نرگس محمدی، فعال مدافع حقوق بشر و لغو حکم اعدام، روز ۳شهریور ۱۳۹۵ طی نامه سرگشاده ای، استفاده از سلول انفرادی را «غیرانسانی» و یکی از «بی‌رحمانه‌ترین شکنجه‌های روحی و روانی» دانست
که به گفته او، مقام‌های رژیم ایران از آن علیه متهمان سیاسی و عقیدتی استفاده می‌کنند.
به گفته نرگس محمدی، طی ۳۷ سال گذشته هزاران فعال مدنی و سیاسی به سلول‌های انفرادی فرستاده شده‌اند، در حالی که نگهداری آنها در سلول انفرادی هیچ‌گونه توجیه امنیتی- قضایی نداشته است.
نرگس محمدی که از اردیبهشت سال ۱۳۹۳ مجدداً بازداشت و زندانی شده، استفاده از سلول انفرادی را «شکنجه سفید» توصیف کرده است که در ایران به «امری معمول» تبدیل شده است.
وی با بیان اینکه افراد محبوس در سلول انفرادی، از داشتن هوای کافی، نور، تحرک، تغذیه کافی، امکانات پزشکی و دارویی، کتاب، روزنامه، رادیو، تلویزیون، تماس با خانواده، دسترسی آزاد به حمام و دستشویی، تماس با افراد دیگر محروم است، می‌گوید اینجاست که «شکنجه سفید و شستشوی مغز» متهم به بار می‌نشیند.
نرگس محمدی تأکید کرده است که استفاده از سلول انفرادی «به جهت شکنجه بودن آن» با اعلامیه جهانی حقوق بشر و قانون اساسی ایران مغایرت دارد.