خبرگزاری حکومتی رکنا روز ۱۹ اردیبهشت ۹۸، خبر از اعدام یک زن در آبان ماه ۱۳۹۷ در شهر مراغه داد.
این زن به نام سودابه که در سال ۸۵ در زندان مراغه زندانی شده بود، نهایتاً در تاریخ ۴ آبان ماه ۱۳۹۷، به حکم دادگاه کیفری استان آذربایجان شرقی به دار آویخته شد. سودابه ۸۸ مین زنی است که در دوران ریاست جمهوری روحانی در ایران اعدام می شود.
ایران دارای بالاترین رکورد اعدام جهان به نسبت جمعیت می باشد. ایران تنها کشوری در جهان است که در آن زنان و جوانان زیر ۱۸ سال به وفور به طنابهای دار سپرده می شوند. حدود ۳۷۰۰نفر طی نزدیک به شش سال گذشته در دوران روحانی اعدام شده اند.
رژیم ایران از مجازات مرگ به عنوان ابزاری برای سرکوب جامعه ناراضی که اکثریت شان در زیر خط فقر زندگی می کنند، از بیکاری رنج می برند و از حق آزادی بیان محروم هستند استفاده می کند. مجازات مرگ وسیله ای است که به ملایان کمک می کند قدرت را حفظ کنند.
کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد میشل باشله در تاریخ ۱۳ مهر ۹۷ با صدور بیانیه ای در محکومیت حلق آویز یک زن در ایران، تأکید کرد که سازمان ملل متحد با استفاده از مجازات مرگ در هر شرایطی مخالف است زیرا هیچ سیستم قضایی در جهان عاری از خطا نیست.
حداقل ۱۱ زن در زندان قرچک به دلیل واکنش نشان دادن در مقابل خشونت و در دفاع از خود، زیر حکم اعدام قرار دارند. وضعیت مشابهی در زندانهای سراسر ایران وجود دارد و بسیاری از زنانی که متهم به قتل هستند در دفاع از خود در مقابل خشونت اقدام به این کار کرده اند. بیشتر زنان خشونت و تجاوز را گزارش نمی کنند چرا که مقامات قضایی ممکن است زن قربانی را متهم به داشتن روابط نامشروع کرده و از مجازات مرگ برای آنها استفاده می کند.