در دوازدهمین روز از اعتراضات سراسری در ایران شاهد فریادهای «مرگ بر دیکتاتور» به وسیله صدها جوان شورشی در روز دوشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۰ در قلب تهران بودیم. شرکت کنندگان در اعتراضات شجاعانه در تهران همچنین شعار می دادند:«خامنه ای حیا کن، مملکتو رها کن!» و «توپ، تانک، فشفشه، آخوند باید گم بشه» و «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران!»
پرستاران و کارکنان بیمارستان کرج نیز در روز ۴ مرداد در شهر راهپیمایی کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. آنها خواستار حقوق عقب مانده خود هستند و شعار می دادند «یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه» و «یا حجت ابن الحسن ریشه ظلم رو بکن!»
عصر همین روز، مردم فردیس کرج نیز به خیابانها ریختند. آنها شعار می دادند «مرگ بر دیکتاتور»، «ازکرج تا خوزستان، اتحاد، اتحاد»، و «ایرانی می میرد، ذلت نمی پذیرد.»
زنان در هر دو تظاهرات در کرج نقش فعال و برجسته داشتند.
در کرمانشاه، مردم با نیروهای سرکوبگر زد و خورد کردند. دهها شهر دیگر به تظاهرات خوزستان پیوسته و در شهرهای خود به پا خاسته اند.
رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران خانم مریم رجوی در پیامی گفت:«جوشش خون شهیدان قیام خوزستان، در فریادهای مرگ بر دیکتاتور در خیابان های مرکزی تهران و در نزدیکی بیت العنکبوت خامنه ای شعله ور شده است. استمرار قیام در دوازدهمین روز نشان داد که جلاد قتل عام نیز نمی تواند ولایت فقیه را از سرنوشت محتومش نجات دهد.»
ایران از دی ماه ۹۶ شاهد چندین رشته قیام و خیزش سراسری بر علیه رژیم آخوندی و فراخوان به پایان دیکتاتوری بوده است. امسال اعتراضات در استان رنجدیده سیستان و بلوچستان آغاز شد. تحریم سراسری انتخابات نمایشی رژیم روی دیگر سکه این اعتراضات بود. سپس کارگران پیمانی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی علیه وضعیت طاقت فرسای کار و حقوق پایین خود دست به اعتراض زدند. رشته اعتراضات اخیر در تاریخ ۲۴ تیر ۱۴۰۰ بر علیه بی آبی در خوزستان آغاز شد.