حکم کور کردن چشم یک زن به اجرای احکام منتقل شده و این زن در انتظار اجرای این حکم در زندان به سر می برد.
روزنامه حکومتی همشهری در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ نوشت که قرار است چشم یک زن و دو مرد کور شود. به نوشته این روزنامه با تأیید قضات دیوان عالی کشور، قرار است حکم قصاص یک چشم زنی جوان، اهل یکی از شهرهای استان کرمانشاه، اجرا شود.
از آنجا که امکان اجرای این حکم در استان کرمانشاه میسر نیست، قرار است شعبه سوم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران آن را اجرا کند.
این اولین بار نیست که رژیم ملایان، اقدام به صدور احکام غیرانسانی می کند. مجازات های بیرحمانه و غیرانسانی در قوانین رژیم ملایان نهادینه شده است. مواد ۲۶۹ تا ۲۹۳ کتاب سوم قانون مجازات اسلامی، همه شرایط قصاص عضو را شرح می دهد.
در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۹ نیز شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی، یک زن ۳۰ ساله را که با حروف اختصاری ف.م معرفی شده بود به قصاص هر دو چشم محکوم کرد.
کارنامه یک ساله ابراهیم رئیسی
ابراهیم رئیسی جلاد ۶۷ اولین سال ریاست جمهوری خود را با کارنامه ای سیاه در نقض وحشیانه و سیستماتیک حقوقبشر پشت سر گذاشت.
از ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ تا ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، اعدام حداقل ۵۲۱ زندانی ثبت شده که ۲۲ تن از آنها زن بودند. ۶ تن از اعدامشدگان هنگام ارتکاب جرم کودک بودند. تنها در ۱۰ روز اول مرداد ۳۳ زندانی حلقآویز شدند، اعدام در ملاء عام از سر گرفته شد.
در این سال حداقل ۷ زندانی زیر شکنجه به قتل رسیدند. اتهام بخش زیادی از قربانیان قاچاق مواد مخدر بوده است، در حالیکه سرنخ تجارت کلان مواد مخدر و ترانزیت آن به خارج از ایران در دست سپاه پاسداران و حزب الله است.
در همین مدت یک زندانی در اثر اعتصاب غذا و تعدادی از زندانیان بهدلیل تأخیر در معالجه جان باختند و چندین زندانی از جمله یک روحانی اهل سنت بهصورت مشکوکی جان خود را از دست دادند. برخی از زندانیان پس از تحمل سالها و بعضاً تا ۲۰ سال زندان اعدام شدهاند.
با روی کار آمدن دولت رئیسی جلاد، احکام قصاص قطع انگشتان دست و کور کردن چشم افزایش بیشتری پیدا کرده است.
نقض کنوانسیون های بین المللی که رژیم امضاکننده آن است
رژیم ملایان از امضاء کنندگان میثاق جهانی حقوق سیاسی و مدنی است و به لحاظ قانونی، موظف است هر گونه شکنجه و سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیر آمیز را ممنوع کند.
مقررات اجرای مجازات های فیزیکی مانند قطع عضو در ایران مستلزم حضور پزشک برای ارزیابی و اجرای حکم است. این امر نقض مستقیم دستورالعمل های اخلاقی و موازین بین المللی حقوق بشر است که صریحاً دخالت ارائه دهندگان خدمات بهداشتی در شکنجه و سایر بدرفتاری ها را منع می کند.
مجازات های بیرحمانه نظیر کور کردن، اقدامی ظالمانه و غیرانسانی است و اجرای عدالت محسوب نمی شود. کور کردن نیز مانند سنگسار، قطع عضو و شلاق زدن، نوعی مجازات فیزیکی است که طبق قوانین بین المللی ممنوع می باشد. چنین مجازات هایی تحت هیچ شرایطی نبایستی عملی شوند.
کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه و مجازات های ظالمانه و غیرانسانی یک دستورالعمل حقوق بشر بین المللی برای جلوگیری از شکنجه و دیگر قوانین مجازات های ظالمانه و غیرانسانی در سراسر جهان است. تاکنون ۱۵۹ کشور به این کنوانسیون پیوسته اند اما رژیم ایران در میان این کشورها نمی باشد.