سحرگاه چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ زنی در زندان مرکزی مشهد به دار آویخته شد. این زن به نام راضیه، قربانی فقر افسارگسیخته در ایران بود.
راضیه 33 ساله هشت سال پیش در سال ۱۳۹۵ دو فرزند 8 و 4 ساله خود را به دلیل اینکه نمی توانست آنها را سیر کند به قتل رسانده بود. سپس، رگ دست خودش را زد تا خودکشی کند ولی خواهرش او را نجات داد.
حداقل دو سوم جمعیت ایران زیر خط فقر زندگی می کنند و بسیاری از آنها زیر خط مرگ هستند.
راضیه هفتمین زنی است که در سال ۲۰۲۴ اعدام می شود.
بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت، با اعدام راضیه تعداد زنانی که از سال ۱۳۸۶ در ایران اعدام شده اند به ۲۳۷ تن بالغ می شود.
رژیم ملایان در هراس از قیامی دیگر، مجدداً موج اعدام ها را افزایش داده است.
رکورددار اعدام زنان
رژیم ایران بزرگترین رکورددار اعدام زنان در جهان است.
هیچ دولتی در جهان این همه زن را اعدام نکرده است. فهرست حاضر شامل ده ها هزار زن اعدام شده در ایران به دلایل سیاسی نمی باشد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران پیش از این خاطرنشان ساخته بود که بسیاری از زنان اعدام شده توسط رژیم آخوندها خود قربانی خشونت خانگی علیه زنان هستند و برای دفاع از خود اقدام کرده اند.
در دولت سابق، به طور متوسط سالانه ۱۵ زن در ایران اعدام می شدند.
ولی در سال ۲۰۲۳ در دولت رئیسی ۲۶زن اعدام شده اند که ۱۱نفر بیشتر از میانگین قبلی است.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران از سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و سایر سازمانهای بینالمللی ذیربط میخواهد تا برای نجات جان محکومان به اعدام و توقف استفاده از مجازات اعدام در ایران، اقدام فوری به عمل بیاورند.