اعتصاب غذای سکینه پروانه از روز دوشنبه ۵خرداد ۹۹ در اعتراض به صدور حکم و عدم اجرای اصل تفکیک جرائم آغاز شد.
سکینه پروانه از سوی دادگاه انقلاب تهران به ۵سال حبس تعزیری و ۲سال ممنوعیت از عضویت در گروه های سیاسی محکوم شد. سکینه پروانه شهروند کرد اهل خراسان است. این زندانی سیاسی پس از اتمام دوره بازجویی به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.
از سلول انفرادی تا بیمارستان روانی
در فروردین ۹۹ به دلیل شعار نویسی در زندان اوین مورد ضرب و شتم شدید مأموران قرار گرفته و با دستبند و پابند به زندان قرچک ورامین منتقل شد. پس از ۴روز نگهداری در سلول انفرادی به بیمارستان روان پزشکی امین آباد شهر ری منتقل شد.
سکینه پروانه ۲۵روز در بیمارستان روان پزشکی بود و مجدداً به قرنطینه زندان قرچک منتقل شد. طی این مدت بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفته و آثار ورم و کبودی روی صورت وی گویای همین امر بود.
سکینه پروانه بعد از بازگشت از بیمارستان روانی چند هفته در بند قرنطینه نگهداری شد و سپس با انتقال به بند ۳ در کنار متهمان به جرائم مرتبط با مواد مخدر و مالی نگهداری می شود و توسط این زندانیان مورد آزار قرار می گیرد.
زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی ایرایی محبوس در زندان قرچک ورامین در تاریخ ۹ اردیبهشت ۹۹ طی نامه ای به وضعیت سکینه پروانه اشاره کرد و در آنجا قید کرد که وی تا کنون چند بار به بیمارستان روانی برده شده است.
یکی از شیوه های فشار بر زنان زندانی توسط رژیم این است که زندانیانی که در حال سپری کردن دوران محکومیت هستند را در دوران حبس مورد ضرب و شتم و آزار و اذیت از جمله انتقال به بیمارستانی روانی قرار می دهد.