ابراهیم رئیسی باید به خاطر جنایت علیه بشریت محاکمه شود
در روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه دادخواه قربانیان شکنجه و اعدام در ایران هستیم
ابراهیم رئیسی باید به خاطر جنایت علیه بشریت محاکمه شود
روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه – ۲۶ ژوئن، یک روز جهانی با پشتیبانی سازمان ملل است که هر ساله برگزار می‌شود تا علیه جنایت شکنجه، از قربانیان و بازماندگان آن در سراسر جهان تکریم و حمایت کند.
امسال روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، با روی کار آمدن ابراهیم رئیسی، جلاد ۶۷ به عنوان رئیس جمهور، همزمان شده است. کسی که طی ۴دهه، دست اندرکار وحشیانه ترین نوع سرکوب و شکنجه و کشتار، و جنایت علیه بشریت علیه زنان و جوانان در ایران بوده است.
رئیسی پس از انقلاب ۱۳۵۷در دوران حاکمیت خمینی به عنوان قاضی شرع انتخاب شد. وی همچنین یکی از اعضای هیئت مرگ بود که در سال ۱۳۶۷ به فرمان خمینی، بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی را در جریان یک قتل عام گسترده، اعدام کردند. کارنامه او در دوران ریاست بر قوه قضائیه نیز با کشتار بیش از ۱۵۰۰ معترض در آبان ۹۸ و دستگیری و شکنجه حداقل ۱۲هزار تن در زندان های قضائیه رژیم تکمیل شده است.
البته تحقيقات دانشگاهي اخير در آمريكا و انگلستان كه توسط محققان ايراني صورت گرفته نشان می دهد که شمار شهیدان قیام آبان بیش از سه برابر این رقم است. بنا بر این تحقیقات که با دقت قابل توجهي انجام شده، شمار درگذشتگان در آبان ۹۸ به نسبت ماه مهر ۴۲۰۰ نفر بیشتر و به نسبت ماه آذر ۴۹۰۰ نفر بيشتر بوده بنابراين آمار واقعي شهیدان سه برابر بيشتر از ۱۵۰۰ نفری است که بعد از قیام از سوی مجاهدين اعلام شد.
جامعه ایران هنوز جریحه‌دار کشتار بزرگی است که در تابستان ۶۷ و در ادامه آن در آبان ۹۸ در ایران صورت گرفت.
دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل، اگنس کالامار، گفت: «رئیسی به جای قرار گرفتن تحت تحقیقات کیفری به خاطر جنایت علیه بشریت، در منصب ریاست جمهوری قرار گرفته است، این نمودی فجیع از قصور جامعه بین‌المللی در رسیدگی به بحران مصونیت ساختاری در ایران است.»
شکنجه زنان
در طول حاکمیت ملایان در ایران، بیش از ۴۵ نوع شکنجه علیه زندانیان سیاسی به کار گرفته شده است.
از جمله شکنجه‌های مرسوم در زندان‌های ایران می‌توان به این موارد اشاره کرد: شلاق، کتک زدن، آویزان کردن، سوزاندن، فروبردن اجسام تیز در بدن، فروبردن فلزات داغ شده در بدن، کشیدن ناخن، تجاوز جنسی، درآوردن چشم از حدقه، بریدن اعضای بدن و اعدام مصنوعی.
ناگفته نماند که فشار و شکنجه بر زنان در زندان ها شدت و وحشانیتی مضاعف داشته است. تجاوز به زنان در مقابل همسرانشان، شکنجه زنان باردار و تیرباران زنان باردار از جملة این موارد است.
نمونه های تکاندهنده
- زهرا کاظمی، خبرنگار ایرانی‌تبار کانادایی- وی در ۲ تیر۸۲ در حین عکسبرداری از تجمع خانواده‌های زندانیان در مقابل زندان اوین بازداشت شد. پس از دستگیری تحت شکنجه قرار گرفت و بر اثر این شکنجه‌ها روز ۲۰ تیر ۸۲ در بیمارستان نظامی بقیةالله جان سپرد. در پیگیری پرونده مشخص شد خانم کاظمی در زندان مورد تجاوز قرار گرفته است.
- طاهره حبیبی‌فرد در زندان شیراز – طاهره هنگام دستگیری ۴ماهه باردار بود. او از هواداران مجاهدین خلق بود. شکنجه گران همزمان با زدن شلاق، میخ هایی به سینه او فرو کردند. شکنجه‌گران سپس سه انگشت او را قطع کردند. بدن او را به قدری سوزاندند که قسمت‌هایی از بدنش به کل سوخته و از بین رفت. هنگام تیرباران یکی از گلوله ها به شکم طاهره خورد و جنین چند ماهه اش بر روی زمین افتاد. همسر او نیز همان روز اعدام شد.
- مریم محمدی بهمن آبادی در زندان اوین – مریم سال۶۰ دستگیر و به ۱۵سال حبس محکوم شد. در اثر شکنجه یک پرده گوشش پاره شد. علاوه بر شلاق و کابل، چندین بار او را حلق‌آویز کردند و سپس جسد نیمه جانش را به زیر کشیدند. ستون فقراتش ضربه شدیدی خورد. به طوری که دیگر هرگز قادر به انجام کارهای معمول هم نبود. برادرش محمدرضا را پس از شکنجه‌های فراوان در برابر چشمان مریم اعدام کردند.
- اعظم طاق‌دره در زندان اوین – اعظم در شهریور۶۷ در اوین حلق آویز شد. هر دو پای اعظم پیش از اعدام ناقص شده بود و قسمتی از کف پایش بر اثر شکنجه و عمل جراحی کنده شده بود.
- راضیه عماری در زندان تبریز – او را در حالی که باردار بود در مشهد دستگیر کردند. پس از شکنجه های بسیار به زندان تبریز منتقل کردند. آنجا سخت تر شکنجه شد. همبندش نوشته است: «کلیه‌هایش مرتب خونریزی داشت و بر سینه اش جای سوخته ته سیگار مشاهده می‌شد».
- ماه منیر مؤدب در زندان تبریز – همبند او نوشته است: «وقتی او را دیدم گفت بیش از ۱۶۰ضربه شلاق خورده است. حالت تشنج و اغما داشت. بعد از چند روز توسط سپاه به دادگاه انتقال یافت و ۱۰۰ضربه کابل دیگر به او زدند. از او فقط رگ و پوست و استخوان باقی مانده بود. می‌گفت چندین روز است حتی آب به من نداده اند. استخوان ستون فقراتش چرک کرده بود و از سوراخی که ایجاد شده بود چرک دفع می‌کرد…»
- الهه دکنما در زندان عادل آباد شیراز: الهه را در زندان عادل‌آباد زیر شدیدترین شکنجه ها بردند. زمانی که جسد تیرباران شده اش را تحویل خانواده اش دادند، دیدند که روی لباسش نوشته شده، قبل از تیرباران ۷بار به او تجاوز شد.
شکنجه در زندان و بازداشتگاه ها طی سالهای اخیر
- نگار حائری حقوقدان، وکیل دادگستری و زندانی سیاسی سابق، در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ به دادسرای اوین احضار شد. وی مدت یک روز را در بند زنان این زندان و ۹ روز دیگر را در یکی از بندهای انفرادی این زندان مورد بازجویی، شکنجه، فشار و تهدید بازجویان قرار گرفت.
- زینب جلالیان، اسفند ۱۳۸۶به اتهام همکاری با حزب اپوزیسیون کردستان دستگیر و نهایتاً به حبس ابد محکوم شد. این زندانی سیاسی به دلیل شکنجه و شرایط تحمیل شده در زندان، سلامت خود را از دست داده است. وی برای انجام مصاحبه تلویزیونی و انجام اعترافات اجباری تحت شکنجه و فشار قرار دارد.
- فریده خوشنام، ۳۲ساله، دارای لیسانس حقوق در ۷مرداد ۸۴ بازداشت و به ۱۴سال حبس، ۸۰ضربه شلاق و تبعید به زندان کرمان محکوم شد. این زندانی سیاسی در بازداشتگاه اطلاعات تکاب تحت بازجویی و شکنجه های سخت قرار گرفت که بر اثر آن از ناحیه چشم و پا دچار عارضه شدید شد.
- شکوفه یداللهی از زنان دراویش که در زندان قرچک محبوس می باشد در پی ضرباتی که به او در حین دستگیری و هم چنین زیر شکنجه وارد شد، حس بویایی خود را از دست داد.
- زنان دراویش گنابادی در زندان قرچک ورامین روز ۲۳خرداد ۹۷ با باتوم و شوکر مورد ضرب و شتم گارد ویژه زندان قرار گرفتند.
- ماری محمدی زندانی سیاسی و نوکیش مسیحی، هنگام بازجویی تحت شکنجه های جسمی و جنسی قرار گرفت. در بازرسی مأموران زن، ماری را مجبور کردند لباسهای خود را به طور کامل در بیاورد و چندین بار با حالت های مختلف بدون لباس حرکت بشین و پاشو انجام بدهد. مأموران او را تهدید کرده بودند در صورتی که خودش این کار را نکند، آنها به زور لباسهایش را در می آورند.
- شهلا محمدیانی، ۲۸ساله، طی ۶۷روز حبس در سلول های انفرادی اطلاعات مهاباد تحت بازجویی و شکنجه بود. هیمن محمدیانی، برادر این زندانی گفت، خواهرش به حدی شکنجه شد که کتف چپ او قدرتش را از دست داده بود.
- افسانه بایزیدی در مورد شکنجه و بدرفتاری هایی که طی بازداشت با وی شد نوشت، برای ۹۰ روز با هر وسیله ای شکنجه ام دادند. در نخستین روز های بازداشتم میزان شکنجه ها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم. پاهایم و پشتم سیاه و کبود شده بود. دو بار حداقل بیش از چندین ساعت از دست و پا آویزانم کردند. تمام روشها را برای گرفتن اعتراف از من به کار بردند. تهدید به تجاوز جنسی شدم، ۱۱روز در دستشویی بازداشتگاه اطلاعات نگهداری شدم و در همان توالت به من غذا می دادند. هر شب ماموران به سلولم لگد می زدند که نتوانم آسایش داشته باشم و هرکدام با نام فاحشه من را صدا می زدند.
- زندانی سیاسی معصومه صنوبری، ۳۳ساله، مادر یک فرزند، در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۷ دستگیر شد و در زیر بازجویی تحت شکنجه های وحشیانه قرار گرفت. به نحوی که ساق پای او در زیرشکنجه شکست، پاشنه پای او ترک برداشت و دچار تاری دید و مشکلات دیگر ناشی از شکنجه شد. او در اثر شکنجه دچار یک توده سرطانی دردناک در ناحیه سینه شده است.
- زندانی سیاسی زهرا صفائی ۵۸ساله، در ۶ آبان ۹۹ بعد از اینکه از جانب مسئولین زندان مورد تهدید و آزار و اذیت قرار گرفت، دچار حمله قلبی گردید.
- زندانیان سیاسی زهرا صفائی و گلرخ ابراهیمی ایرایی، در ۱۲ آبان ۹۹ از سوی یک زندانی عادی تهدید به قتل شدند. همچنین در جریان حمله وحشیانه ۲۰ گارد زندان در تاریخ ۲۳ آذر ۹۹ به بند ۸ زندان قرچک، خانم صفائی از ناحیه سر مورد اصابت ضربه سنگین باتون قرار گرفت.