شرافت زنان و انسان مرجح بر منافع اقتصادی است

سخنرانی مارگاریتا دوران وادل، سناتور پیشین اسپانیا، در میزگرد «رهبری زنان، تجربه مقاومت ایران» – تیرانا، روز جهانی زن ۲۰۱۷

آنچه ارجحیت دارد حقوق‌بشر و حفظ شرافت زن است و این چیزی است که من نگران نادیده گرفته شدن آن در اروپا هستم

خانم رجوی صبح شما به خیر،

و همچنین صبح شما دوستان هم به خیر شما که هم‌چون خواهران ما هستید.

شاید بهتر باشد قبل از هر چیز احساسی را که در این لحظه دارم ابراز کنم، احساسی که در نهایت بیانگر آشنایی من با زنانی است که در این سالیان درگیر مبارزه بوده‌اند.

باید بگویم که برای من این روزها مهمترین و مهیج‌ترین روزهای زندگی‌ام بوده اند. مایلم از بعضی دغلکاریها صحبت کنم و به بعضی از صحبتهای غیرواقعی و دروغ نیز اشاره کنم.

با وجود نقض حقوق‌بشر، چگونه این رژیم، با وجود این همه شواهد هنوز بر سر کار است؟ من فکر می‌کنم چند سؤال در این جا مطرح است، علاوه بر نیروهایی که رژیم با اتکاء به آنها باقی مانده و مانع از این می‌شود که جامعه جهانی متوجه شود در آنجا چه می‌گذرد و به چه دلیل دارند حقوق‌بشر را در این کشور نقض می‌کنند، موارد دیگری هم هست که به نقشی که رژیم ایران در شرایط پیچیده خاورمیانه بازی می‌کند، برمی‌گردد، مثل تنشهایی که همین حالا در عراق و سوریه و لیبی و چند کشور دیگر وجود دارد.

هر کدام از این سوژه‌ها دارای ویژگیهای خاص خودشان هستند که مشابه هم نیستند. به نظرم اینها عوامل تعیین‌کننده‌ای هستند. همچنین چندین عامل دیگر از جمله ملاحظاتی وجود دارند که کشورهای غربی در مقابل این رژیم داشته‌اند و آن امضای توافق‌نامه‌ای است که بر مبنای آن می‌خواهند بگویند که رژیم روحانی یک رژیم مدره است و این توافقنامه هدفی را دنبال نمی‌کند مگر منافع اقتصادی و سرمایه‌گذاری در ایران.

و این عاملی است که باعث می‌شود قدرتهای غربی چشمانشان را بر نقض حقوق‌بشر در ایران ببندند. این وضعیت سرزمینی است که در حال حاضر و در قرن کنونی وجود دارد.

موضوع دروغ و سفسطه دیگری که می‌خواهم به آن اشاره کنم به نظر من، در اروپا و به‌طور خاص در کشورهای غربی، ما در یک دروغ بزرگ گرفتار هستیم. من معتقدم که از چندگانگی فرهنگی سوءاستفاده می شود تا این طور توجیه کنند که خیلی از موارد روشن و آشکار نقض حقوق زنان به‌طور خاص تحت پوش آزادی مذهب صورت می‌گیرد و بدین وسیله مشروعیت خودشان را توجیه و اعمال می‌کنند.

من معتقدم که در مقابل هر گونه مشروعیت از این دست یا هر گونه مذهب، آنچه ارجحیت دارد حقوق‌بشر و حفظ شرافت زن است و این چیزی است که من نگران نادیده گرفته شدن آن در اروپا هستم و بهای آن را به‌زودی زود خواهیم پرداخت. چیزی که همین حالا هم داریم قیمت آن را می‌دهیم.

من می‌خواستم در مورد چند فریبکاری دیگر هم صحبت کنم. وسایل ارتباط جمعی بر این باور هستند که هیچ آلترناتیوی در خاورمیانه وجود ندارد، چیزی فراتر از یک دیکتاتوری غیرمذهبی یا دیکتاتوری مذهبی.

من فکر می کنم این درست نیست و غیرواقعی است. به نظرم جنبش مجاهدین خلق و جنبش مقاومت ایران به ما اثبات کرده اند که یک آلترناتیو وجود دارد، آلترناتیوی که به حقوق‌بشر احترام می‌گذارد و مهمتر این‌که این جنبش در درون کشور پایگاه دارد و شکل گرفته است.

این واقعی نیست که آزادی و حقوق‌بشر و دموکراسی در خاورمیانه، فقط از طریق غرب قابل حصول باشد. این جنبش به ما ثابت کرد که این ادعاها دروغی بیش نیستند. این جنبش همچنین به ما نشان داده که جنبشی که از بطن خود خاورمیانه بیرون بیاید می‌تواند نقش مهمی را در آزادی مذهبی، آزادی زنان و برابری در تمامیت آن ایفاء کند.

جنبشی که من از سال 2013 با آن آشنا شدم به‌طور شگفت‌انگیزی برابری طلب است. این جنبشی است که توسط زنان رهبری می‌شود. این واقعیت خیلی روشن و واضحی است و این را می توان به خوبی در نمایشگاهی که در بیرون هست هم حس کرد.

تاریخچه جنبش مقاومت عبارت است از یک مقاومت با قدرت زنان، جنبشی با تاریخچه‌ای از قدرت و انعطاف پذیری زنان که نشان داد می‌تواند آلترناتیو  باشد.

اما این آن چیزی نیست که وسایل ارتباط جمعی غربی به دروغ بر آن اصرار دارند.

دست‌یابی به دموکراسی امکانپذیر است. برابری زنان در خاورمیانه امکانپذیر است.

می‌خواهم یک بار دیگر از خانم رجوی و همه مقاومت ایران که بار دیگر به من این فرصت را دادند که کمک‌کار نبردی عادلانه باشم و همراه آن تا آزادی ایران بمانم، تشکر کنم.
در خاتمه می‌توانم بگویم که هر آنچه که شما گفته‌اید در این چند ساله درست بوده و واقعیت داشته است.

خیلی از شما متشکرم.