بیانیه زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین درباره درگذشت استاد ملکی
به مناسبت درگذشت استاد محمد ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران بعد از انقلاب ضدسلطنتی، در تاریخ ۱۲ آذرماه ۹۹، گروهی از زندانیان سیاسی از زندان های مختلف سراسر ایران، از جمله زنان زندانیان سیاسی در زندان قرچک ورامین پیامی ارسال کردند. آنها در این پیام نوشتند:
استاد محمد ملکی ما را ترک کرد و به دیار باقی شتافت. او تمامی عمر خود را صرف مبارزه با دیکتاتوری شاه و دیکتاتوری ولایت فقیه برای آزادی ایران و ایرانی کرد. هم او که سالها را در زندانها زیر شکنجه گذراند و شاهدی بر اعدامهای دهه ۶۰ بود. او به ما آموخت که «ز گهواره تا گور آزادی بجوی.»
پیر دیر آزادی و آزادیخواهی بی هیچ ادعا و بدون هیچ چشمداشتی زندگی خود را به پای آزادی گذاشت و در همه حال مدافعی سرسخت برای زندانیان سیاسی و آزادیخواهان در ایران بود. اما هیچگاه برای خود نام و نشانی نخواست.
مؤسسات رسمی اروپایی در ۴۰سال گذشته از این همه جوائز سیاسی که بنا برمصالح و خطوط سیاسی خود به این و آن می دهند، حتی یکی را به اولین رئیس بزرگترین دانشگاه ایران بعد از انقلاب ضدسلطنتی که قیمت آزادیخواهی را به تمام و کمال پرداخت، ندادند. آیا او صلاحیت نداشت یا هنوز خیلی مانده که این قبیل جایزه ها لیاقت او را پیدا کنند؟دانشجویان و آزادیخواهان ایران پاسخ این سوال را به روشنی می دانند.
سلام بر آزادی و استاد دیرپای آزادی دکتر محمد ملکی
۱۶ آذر ۱۳۹۹
جمعی از زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین
جمعی از زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ، زندان مرکزی کرج، زندان مرکزی ارومیه، زندان شیبان اهواز، زندان قم و زندان اوین