ماهنامه ژوئن ۲۰۲۲ – شرایط فاجعه بار زنان محبوس در زندان قرچک
شرایط فاجعه بار زنان محبوس در زندان قرچک
زندان مخوف قرچک تنها زندان خاص زنان در ایران و محل اسارت حداقل ۲۰۰۰ زن می باشد.
این زندان قبلاً یک مرغداری بوده و از ابتدا فاقد استانداردهای لازم برای یک زندان است. این زندان در حقیقت سالنی بزرگ است با سقفی بلند که فاقد سلول است و در آن دو هزار زن بدون کمترین امکان بهداشتی در سرما و گرما زندگی می‌کنند.
از این زندان برای تبعید زندانیان سیاسی استفاده می شود.
در این زندان تفکیک جرائم وجود ندارد و زندانیان سیاسی در میان مجرمان عادی و زندانیان خطرناک نگه داشته می شوند. بسیاری از زنانی که در جریان قیام های آبان و دی ۹۸، بازداشت شدند در این زندان به سر می برند و هیچ کدام اجازه رفتن به مرخصی پیدا نکرده اند.
این زندان شامل ۱۰ بند و یک قرنطینه است. بندها فاقد پنجره برای تهویه هوا است. در یکی از بندها به نام بند مادران تعداد زیادی از بچه های زیر دو سال و مادران شیرده نگهداری می شوند.
تعداد زندانیان در سالن ها و سلول ها زیاد است و همین باعث می شود اگر کسی مبتلا باشد وضعیت خطرناکی در زندان رخ دهد. به دلیل تراکم جمعیت بخشی از زندانی ها کف زندان می خوابند. معتادان و زندانیانی که مبتلا به ایدز و هپاتیت هستند از سایر زندانیان جداسازی نمی شوند.
نبود امکانات اولیه رفاهی، مشکل سیستم فاضلاب، آب شور، قطعی مداوم آب در فصل گرما، همچنین کمبود امکانات پزشکی و بهداشتی و تراکم بالای زندانیان موجب به وجود آمدن وضعیت وخیم بهداشتی در این زندان شده است.
زنان محبوس در قرچک به شکل سیستماتیک و فرسایشی از سه عنصر حیاتی که نیاز ضروری هر انسانی است یعنی آب، هوا و غذای سالم محروم هستند. رئیس زندان قرچک، صغری خدادادی از این زندان شکنجه گاهی برای زنان ساخته است.
زنان زندانی در زندان قرچک از ابتدایی ترین حقوق انسانی خود محرومند و هر روز با مشکلات جدیدی رو به رو می شوند. طی ماه خرداد هفته ای نبود که خبرهای زندان قرچک در رسانه های اجتماعی منتشر نشود.
بالا زدن فاضلاب زندان قرچک
در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۴۰۱، فاضلاب زندان قرچک از کف محوطه هواخوری بالا زده و به تدریج همه کف هواخوری بندهای ۵ و ۶ و ۷ و ۸ را پوشاند طوری که زنان امکان رفتن به هواخوری را ندارند. فضای زندان را بوی تعفن پر کرده و به طور خاص شبها حال زندانیان از بوی بد، خراب می شود. جاری شدن فاضلاب در کف سالن ها موجب هجوم حشرات شده و آلودگی گاز آمونیاک نیز مشکلات تنفسی برای زندانیان محبوس در این بندها ایجاد کرده است.
باجه های تلفن زندانیان در هواخوری قرار دارد و زندانیان مجبورند برای استفاده از تلفن از میان فاضلاب عبور کنند.
به دلیل گرمای هوا و نبود سیستم تهویه، جاری شدن فاضلاب موجب هجوم حشرات و ایجاد مشکلات تنفسی برای زنان محبوس در این بندها شده است. مسئولین زندان هم علیرغم اعتراض زندانیان هیچ اقدامی برای حل این مشکل نکردند.
بهداشت در زندان قرچک
وضعیت وخیم بهداشتی زندان قرچک حتی به رسانه های حکومتی نیز راه باز کرد. مسائل پایه بهداشتی اساساً در این زندان رعایت نمی شود.
مواد بهداشتی در این زندان بسیار کم و گران است. در یک سالن بزرگ برای ۱۲۰ زندانی مقدار بسیار کمی مایع ظرفشویی وجود دارد که کفاف این جمعیت را نمی دهد.
زندان پر از حشرات موذی است و گرما و عدم سم پاشی این موضوع را تشدید کرده است. انواع جانوران مانند موش، سمندر، مارمولک، آب دزدک، زنبور و حتی رتیل سمی بسیار زیاد است.
زندانیان قرچک حتی برای مقابله با شپش بین زندانیان هم امکاناتی نداشت و فقط سر زندانیان را می تراشیدند و با وایتکس شستشو می دادند.
به دلیل نبود سرنگ کافی برای زندانیان مبتلا به دیابت، از سرنگ های مشترک برای تزریق انسولین در بهداری استفاده می شود.
شیوع بیماری سل و ایزوله نکردن زندانیان مبتلا
طی این ماه با تأیید خبر ابتلای زندانیان به بیماری سل در زندان قرچک مواجه بودیم که موجب نگرانی خانواده های این زندانیان شد چرا که زندانیان مبتلا به این بیماری مسری در کنار سایر زندانیان نگهداری می شوند.
در هفته های اول ماه خرداد بهداری زندان ابتلای یکی از زندانیان به بیماری سل را تأیید کرد. پس از دو هفته زندانی بیمار را فقط به مدت سه روز در قرنطینه نگهداری کردند و مجدداً به بند منتقل کردند. پس از آن ۴ زندانی دیگر مبتلا شدند که فقط یک نفر از آنان سه روز قرنطینه شد.
یک منبع مطلع گفت، اکنون حدود ۴۰ زندانی در زندان قرچک با علائم مشکوک به ابتلا به بیماری سل مواجه شده و مورد آزمایش قرار گرفتند. این در حالی است که هیچ اقدامی از جمله قرنطینه این زنان مشکوک به سل تا کنون انجام نشده است.
مسئولین زندان به جای اقدام عملی در پاسخ به اعتراض زندانیان گفته اند که «اگر مبتلا به این بیماری شوید سیستم ایمنی بدنتان با بیماری مبارزه خواهد کرد.» این در حالی است که سل به عنوان یک بیماری مرگبار در سراسر جهان شناخته می شود.
در محلی مانند زندان قرچک با این حجم از زندانی در بندها و عدم سیستم های تهویه به خوبی می توان نتیجه گرفت که تا چه میزان خطر شیوع این بیماری وجود دارد و سلامتی همه زنان را تهدید می کند.
آب آلوده و افزایش بیماری زندانیان
آب زندان قرچک بسیار شور، بد طعم و بدبو است. به گفته منابع مطلع از داخل زندان از اواسط ماه خرداد کیفیت آب زندان قرچک نسبت به گذشته بسیار بدتر شده است.
در یک خبر دیگر، همزمان با بالا زدن فاضلاب در ۱۷ خرداد لوله آب شرب زندان هم که آب آن پس از تصفیه یا جوشاندن قابل شرب می شود، قطع شده است.
در این رابطه همچنین گزارش شده که «سیستم تصفیه آب زندان از کار افتاده است.» زنان باید هر بطری آب معدنی را به قیمت ۴هزار تومان خریداری کنند و بسیاری از زندانیان قدرت تهیه آب را هم ندارند.
علاوه بر این، مسئولین زندان به بهانه قطعی مکرر آب، کولر داخل بندها و سالن ها را خاموش می کنند و تحمل شرایط بی آبی در گرمای تابستان را دشوارتر کرده اند.
رئیس زندان قرچک، صغری خدادادی کاملاً به این موضوع اشراف دارد ولی اقدامی در این رابطه نکرده است.
یک زندانی که به مرخصی آمده بود، در این رابطه گفت خدادادی می داند که زندانیان بی بضاعت توان خرید آب معدنی را ندارند و مجبور هستند از آب آلوده قرچک استفاده کنند.
این زن زندانی افزود: «خاموش کردن کولر توسط مسئولین و در موازات آن بروز گرمای بیش از حد در محیط زندان، در کنار یکی از ده ها حقوق نقض شده زندانیان مبنی بر برخورداری از آب آشامیدنی سالم، منجر به افزایش تنش های روانی بر زندانیان شده و کوچکترین مشاجره ها میان هم بندیان به بروز درگیری های شدید در میان آنها ختم می شود.»
لازم به ذکر است که حدود ۸۵درصد از زندانیان در قرچک داروهای اعصاب مصرف می کنند.
وضعیت تغذیه و وفور مواد مخدر در زندان قرچک
زنان زندانی در شکنجه گاه قرچک همیشه گرسنه و عصبی هستند. به زندانیان پروتئین نمی رسد.
زندانیان در زندان قرچک ورامین حتی نمی توانند از فروشگاه زندان به صورت هفتگی تخم مرغ تهیه کنند. موادی که فروشگاه زندان می فروشد گران، محدود و بی کیفیت است. در این فروشگاه مواد خام مطلق فروخته نمی شود.
گرم خانه در حیاط بندها برای پخت غذا وجود دارد اما به دلیل سقف کوتاه، درب این محل بسته شده و زندانیان نمی توانند از گرم خانه برای پخت و پز غذا استفاده کنند. این محل به جای گربه ها تبدیل شده است.
طبق آیین نامه زندان ها باید در جیره غذای زندانی لبنیات، میوه و سبزیجات به طور رایگان تحویل داده شود. اما این بودجه توسط مسئولین زندان دزدیده می شود و این مواد به صورت رایگان به زندانیان داده نمی شود.
زنانی در این زندان هستند که بیش از ده سال است تحمل حبس می کنند. آنها سالهاست که در حسرت یک میوه و خوراک خوب هستند. حتی وقتی خیرین خوراک و میوه برای زندانیان می فرستند این کمک ها به آنها داده نمی شود.
در قرچک هویج و موز و ۹۰درصد خوراکی ها ممنوع است و به جای آن مواد مخدر به میزان زیادی در دسترس زندانیان قرار دارد. مواد مخدر توسط کارکنان حفاظت زندان و سپاه به صورت عمده وارد می شود و به زندانیان می فروشند.
وضعیت مادران و کودکان خردسال زندانی
کولر بند مادران خراب است. طی روزهای آغازین فصل تابستان چند کودک خردسال گرما زده شدند.
به دلیل قطعی برق در اکثر ساعات شبانه روز کولر داخل بندها خاموش می شود و اگر هم برق قطع نشود به بهانه قطعی آب کولرها خاموش می شوند.
حفاظت زندان و رئیس زندان مانع از رسیدن کمک های خیرین از جمله پوشاک و مواد غذایی به مادران زندانی و فرزندان آنها می شوند.
غذای زندان برای مادرانی که به فرزندان خود شیر می دهند کافی نیست و مواد غذایی که خیرین برای این مادران می فرستند اساساً به آنها داده نمی شود.
مادران باردار مدتها بلاتکلیف هستند. به زنان زندانی باردار و بی بضاعت لباس داده نمی شود.
در بند مادران هیچ وسیله ای برای کودکان نیست.
رئیس زندان قرچک عامل اصلی شکنجه زنان
رئیس زندان قرچک، صغری خدادادی در همدستی با دیگر عوامل سازمان زندان ها و قضائیه رژیم، وضعیت غیرقابل تحملی را برای زنان در این زندان ایجاد کرده است.
وزارت خزانه داری آمریکا در روز ۱۶ آذر ۱۴۰۰ صغری خدادادی را در ارتباط با نقض شدید حقوق بشر و اقدامات سرکوبگرانه که شهروندان بیگناه، مخالفان سیاسی، و معترضین مسالمت آمیز را هدف قرار داده اند، مشمول تحریم اعلام کرد.
به نوشته اطلاعیه مطبوعاتی وزارت خزانه داری آمریکا «صغری خدادادی در لیست وزارت خارجه قرار دارد و از سوی دفتر کنترل سرمایه های خارجی … نامگذاری شده است. زندان قرچک علناً به عنوان مسئول برخی از فاحش ترین موارد نقض حقوق بشر در سال ۹۸ شناسایی و در سال ۹۹ نامگذاری شد.»
در این جا به گوشه ای از کارکردهای ضدانسانی اخیر صغری خدادادی اشاره می کنیم.
طی هفته هایی که جاری شدن فاضلاب در بندها به صدها مشکل بهداشتی قبلی اضافه شده بود، خدادادی در پاسخ اعتراض زندانیان به وجود حشرات موذی و سمی گفت: «در زندان وجود این چیزها طبیعی است!»
صغری خدادادی و سایر عوامل زندان در پاسخ اعتراض زنان به شرایط فاجعه بار زندان قرچک می گویند: «اینجا زندان است! باید اینطوری باشد!»
یکی از نمونه های این افراد فرزانه کریمی روزبهانی یکی از زندانبانان است که زندانیان را مورد آزار و اذیت قرار داده و به آنها بی احترامی و توهین می کند. مسئولین زندان هم به او هیچ ایرادی نمی گیرند و دست باز در کارهایش دارد.
چند پاسیار و زندانبان دیگر به نام های سحر کرم صالح، میرزایی، رستمی، قره گوزلو و نهاوندی خیلی عصبی و بدرفتار هستند.
به طور مشخص این افراد از جانب رئیس زندان حمایت می شوند و صدای اعتراض زندانیان هم برای تعویض این افراد به جایی نمی رسد.
شرایط زندانیان سیاسی در زندان قرچک
زندان قرچک یکی از محلهایی است که زندانیان سیاسی را برای تبعید و تنبیه به آنجا منتقل می کنند. بند هشت محل زندانیان سیاسی است. درب سالن هشت همیشه قفل است.
هیچ زندانبانی به طور ثابت جلوی در حضور ندارد تا در صورت نیاز در را باز کند. اگر برای زندانیان بیمار اتفاقی بیفتد و مورد اورژانس باشد، باید مدتها پشت در منتظر بمانند. این موضوع خطر جدی و جانی برای زندانیان سیاسی به همراه دارد.
همچنین کلیه آیفون های داخل سالن ها خراب است و ارتباط بین زندانیان و دفتر افسر نگهبان قطع است.
ملاقات حضوری برای زندانیان هر دو ماه یکبار و تنها بیست دقیقه است که برای زندانیان سیاسی کمتر هم می شود. آنهم ملاقاتی که مورد تأیید رئیس زندان باشد. زمان ملاقات کابینی نیز حدود ۱۵ الی ۲۰ دقیقه است در حالی که آیین نامه سازمان زندان نیز قانون کرده که ملاقاتها باید ۲۵ دقیقه باشند.
فراخوان به جامعه بین المللی برای بازدید از زندان های ایران
بنابر آخرین سند منتشر شده از سوی شورای ملی مقاومت ایران قضائیه رژیم ملایان ۳۲۵ زندان، بازداشتگاه، اردوگاه و کانون موسوم به اصلاح و تربیت دارد. این تعداد شامل بیش از ۳۰۰ بازداشتگاه نیروی انتظامی و وزارت اطلاعات نمی شود.
شرایط این زندان ها در ردیف شرایط زندان قرچک می باشد. مقاومت ایران بارها از دبیرکل و کمیسرعالی حقوق بشر ملل متحد خواستار اعزام یک هیأت بین المللی برای بازدید از وضعیت زندان های رژیم آخوندی و گفتگو با زندانیان، به ویژه زنان زندانی شده است.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران بار دیگر از مقامات ملل متحد و سازمان های بین المللی مدافع حقوق زنان خواستار رسیدگی فوری به وضعیت زندان قرچک و زنان محبوس در آن می باشد.
