کودک همسری و ازدواج های زودهنگام یکی از مصادیق خشونت علیه زنان است اما رژیم آخوندی دائماً آن را ترویج می کند. همزمان خودکشی در میان قربانیان کودک همسری افزایش یافته است.
رژیم ایران با هدف تحقق سیاست های جمعیتی که با دستور مستقیم خامنه ای ولی فقیه رژیم آخوندی به اجرا در می آید از ازدواج های زودهنگام دفاع و آن را ترویج می کند.
معاون امور زنان و خانواده ابراهیم رئیسی، انسیه خزعلی در صحبت با دختربچه های ۹ساله دبستانی در یکی از مدارس تهران به آنها گفت: «از اکنون برای زندگی و خانواده ای که می خواهید تشکیل دهید، برنامه ریزی داشته باشید تا پرورش دهنده شهید سلیمانی ها! باشید.» (خبرگزاری حکومتی ایلنا – ۳۱ فروردین ۱۴۰۱)
بر اساس گزارش سازمان ثبت احوال آمار نوزادان متولد شده از مادران بین ۱۰ تا ۱۴ سال پیش ۱۴۷۴ کودک بوده است. این آمار در مورد مادران بین ۱۰ تا ۱۹ ساله بیش از ۶۹هزار نوزاد گزارش شده است. (خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۲۴ فروردین ۱۴۰۱)
در پائیز سال ۱۴۰۰ بر اساس گزارشات مرکز آمار ایران ۱۱هزار و ۲۳۵ دختربچه کمتر از ۱۵ سال در ایران ازدواج کردند. بر اساس این گزارش میانگین سن طلاق برای کودک همسران متولد نیمه اول دهه ۸۰ نیز به حدود ۱۵ سال رسیده است. تا پایان پاییز ۱۴۰۰ بیش از ۶۱۰ مورد دختران کمتر از ۱۵ سال طلاق گرفته اند. (روزنامه حکومتی شرق – ۲۷ فروردین ۱۴۰۱)
طی ۵ سال گذشته بر اساس داده های مرکز آمار ایران تعداد ۱۳۱هزار کودک کمتر از ۱۵ سال ازدواج کرده اند.
باید به خاطر داشت که هیچ یک از اعداد و ارقام اعلام شده از سوی مقامات یا رسانه های رژیم ملایان دقیق نیست، چرا که رژیم در رابطه با انتشار آمار خود به طور خاص در مورد خشونت علیه زنان شفاف نیست. آمارهای رسمی هیچگاه منعکس کننده واقعیت موجود در جامعه کنونی ایران نیست.
آسیب های جسمی و روانی ناشی از ازدواج های زودهنگام ضربات جبران ناپذیری را بر زندگی دختران به ویژه بارداری های زیر ۱۸ سال وارد می کند.
افسردگی، اقدام به خودکشی، طلاق و باز ماندن از تحصیل از جمله این آسیب ها می باشد. این فجایع نهایتاً موجب پایداری چرخه فقر فرهنگی و اقتصادی است.
خودکشی قربانیان ازدواج های زودهنگام
در تاریخ ۱۰ فروردین ۱۴۰۱ فاطمه صیادی در شیراز با حلق آویز کردن خود به زندگی پایان داد. پیکر این زن پس از ۴ روز کشف شد. نوزاد ۸ ماهه این زن، به مدت ۴ روز کنار پیکر بی جان مادرش بود که به بیمارستان منتقل شد. فاطمه صیادی یکی از قربانیان کودک همسری بود. او در کودکی به عقد یک مرد درآمده بود.
در فروردین ماه همچنین خبر دیگری از قتل سه فرزند به دست مادرشان در روستایی در توابع بخش مرکزی رامهرمز در رسانه ها منعکس شد. یک زن با اسم اختصاری زهرا.ع ۲۷ ساله سه فرزند خود را کشت و سپس خودش را حلق آویز کرد. فرزندان او دو پسر ۱۰ و ۶ ساله و یک دختر سه ساله هستند. زهرا. ع نیز از قربانیان کودک همسری است. (خبرگزاری رسمی ایرنا – ۱۶ فروردین ۱۴۰۱)
در یک خبر مشابه دیگر مادری در پیرانشهر پس از قتل دو فرزند خود، اقدام به خودکشی کرد. دو کودک این زن ۶ماهه و ۱۲ ساله بودند. خودکشی این مادر به مرگ وی منجر نشد. دلیل این اقدام او اختلالات و بیماری های اعصاب و روان عنوان شد.
سیتا شیخ مرادی ۱۷ ساله و مادر یک نوزاد ۴ماهه اقدام به خودسوزی کرد و جان سپرد. وی روز ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۱ با ریختن الکل بر روی بدن خود دست به خودسوزی زد به نحوی که ۹۵درصد از بدنش سوخته بود و پس از انتقال به یک مرکز درمانی جان خود را از دست داد. سیتا شیخ مرادی در زمان ازدواج تنها ۱۵ سال داشت.
از همین جا می توان فهمید که فشارهای ناشی از ازدواج های زودهنگام بر روح و روان دختربچه ها تا چه می تواند باشد که چنین محصولاتی را به همراه خود دارد.
بسیاری از این فشارها بر روی زنان زائیده فقر و خشونت های افسارگسیخته علیه زنان ایران است. این خشونت ها هر روز و هر هفته خودش را در قتل زنی به دست شوهر، پدر یا برادر نشان می دهد و هفته ای نیست که خبرهای زن کشی در رسانه های حکومتی منتشر نشود.
در سال ۱۴۰۰ مرکز آمار اعلام کرد، ایران پس از کشور گینه که حداقل سن ازدواج در آن ۱۲ سال است، با حداقل سن ۱۳ سال برای ازدواج، رتبه دوم کودک همسری را دارد. (سایت حکومتی ساعد نیوز- ۶ آذر ۱۴۰۰)