آغاز اعتصاب غذا و دوختن لبها
به نقل از یک منبع آگاه، یک زن زندانی در زندان وکیلآباد مشهد از روز پنجشنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۳ در اعتراض به شکنجههای وحشیانهای که بر او اعمال شده، اعتصاب غذا کرده و لبهای خود را دوخته است. این زندانی به نام «خانم ن»، مادر چهار فرزند است و پس از یک محاکمه ناعادلانه در خصوص مسکن مهر گلبهار به زندان محکوم شده است. او اکنون نزدیک به یک سال است که در زندان وکیلآباد مشهد به سر میبرد.
محرومیت از حقوق قانونی
مسئولان زندان، «خانم ن» را از حق قانونی خود که ماهانه سه روز مرخصی است، محروم کردهاند. او که میخواست فرزندانش را ببیند و از مرخصی استحقاقی محروم شده بود، در اعتراض به این تصمیم، اقدام به اعتصاب غذا کرد.
شکنجه و انتقال به سلول انفرادی
مدیر بند زنان زندان وکیلآباد مشهد و یک زن زندانبان به نام سالاری، وی را به یک سلول سنگی کثیف و بدون آب و غذا برده و به مدت ۳۰ ساعت دستهایش را با دستبند آهنی از پشت بسته و پاهایش را محکم بسته بودند، به طوری که مچ دستانش کبود شده و ورم کرده است. او حتی اجازه دسترسی به امکانات پزشکی مورد نیازش را نیز ندارد.
شکایت خانواده و بیپاسخ ماندن
خانواده «خانم ن» به نزد تمامی مسئولان از جمله رئیس کل دادگاههای استان خراسان رضوی، دادستان مشهد، بازرسی نظارت بر زندان و قاضی ناظر زندان شکایت کردهاند، اما هیچ پاسخی دریافت نکردند و مسئولان زندان از رئیس بند زنان و زندانبانان حمایت میکنند. قاضی ناظر بر زندان به خانواده وی گفته است: «از اختیاراتم استفاده میکنم و اجازه نمیدهم که دخترت به مرخصی برود.»
فشارهای روحی و جسمی
این زن زندانی تحت شکنجههای روحی و جسمی قرار دارد. مقامات زندان او را از ملاقات با خانوادهاش محروم کردهاند و زمانی که مادرش پس از تلاشهای فراوان موفق به ملاقات با او شد، توانست فرزندش را در حضور یک زن زندانبان ببیند. به او گفته شد که حق صحبت درباره اعتصاب و شکنجهها را ندارد وگرنه ملاقاتش لغو خواهد شد.