جان زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک به شدت در معرض خطر است

جان زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک به شدت در معرض خطر است

جان زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک در معرض خطر قرار دارند. آنها علاوه بر وضعیت خطرناک بهداشتی از لحاظ امنیت جانی نیز به دلیل عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و توطئه های مقامات زندان در معرض تهدید جدی هستند.

در تاریخ ۳۱ مرداد ۹۹ گزارش جدیدی در رابطه با زندان قرچک ورامین منتشر شده است.

تحریک زندانیان عادی به کشتن زندانیان سیاسی

بر اساس این گزارش، زندانبانان به دستور رئیس زندان قرچک یکسری نفرات اجیر شده را وارد بند زنان زندانی سیاسی کرده و این نفرات دنبال بهانه برای ایجاد درگیری و ضرب و شتم زنان زندانی سیاسی هستند. عوامل زندان به هر نحو دنبال سر به نیست کردن زندانیان سیاسی هستند. هر آن ممکن است فاجعه ای مانند آنچه برای علیرضا شیر محمد علی رخ داد در این زندان نیز تکرار شود.

در یک نمونه در تاریخ ۲۴ خرداد ۹۹ زندانی سیاسی زهرا صفائی از طرف چند زندانی اجیر شده توسط وزارت اطلاعات مورد تهدید به حمله و قتل قرار گرفت.

کشتن زندانیان از طریق انکار درمان پزشکی

مقامات زندان همچنین قصد دارند از طریق بیماری و بطور خاص شیوع عمدی بیماری کرونا بین زندانیان سیاسی آنها را در خفای کامل سر به نیست کنند.

برخی از زنان زندانی سیاسی که هم اکنون در این زندان محبوس هستند عبارتند از: گلرخ ابراهیمی ایرایی، فروغ تقی پور، پرستو معینی، مرضیه فارسی، زهرا صفائی، زهره سرو، گیتا حر، سمیرا هادیان، رها احمدی، مرجان داوری، پریزاد حمیدی شفق، مژگان اسکندری، افسانه جعفری پناه و مریم علی شاهی.

همچنین زندانی سیاسی زنیب جلالیان در اردیبهشت ۹۹ به این زندان منتقل شده و در قرنطینه این زندان دچار بیماری کرونا شده بود. وی در حال حاضر به زندان کرمان منتقل شده است.

زندانی سیاسی کرد سکینه پروانه نیز مدتها در این زندان بود و بخاطر وضعیت اسفناک این زندان چند بار دست به اعتصاب غذا زد. وی در حال حاضر به زندان اوین منتقل شده است.

وضعیت عام زندانیان در زندان قرچک

وضعیت بهداشتی

بیش از ۴ روز است که فاضلاب بند بالا زده اما عوامل زندان هیچ اقدامی در جهت حل این مشکل نمی کنند. بوی تعفن همه بندها را در بر گرفته است. این موضوع باعث ایجاد بیماری های واگیردار و تنفسی می شود.

کووید ۱۹

در این زندان به رغم ابتلای بسیاری از زندانیان به ویروس مهلک کرونا پزشکان زندان، زندانیان را به حال خود رها کرده و هر ۲ الی ۳ ماه یکبار به زندان سر می زنند و در همان زمان کم هم هیچ کاری برای بیماران انجام نمی دهند.

خدمات دندانپزشکی

هزینه درمان به خصوص دندانپزشکی بسیار بالاست. زنان و دختران جوان که در این زندان محبوس هستند مجبورند به خاطر یک دندان درد ساده دندان خود را بکشند به دلیل اینکه قادر به پرداخت چنین هزینه های سنگینی نیستند.

معتاد کردن زندانیان

همچنین زندانبانان با توزیع گسترده ترامادول و متادون عمداً زندانیان را به اعتیاد می کشند و اکثراً زنان زندانی مستمر خواب آلود هستند و همین امر باعث می شود کمتر بتوانند به شرایط وخامت بار در زندان دست به اعتراض بزنند.

خروج از نسخه موبایل