نیروهای انتظامی و مأموران شهرداری طی سلسله حملاتی در چندین روستا در نقاط مختلف کشور اقدام به سرکوب مردم محلی و تخریب و سرقت اموال مردم محروم کردند. ایستادگی زنان در تمامی این صحنه ها چشمگیر بود. زنان معترضین اصلی بوده و از جانب مأموران رژیم مورد ضرب و شتم قرار گرفتند اما دست از مقاومت برنداشتند.
حمله به روستای زردویی پاوه
در تاریخ ۱۵ آبان ۹۹، زنان شجاع بخش باینگان روستای زردویی پاوه در برابر مأموران نیروی انتظامی که برای غارت و سرقت احشام آنها آمده بودند مقاومت کرده و با مأموران انتظامی رژیم درگیر شدند.
نیروهای سرکوبگر انتظامی در حمله به روستاییان قصد داشتند بار گوسفندان کاسبکاران کرد را ضبط کنند. آنها بدون هدف به سمت مردم روستا تیراندازی کردند. حمله مأموران انتظامی با واکنش شدید مردم و به طور خاص زنان روبه‌رو شدند. ایستادگی زنان در این درگیری باعث وارد آمدن خساراتی به نیروهای انتظامی بود و از جمله چند خودروی آنها را درهم شکستند.
تخریب خانه های گلشهر و ایستادگی زنان
در تاریخ ۹ آبان ۹۹، بنیاد مسکن و شهرداری با همکاری نیروهای امنیتی در ساعت ۲ بامداد بدون حکم قضایی به منازل مسکونی محله گلشهر چابهار حمله کردند. مأموران حدود ۱۰ منزل مسکونی که مردم در آن سکونت داشتند را خراب کردند.کلیه اسباب و اثاثیه اهالی را تخریب کردند. مأموران در برابر مقاومت و اعتراض ساکنان، زنان و کودکان را با شوکر و اسپری فلفل و باتوم مضروب کردند.
روز بعد در تاریخ ۱۰ آبان زنان محروم چابهار در اعتراض به تخریب منازل مسکونی خود دست به اعتراض زدند. در این تجمع که در مقابل استانداری رژیم برپا شد، زنان محله گلشهر پلاکاردهایی در اعتراض به تخریب منازل خود در دست داشتند. روی پلاکاردها نوشته بودند: «حق گرفتنی است»، «ما تا آخر ایستاده ایم»
ایستادگی زنان در مقابله با تخریب خانه هایشان در حاجی آباد
در تاریخ ۹ آبان ۹۹ نیروهای انتظامی به همراه مأموران اداره مسکن و شهرسازی در حاجی آباد هرمزگان اقدام به تخریب خانه هایی کردند که پروانه ساخت، مجوز و سند داشتند. مأموران زنان و جوانانی که به اعتراض برخاسته بودند را مورد ضرب وشتم قرار دادند. سپس اقدام به بازداشت جوانان کرده و آنها را با خود بردند.
یک زن شجاع در حاجی‌آباد در رابطه با این اقدام سرکوبگرانه کلیپی را در فضای مجازی منتشر کرد و در آن از جمله گفت نیروهای انتظامی و مسکن شهرسازی برای تخریب خانه هایی که پروانه و سند ساخت داشتند اقدام کردند. «خانه را خراب کردند و کلی هزینه با این مصالح گران، جوانان را هم زدند و آش و لاش کردند. زنها را زدند، خانه‌ها را خراب کردند و جوانها را هم بردند.»
حمله به روستای اسماعیل آباد مشهد
در یک نمونه دیگر مأموران جنایتکار شهرداری به همراه سپاه پاسداران و نیروی انتظامی روز ۲۹مهر ۹۹ به خانه‌های هموطنان اهل سنت در روستای اسماعیل آباد مشهد حمله کردند. آنها زنان و کودکان را مورد ضرب و شتم قرار دادند. هدف آنها تخریب خانه‌های مردم بود.
مردم این منطقه ۵۰سال است که در این مکان زندگی می کنند. مأموران رژیم برای اخاذی از مردم به آنها گفتند برای هر متر یک میلیون تومان باید بدهند!
رژیم تا کنون بارها اقدام به تخریب خانه های روستاییان محروم کرده است. آسیه پناهی زن سرپرست خانوار و مادر ۷فرزند در کرمانشاه بود که در جریان یکی از حملات نیروهای انتظامی و شهرداری برای تخریب خانه اش در اثر استفاده از گاز فلفل دچار ناراحتی قلبی شد و درگذشت.
اعتراضات زنان در ماهشهر، چرام و فرخ شهر
فقر و کمبود آب و برق در مناطق محروم و روستایی باعث اعتراضات زنان و مردم این مناطق شد.
در تاریخ ۱۹ آبان ۹۹ خانواده های کارگران ماهشهری از شدت فقر و گرسنگی دست به اعتراض زدند. یکی از زنان گفت سالی یک بار گوشت می خرد. مادر دیگری گفت سفره هایشان خالی است و قدرت خرید مایحتاج زندگی را ندارند. دختر بچه ها نیز از نداشتن گوشی یا کامپیوتر برای ادامه تحصیل معترض بودند.
در استان کهگیلویه و بویراحمد در تاریخ ۱۸ آبان ۹۹ نیز شماری از زنان روستای توگبری شهرستان چرام این استان در اعتراض به مشکل آب و برق و خدمات عمومی در برابر فرمانداری این شهر تجمع کرده و خواستار حل مشکل آب و برق خود شدند. زنان معترض گفتند ما آب نداریم. برق مان هم مستمر قطع می شود. نمی توانیم دست بشوریم یا بچه هایمان را به حمام ببریم.
در یک تجمع اعتراضی دیگر به تاریخ ۱۷آبان شماری از مردم چهارمحال و بختیاری در اعتراض به انتقال آب استان خود به مناطق دیگر، یک زنجیره‌انسانی در ایستگاه پلیس راه فرخ شهر تشکیل دادند. آنها در تراکتها و بنرهایی که در دست داشتند، نوشته بود: «تنها سرمایه ما آب و خاکمان است آن را به تاراج نبرید.»
