شعله پاكروان – مادر ريحانه جباري، دختر جواني كه به اتهام دفاع از خود در برابر تعدي يك مامور اطلاعات ايران اعدام شد، درباره سفر نخست وزير ايتاليا به ايران نوشت: نخست وزیر ایتالیا به تهران سفر می کند.
حتما برای رساندن پیام هزاران انسانی که از اعدامهای ایران دچار تعجب و ناامیدی شده اند!
حتما برای ابلاغ پیام پاپ که خواهان لغو اعدام در سراسر جهان شده!
یا برای اینکه بگوید اعدام در ملاءعام را متوقف کنید!
یا برای اینکه بگوید اقلا از اعدام کسانی که زیر هجده سال مرتکب جرمی شده اند بگذرید!
اصلا شاید برای مساله اعدام حرفی نزند! ولی حتما برای حکم قطع دست و پا میگوید!
نه شاید در این باره هم نگوید، که جلسه شان با چنین مسالة چندش آوری تلخ نشود!
اما حتما از توقف اخراج اقلیتهای دینی و قومی از دانشگاه یا ادارات خواهد گفت!
یا از آزاد کردن کاظمینی بروجردی و محمد علی طاهری که افکار متفاوتی از دستگاه حاکمه داشته و به آن دلیل زندانی شده اند.
شاید از این هم نگوید! پس برای چه می آید؟ او شاید میخواهد به جای رفتن به شیراز و اصفهان و دیدن آثار باستانی، به زندانها برود و حال نرگس محمدی را بپرسد! ببیند که دوری از دو بچه کوچکش چه مزه ای دارد!
یا حسین رونقی را ببیند تا بفهمد وقتی با کلیة داغان شده اعتصاب غذا میکنی، چه شکلی میشوی.
یا ببیند آتنا فرقدانی چطوری نقاشی میکشد که حقش 12سال زندان است!
یا شاید می خواهد بگوید شکنجه، کار خوبی نیست.
به هر اسم و عنوانی، نباید انسانی را کتک زد یا آویزان کرد یا هر عمل دیگری که مصداق شکنجه است.
نه. گمان نکنم به دیدن زندانیان برود!
شاید در خیابانهای تهران دوری بزند و در جلسه شان بگوید فکری به حال این همه بچه های کوچک در خیابان بکنید که پابرهنه اند و گدایی می کنند!
راستش هر چه فکر میکنم نمیدانم برای چه به ایران می آید.
فقط این می ماند که برای پول و تجارت و نفت و تحریم و اینطور چیزها بیاید.
به عبارتی آیا برای ایشان بجز این موارد، آخر چیز دیگری مهم هست؟ نمیدانم.
اگر فقط به فکر منافع خود بوده و برای تجارت آمده باشد، بداند که در ذهن نسل فردای ایران، جایی نخواهد داشت!