«تغییرات اقلیمی در ایران، زنان قربانیان نخست و حکومت آخوندی عامل اصلی» گزارشی است که توسط کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران برای ۶۶مین اجلاس کمیسیون مقام زن ملل متحد در نیویورک در مارس ۲۰۲۲ (اسفند ۱۴۰۰) تهیه شده است.
این گزارش حاوی یک بخش مقدماتی است که نظری کوتاه بر مهمترین مسائل عام تغییرات اقلیمی در ایران دارد. فصل های بعدی به تأثیرتغییرات اقلیمی بر اشتغال زنان، شرایط زندگی و سلامتی آنها می پردازند. بخش آخراین گزارش مروری است بر بی عملی رژیم آخوندی دررابطه با توانمندسازی زنان در ایران.
تم امسال کمیسیون مقام زن سازمان ملل، «دستیابی به برابری جنسیتی و توانمند سازی همه زنان و دختران در شرایط تغییرات آب و هوا» تعریف شده است. کمیسیون مقام زن از کشور ها می خواهد تا برنامه و سیاست های موثری در جهت کاهش خطرات زیست محیطی و بلایای طبیعی بر روی زندگی زنان ارائه دهند.
اما شرایط و صورت مسئله زنان ایران را نمی توان در نرم های بین المللی درجه بندی کرد.
در ایران بیش از ۴۰سال است که ملایان حکومت می کنند. جریانی مرتجع و توتالیتر که حاکمیت خود را نه با اتکاء بر ارائه خدمت به مردم و توسعه کشور لااقل هم مدار با کشورهای منطقه، بلکه بر دست درازی همه جانبه بر جان و مال مردم ایران و صدور تروریسم به سایر کشورها ادامه می دهند.
صورت مسئله و دلیل اول تغییرات اقلیمی و بلایای طبیعی نیز در ایران، نه گازهای گلخانه ای و نه صنعت، بلکه تخریب و برباد دادن همه جانبه محیط زیست و ایجاد بلایای طبیعی با سیاست های چپاولگرانه و پروژه های تروریستی است.
تغییرات اقلیمی در ایران
ایران در شمار ده آلاینده اول دنیا به لحاظ انتشار گازهای گلخانه ایست و سالانه بیش از ۶۰۰ میلیون تن گاز گلخانه ای وارد اتمسفر زمین می‌کند.
به گفته احد وظیفه، رییس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی، روند افزایش دما در ایران فراتر از متوسط جهانی است. در بهار ۱۴۰۰ و زمستان سال ۹۹، دمای متوسط کشور حدود ۲ تا ۳ درجه سلسیوس بیش از میانگین بلند مدت بود و در برخی مناطق مانند شمال غرب کشور، افزایش دما بین ۳ تا ۶ درجه سلسیوس بوده است. (خبرگزاری رسمی ایرنا – ۱۶ تیر ۱۴۰۰)
سوزاندن مازوت
در حال حاضر روزانه حدود ۱۳ میلیون لیتر نفت کوره به نیروگاه های ایران تحویل داده می شود. این عدد در فصول سرد به ۳۵ میلیون لیتر نیز می رسد. کلان شهرهایی از جمله تهران از این بابت بسیار آلوده هستند. حتی در سال شیوع کرونا که ترددها کاهش یافت و بسیاری از مشاغل تعطیل شدند آلودگی هوا در ایران به دلیل استفاده از مازوت شدیدتر بوده است. (خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۲۲ آذر ۱۳۹۹)
غلظت گوگرد در سوخت مازوت تولیدی ایران حدود 3.5 درصد است در حالی که بر اساس قانون سازمان بین‌المللی دریانوردی، غلظت گوگرد مجاز حتی برای سوخت کشتی‌ها کمتر از نیم درصد می باشد. نیروگاه های ایران علیرغم استفاده از این نوع مازوت، سیستم تهویه نیز ندارند و کارگزاران حکومتی هزینه عدم تامین چنین تجهیزاتی را از سلامتی مردم می گیرند.
ذرات گوگرد موجود در هوا، برای زنان باردار، کودکان، بیماران کلیوی و ریوی و سالمندان به طور خاص مضر است. آلودگی شدید هوا همچنین می تواند زنان را دچار زایمان زودرس کند.
آلودگی نفتی، گازهای منتشره از نیروگاه های اتمی، خشک شدن دریاچه ها، تالاب ها و رودخانه ها، بی آبی، تخریب جنگل ها، و از بین رفتن سیل بندها و جاری شدن سیل از جمله مشکلاتی هستند که رژیم ملایان حاکم بر ایران مسبب آنها بوده است و تأثیرات تغییرات اقلیمی را تشدید کرده است.
تأثیر تغییرات اقلیمی دست ساز رژیم آخوندی بر سلامت زنان
عدم پشتیبانی دولت و یا نهادهای دولتی از زنان در مناطق محروم یا حاشیه های شهرها و فقدان طرح های واقعی و مؤثر برای توانمندسازی پایدار زنان یا حمایت های دولتی از زنان آسیب پذیر، آسیب های فراوانی را در شرایط تغییرات اقلیمی یا در مصائب طبیعی متوجه زنان ایران کرده است.
بنا به گزارش سایت حکومتی «دیدار» به نقل از یک کارشناس اجتماعی «خشکسالی و بحران‌های محیط زیستی، قطعی مکرر آب و عدم برخورداری از آب سالم، زنان را که همواره از اقشار تحت ستم بوده‌اند بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد..» (سایت حکومتی دیدار نیوز – ۳۰ تیر ۱۴۰۰)
بی‌آبی تمامی ابعاد سلامت جسمی و روحی زنان را در کنار نبود فرصت‌های مختلف رشد و ترقی شخصی از آنها می گیرد.
وضعیت دیگری که زنان با آن مواجه هستند کولبری آب و استفاده از آب آلوده زمینه دیگری است که در شرایط خشکسالی، زنان را با انواع ضایعات و مشکلات جسمی مواجه می کند. آنجا که تحت فرهنگ آخوندی، مردان رئیس خانواده و زنان مسئول امور خانه و رسیدگی به اعضاء خانواده می باشند، بنا بر یک قانون نانوشته، تأمین آب خانه هایی که از آب لوله کشی محرومند، بر عهده زنان می باشد.
زنان و دختران باید ظرف های سنگین حاوی آب را گاهی تا کیلومتر‌ها بر پشت یا روی سر خود حمل کنند. حمل آب و پیاده روی های طولانی آسیبهای جسمی زیادی برای آنان به همراه دارد. جسم زنان اساساً تحمل چنین بار سنگینی را ندارد آن هم برای روزها و سال های طولانی و در انواع شرایط جوی. هیچ کس به سن، جثه و وضعیت جسمی این زنان مظلوم نگاه نمی کند.
