آیدا رستمی، متعهد به سوگند پزشکی تا پای جان
آیدا رستمی در ۲۵ تیر سال ۱۳۶۵ در گرگان به دنیا آمد. ۱۰ ساله بود که پدرش را از دست داد اما با سخت کوشی و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات زندگی، توانست در دانشکده پزشکی قبول شود و پزشک بشود.
او در موارد مختلف از جمله در زلزله کرمانشاه داوطلبانه به کمک و معالجه مصدومین و نیازمندان شتافت.
آیدا رستمی این پزشک ۳۶ ساله در جریان قیام سال ۱۴۰۱، به مناطق غربی تهران و شهرک اکباتان می رفت و مجروحین قیام را داوطلبانه مداوا می کرد.
تا اینکه در شب ۲۱ آذرماه ۱۴۰۱ او مشغول ویزیت بیماران در منطقه اکباتان بود که برای تهیه باند و گاز به داروخانه رفت ولی هرگز باز نگشت. ظهر روز بعد، همزمان با وقتی که پروانه طبابت آیدا با پست به خانه رسید، از کلانتری محل به خانواده او اطلاع می دهند که آیدا رستمی شب قبل در یک تصادف رانندگی کشته شده است و برای تحویلگیری جسد مراجعه کنند.
خانواده رستمی از دیدن پیکر آیدا شوکه شدند. نیمه راست صورتش له و بینی خرد شده بود. دستهایش به شکل فجیعی شکسته بودند و روی چشم چپش چند بخیه خورده و کاملاً بسته بود به این معنی که چشم چپ به صورت کامل تخلیه شده بود. در قسمت پایین بدن او هم آثار کبودی و جراحت وجود داشت که حاکی از تعرض جنسی بود.
شواهد حاکی از آن بود که مأموران امنیتی آیدا رستمی را ربوده و در زیر شکنجه به شهادت رسانده بودند.
به پزشکی قانونی دستور داده بودند که در گواهی فوت، علت را «اصابت جسم سخت» در یک «تصادف» قید کنند. اما در واکنش به خشم اجتماعی، رژیم مجدداً به دروغ اعلام کرد که آیدا بعد از مشاجره با یک مرد از بالای پل به زمین پرتاب شده است.
خاکسپاری آیدا رستمی نیز خود داستان پررنج دیگری برای خانواده رستمی بود.
رژیم آخوندی ابتدا آنها را وادار کرد که آیدا را شتاب زده در بهشت زهرا دفن کنند. اما طبق وصیت آیدا روز ۲۳ آذر پیکر او را به زادگاهش در گرگان منتقل و در امامزاده عبدالله به خاک سپردند.
آیدا رستمی، پزشک متعهدی بود که به جرم پایبندی به سوگندش و مداوای مجروحان قیام زیر شکنجه های وحشیانه به شهادت رسید. اما یاد این زن دلاور برای همیشه در خاطره مردم ایران باقی خواهد ماند و خونش در رگهای زنان و دختران شجاع ایران خواهد جوشید تا روزی که خامنه ای ضحاک و رژیم جنایتکارش به دست مردم و زنان قهرمان ایران به زیر کشیده شود.