زن کرد گلجمین نجفی چون صاحب فرزند پسر نشد به دست شوهرش به قتل رسید

قتل فجیع زنان به دست شوهر، پدر یا برادر، یعنی زن کشی بی پرده، محصول بلافصل فرهنگ آخوندی است

یک زن کرد که مادر سه دختر بود به دلیل اینکه فرزند پسر به دنیا نیاورد به دست شوهرش به طرز فجیعی به قتل رسید. این قتل روز یکشنبه ۱۹ تیر ۱۴۰۱ صورت گرفت و این خبر پس از ۸ روز در رسانه های کردی منتشر شد.

این زن کرد، گلجمین نجفی ۴۶ ساله و مادر سه دختر در بخش گهواره از توابع شهرستان دالاهو در استان کرمانشاه بود.

گلجمین نجفی، زن کرد و مادر سه دختر، به دلیل اینکه فرزند پسر به دنیا نیاورده بود همواره مورد تحقیر و آزار همسرش قرار داشت. در نتیجه گلجمین مجبور به ترک منزل همسرش شده و به خانه پدرش رفت. علی آقا رضایی، شوهر گلجمین به منزل پدر زنش مراجعه کرده و او را به خانه بازگردانده بود و همان روز او را با ضربه یک جسم سخت به سرش به قتل رساند.

بر اساس گزارش منابع مطلع، شوهر خانم نجفی با صحنه سازی جسد این زن کرد را به جاده ای خلوت برده و با اتومبیل از روی جمجمه اش رد شده است. وی مدعی شده که در حین حرکت درب اتومبیل باز شده و گلجمین به پایین پرت شده و سرش زیر لاستیک عقب اتومبیل (وانت نیسان) مانده است.

خانواده گلجمین نجفی پس از مراسم برگزاری ختم دخترشان، شکایتی را علیه علی آقا رضایی ثبت کردند اما تا کنون اقدامی برای بازداشت این فرد صورت نگرفته است.

در یک خبر دیگر آمده است روز سه شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۱، یک زن ۵۰ ساله در غرب تهران به دست شوهرش به قتل رسید. این مرد سنگدل پس از به قتل رساندن همسرش اعضای بدنش را با چاقوی آشپزخانه قطعه قطعه کرده و سپس متواری شده است. (خبرگزاری حکومتی رکنا – ۲۸ تیر ۱۴۰۱)

ندا قربانی کودک همسری و یک ازدواج اجباری شد

در یک خبر تکان دهنده دیگر ندا که در پانزده سالگی به زور به ازدواج مردی به نام امیر درآمده بود در ۲۵ سالگی به قتل رسید. او یک پسر هفت ساله داشت.

ندا پس از این ازدواج اجباری همواره درخواست طلاق داشت اما به دلیل تهدیدهای شوهرش و عدم قبول درخواست طلاق از طرف او نتوانست طلاق بگیرد.

ندا پس از بارداری دوم به دستور پزشک مجبور شد سقط جنین انجام دهد. شوهرش همان زمان گفت بچه زنده بماند اما هیچ تلاشی برای زنده ماندن ندا نکرد. در نهایت هم با تلاشهای برادر ندا او را عمل می کنند که ندا زنده بماند.

پس از این عمل ندا دیگر باردار نمی شد، موضوعی که باعث تمسخر او توسط همسرش می شد.

عاقبت یک روز امیر خبر خودکشی ندا را به همه فامیل می دهد. وقتی مأموران آگاهی به محل رفتند مشاهده کردند که ندا روی زانوهایش بوده و شال نیز دور گردنش. پزشکی قانونی هم اعلام کرد که یکی از زانوهای ندا شکسته و آثار کبودی در بدنش مشاهده شده است.

روز بعد از خاکسپاری فرزند ندا یادداشتی در جیب او پیدا می کند که نوشته بود: «من از امیر راضی هستم و می خواهم مرا ببخشد. پسرم را هم به او می سپارم.» واضح است که امیر قبل از قتل ندا را مجبور به نوشتن چنین نامه ای کرده بود.

با تهدید امیر، خانواده ندا از او شکایتی نمی کنند. (روزنامه حکومتی اعتماد- ۶ اردیبهشت ۱۴۰۱)

ماجرای این واقعه تلخ بدون درج اسامی فامیل و محل حادثه توسط یک وکیل دادگستری رسانه ای شده است.

این است سرنوشت زنانی که در نظام زن ستیز آخوندی به زور در سنین کودکی ازدواج می کنند و در سکوت و بی کسی از دنیا می روند.