در روز جهانی محیط زیست فرصتی است تا مروری کوتاه بر کارنامه رژیم ملایان در امر نابود کردن محیط زیست ایران داشته باشیم. در حالی که پروژه های سازمان ملل در مورد محیط زیست بر نقش مؤثر زنان تأکید دارد، در حالی که سازمان ملل بر این تأکید دارد که موفقیت برنامه هایی برای حفاظت از محیط زیست تابعی از مشارکت و توانمندی زنان است، طی ۴ دهه حکومت زن ستیز ملایان، رژیم نه تنها هیچ گاه چنین اهدافی را در مورد زنان دنبال نکرده بلکه بسیاری از فعالین محیط زیست را به صورت خودسرانه بازداشت کرده و برای آنها احکام زندان صادر کرده است.
۴دهه تخریب محیط زیست

رژیم ایران اقدامی در جهت محافظت از محیط زیست نمی کند، بلکه به عکس آن را تخریب می کند. تخریب محیط زیست ایران باعث فقر و فلاکت بخش عمده ای از مردم شده است.
در حالی که بخشی از مشکل را می توان ناشی از تغییرات آب و هوایی جهانی دانست، مقصر اصلی رژیم حاکم است که با اتخاذ سیاست های نادرست شرایط را بدتر کرده است.
رژیم ایران هیچ سیاستی برای حفاظت از محیط زیست ندارد. منابع طبیعی کشور و زیرساخت های آن را تخریب کرده و به آلودگی هوا افزوده است.
سدسازی های بی رویه و برنامه های نادرست برای انتقال آب جهت تأمین برنامه تسلیحات هسته ای رژیم، تأسیس صنایع و تأکید بر کشاورزی غیراصولی و پرمصرف برای درو کردن سود بیشتر در جهت منافع اقلیت حاکم، روند بیابان زایی و خشکسالی در ایران را تسریع کرده است.
مدیریت ناکارآمد رژیم در برداشت سهم آب طبیعی از منابع موجود، باعث افزایش بیابان زایی در ایران شده است.
بیابان زایی، صرف خشکسالی زمین ها و قنات ها نیست. کاهش حاصلخیز بودن خاک و افزایش مهاجرت نیز از پیامدهای آن است. یکی از عوامل مهاجرت های ناخواسته روستاییان و حاشیه نشینی در اطراف کلانشهر ها کمبود آب و خشکسالی در مناطق مختلف کشور است.
حدود ۲۰درصد از اراضی کشور در نوار کویر واقع شده که از سوی منابع حکومتی به مثابه یک زمین لرزه خاموش تلقی می شود. در حال حاضر ۱۸ استان از ۳۱ استان و ۹۷ شهر ایران درگیر بیابان زایی هستند و این تعداد سالانه در حال افزایش است. (سایت حکومتی گسترش نیوز – ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰)
آلودگی هوا یکی دیگر از بلایای ناشی از سیاست های رژیم
آلودگی هوا در حال افزایش است و تنوع زیستی در ایران تخریب بی سابقه ای را متحمل شده است. از دلایل مهم این آلودگی انتشار بی رویه کربن است. آماری که توسط پروژه جهانی کربن منتشر شده نشان می دهد ایران با انتشار سالانه ۶۴۸ میلیون تن دی اکسید کربن، هفتمین آلوده کننده هوا در جهان است.
خشک شدن دریاچه ارومیه، خشک شدن زاینده رود در اصفهان، طوفان گرد و غبار و مه در جنوب غربی استان خوزستان، کمبود آب در سراسر کشور و همچنین میزان نگران کننده آلودگی هوا در تهران و کلان شهرهای دیگر، از مهمترین فاجعه های زیست محیطی در سالهای اخیر است.
به گفته عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست، ایران اکنون در میان کشورهایی است که بالاترین میزان فرسایش خاک، بهره برداری غیر مجاز از منابع آب زیر زمینی و بیابان زایی را دارند. امروز حتی یک تالاب یا دریاچه زنده در کشور وجود ندارد. (خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۲۳ مهر ۱۳۹۶)

منابع آب زیرزمینی ایران در حال اتمام
منابع آب زیرزمینی ایران در حال اتمام است. حکومت آخوندی سالانه بیش از ۸۵ درصد از منابع آب شیرین کشور را مصرف می کند، در حالی که آمار جهانی نشان می دهد بیش از ۶۰ درصد مصرف آب، نشانه بحران و تنش آبی است. (سایت حکومتی گسترش نیوز – ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰)
سپاه پاسداران اصلی ترین نهاد تخریب کننده محیط زیست ایران
سپاه پاسداران (IRGC) ، که بر نیروهای مسلح و اقتصاد کشور تسلط دارد، نقش بسیار مخربی در این زمینه داشته است. سپاه مسیر رودخانه ها را تغییر داده و سد های زیادی را در مکان های اشتباه برای خدمت به پروژه های هسته ای و نظامی رژیم ساخته است. خشک شدن دریاچه ارومیه، رودخانه زاینده رود و سایر رودخانه های مهم استان های خوزستان و کهگیلویه و بویر احمد به پروژه های سپاه منتسب است.
قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء سپاه، یکی از ارگان های رژیم است که تماماً در تخریب منابع طبیعی و محیط زیست ایران نقش دارد. این قرارگاه در شهریور ۱۳۹۹ اعلام کرد که فقط در استان آذربایجان غربی ۱۰ هزار میلیارد تومان طرح ساخت و ساز در دست اجرا دارد. ساخت سدها نمونه هایی از کارهای این نهاد حکومتی است. (باشگاه خبرنگاران جوان – ۱۳شهریور ۱۳۹۹)
قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء حداقل ۶۲ سد در سراسر کشور ساخته است که برابر است با ۵۰ درصد از مخازن و سدهای ایران است. این قرارگاه در حال حاضر ۲۸۵ پروژه در حال ساخت در سراسر ایران دارد. (خبرگزاری حکومتی تسنیم – ۳۰ شهریور ۱۳۹۹)
این رژیم مجوز صادرات بخشهای وسیعی از جنگلها و جنگلهای ایران را برای قاچاق چوب به خارج از کشور، ساخت هتل و ساختمان در مسیر طبیعی رودخانه ها برای کسب درآمد بیشتر صادر کرده است. رضا بیانی، مدیر مطالعات سازمان جنگلها، به ایسنا میگوید که در طول سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰، سالانه ۱۲ هزار هکتار جنگل در ایران تخریب شده است. (سایت حکومتی ایسنا – ۱۵ خرداد ۱۳۹۹)

بی آبی یکی از اصلی ترین دلایل حاشیه نشینی
آب کشور به خاطر منافع اقتصادی و سیاسی صادر می شود. رژیم چپاولگر آخوندی حتی دریای خزر را فروخته و به شركت های چینی اجازه داده است از روش های صید صنعتی در خلیج فارس استفاده كنند. این کار صدمات جبران ناپذیری به محیط خلیج فارس وارد می كند. آخوند ها با این کارها، عملاً منبع درآمد مردم محلی را از بین برده و به طور گسترده در تخریب های ناشی از بلایای طبیعی مانند سیل های ناگهانی که مثلاً در بهار سال ۹۸ قسمت های گسترده ای از کشور را از بین برد، دست داشته اند.
«سدهای ساخت وزارت نیرو در سرچشمههای رود کر، آب را پشت این سدها ذخیره کرده است. نگاه اقتصادی و سودمحور وزارت نیرو، باعث شده است تا روستاییان آبی برای خوردن نداشته باشند و مهاجرت ناخواسته و حاشیهنشینی در اطراف کلانشهرها را رقم زده است.» (سایت حکومتی ایلنا – ۲۴ آذر ۱۳۹۷)

در نتیجه چنین سیاست های مخربی، هر کسی که بخواهد هر اقدامی را برای حفظ داوطلبانه محیط زیست و منابع طبیعی انجام دهد ، به طور خودکار با منافع دولت برخورد می کند و متهم به اقدام علیه امنیت ملی کشور می شود. در تاریخ ۴ آبان ۱۳۹۴ کارمندان سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به سوء مدیریت محیط زیست کشور با نادیده گرفتن نظرات کارشناسان اعتراض کردند. پاسخ مقامات این سازمان به معترضین این بود که در صورت نارضایتی اخراج خواهند شد.