مرکز تحقیقات اجتماعی هند با صدور بیانیه ای از کارزار دادخواهی مقاومت ایران حمایت کرد و از ملل متحد و سازمانهای بین المللی خواستار تحقیق و مجازات عاملان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در ایران گردید.
خانم رانجنا کوماری، مدیر این مرکز در بخشهایی از این بیانیه نوشته است: گفته می شود این نسل کشی بدترین جنایت علیه بشریت پس از جنگ جهانی دوم بوده است. فریادهای این قربانیان وخانواده هایشان هرگز شنیده نشده و همیشه در سکوت باقی مانده است… بسیاری از این قربانیان که وحشیانه به دار آویخته شدند در زمان دستگیری ۱۵ یا ۱۶ ساله بودند. حتی زنان باردار بیرحمانه اعدام شدند. تمامی آنان در قبرهای دسته جمعی و بدون نشان دفن گردیدند.
با یاد تمام شهدای راه آزادی، تمامی ۳۰ هزار شهيد قتل عام شده در تابستان ۱۹۸۸، من از فراخوان خانم مریم رجوی حمایت می کنم و از سازمان ملل و دبیرکل ملل متحد خواستار تحقیق هستم و امیدوارم در نهایت عاملان این جنایت به دست عدالت سپرده شوند.
هر جایي که زنان قربانیان خشونت و بی عدالتی هستند، مرکز تحقیقات اجتماعی در کنارشان قرار دارد و امروز، خاطره زنان پایداري که در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند را گرامی می دارد.