حدیث نجفی، نمادی از مقاومت زنان علیه استبداد مذهبی حاکم بر ایران
حدیث نجفی متولد ۱۵ دی ۱۳۷۸ بود. وی به عنوان صندوقدار در یک رستوران در مٍهرشهر کرج کار می کرد. علاوه بر این، طراحی دوخت نیز می‌خواند و دیپلم طراحی داشت.
او در شب ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ ساعت ۲۰ در بلوار اٍرُم فردیس کرج با شلیک ۶ گلوله جنگی و گلولههای ساچمه‌ای توسط مأموران سرکوبگر رژیم ایران از ناحیه‌ی صورت، گردن و قفسه سینه، مجروح شد و در بیمارستان جان باخت.
پیکر او شبانه و مخفیانه به خاک سپرده شد.
حدیث نجفی سه خواهر بزرگتر و یک برادر کوچکتر از خود دارد. مادر حدیث نجفی گفت: «دخترم روز ۳۰ شهریور از سرکار به خانه آمد و گفت گرسنه‌ام اما قبل از اینکه غذا بخورد، به خاطر مهسا امینی رفت تظاهرات، او گرسنه رفت.»
نیروهای امنیتی رژیم روز ۳۰ شهریور خانواده حدیث را در بیمارستان مورد توهین قرار داده و گفتند که دخترشان از بیمارستان فرار کرده است. اما فردی در بیمارستان به آنها می‌گوید: «دختر شما کشته شده و جسدش در سردخانه است.» جمعه اول مهر خانواده از طریق یک آشنا موفق به گرفتن جسد حدیث می‌شوند.
در برگه گواهی فوت حدیث نجفی، علت مرگ وی عملکرد وسایل جنگی در خارج از جنگ و اصابت گلوله قید شده است. اما شاهدان عینی که حدیث را به بیمارستان منتقل کردند، به خانواده‌اش گفتند که او تا زمان انتقال به بیمارستان زنده بوده اما نیروهای امنیتی رژیم او را در حیاط پشتی بیمارستان در اتاقی محبوس کردند و به کادر درمان اخطار دادند که از مداوای وی خودداری کنند که همین منجر به مرگ حدیث شد.
پس از قتل حدیث نجفی خانواده‌اش از سوی نیروهای امنیتی رژیم به منظور انجام مصاحبه‌ی تلویزیونی تحت فشار قرار گرفته و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. همچنین با فشار به پدر حدیث از او می‌خواستند تا بگوید که دخترش بر اثر ترس از گلولههای ساچمه‌ای یا در پی سکته جان خود را از دست داده است.