جنبش دادخواهی قتل عام ۶۷ به وسعت جهانی است که ایرانیان در آن حضور دارند
هزاران تن از هموطنان ایرانی، خانواده های شهیدان قتل عام ۶۷ و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران روز دوشنبه ۱ شهریور ۱۴۰۰ به مناسبت سی و سومین سال قتل عام زندانیان سیاسی در ایران تظاهرات باشکوهی در استکهلم، پایتخت سوئد برپا کردند. این تظاهرات در جلوی پارلمان سوئد در اعتراض به اعدام و قتل عام در ایران و ضرورت محاکمه بین المللی سران رژیم ایران به خاطر نسل کشی و جنایت علیه بشریت برگزار شد.
این تظاهرات در امتداد محاکمه یکی از دست اندرکاران قتل عام ۶۷ حمید نوری در دادگاه استکهلم برگزار شد و نمادی از جنبش دادخواهی مردم ایران بود.
در این تظاهرات به مناسبت سی و سومین سالگرد قتل عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷، نمایندگان خانواده های شهیدان قتل عام سال ۶۷ و شخصیت های سیاسی حامی جنبش دادخواهی سخنرانی کردند.
خدیجه برهانی
خدیجه برهانی تنها بازمانده از یک خانواده ۱۰نفره است که همگی به دست رژیم ولایت فقیه اعدام شدند. خدیجه برهانی از اشرف۳ در یک پیام ویدئویی به این تظاهرات گفت: چهار برادرم شهید شدند. همسر برادرم شهید شد. پدرم که یک روحانی بود را منزوی کردند، محدود کردند تا این که در اثر تألمات ناشی از شهادت فرزندانش و فشار آخوندها از این دنیا رفت. دو برادر دیگرم در قتل عام ۶۷ به شهادت رسیدند. مینو همسر برادرم نیز به شهادت رسید. مادرم به خاطر ناراحتی های ناشی از شهادت فرزندانش سکته قلبی کرد و از دنیا رفت. مثل خانواده من در قزوین کم نبودند، خانواده جباریان، خانواده هاشمیان …
خانم برهانی در پایان سخنان خود خواستار حسابرسی از آمران و عاملان جنایت قتل عام ۶۷ و پاسخگویی در برابر یک دادگاه بین المللی شد.
مادر هاجر
مادر هاجر از خطه کرمانشاه درباره فرزندان شهیدش گفت« «همه شهدا مانند زاهد و راشد فرزندان من هستند. زاهد در سنندج شکنجه شد و مدتها در انفرادی بود. طوری شکنجه شده بود که با چهار دست و پا راه می رفت. بدن او آنقدر شکنجه و کبود بود که شناخته نمی شد. پسران من همرزمان من بودند و من هم مانند آنها آرمان آنها را انتخاب کرده ام.»
بهناز عطارزاده
خانم بهناز عطار زاده یکی دیگر از نمایندگان خانواده هاش شهیدان در بخش هایی از سخنان خود گفت: «من بهناز عطارزاده زندانی سیاسی دهه۶۰، سه برادرم شهید راه آزادی هستند سعید در سال۶۰ اعدام شد و دو برادر دیگرم در ۶۷ سربدار شدند. مادر ابراهیم پور مادر و پدر شجاعی خانواده ادب‌آواز و بسیاری خانواده‌های دیگر، خانواده‌های ما هم‌چون دیگر خانواده‌های مجاهدین دادخواه بودند ما از روی یأس برخورد نکردیم ما نه تنها در پستو ها نرفتیم بلکه عزم ما را برای برپایی جامعه آزاد و دمکراتیک صد چندان کرد در این سال‌ها از تابستان ۶۷ تا آبان غرورآمیز ۹۸ ما همبسته، نه می‌بخشیم نه فراموش می‌کنیم.
ما فراموش نمی‌کنیم که این جنایتکاران مثل رئیسی در مشاغل این رژیم جای گرفته‌اند. ما از قضائیه سوئد می‌خواهیم که حکم جلب رئیسی را تدارک ببیند. ما می‌خواهیم ترتیبی اتخاذ بشود که پرونده ۶۷ به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع بشود.»
اینگرید بتانکور
خانم اینگرید بتانکور، کاندیدای پیشین ریاست جمهور کلمبیا و از حامیان بزرگ جنبش دادخواهی، در سخنرانی خود در این تظاهرات گفت: «ما امروز گردهم آمده ایم با یک جمعیت ویژه بیش از هزاران زندانی سیاسی سابق کسانی که درد و رنج کشیدند با بدنهایشان با احساساتشان و این جنایات دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران را متحمل شدند. امروز ما به خاطر می آوریم که در سال ۱۳۶۷ حکومت ایران سی هزار زندانی سیاسی را قتل عام کرد مثل آن شاهدانی که امروز اینجا هستند و به ما یادآوری می کنند با شهادت هایشان با جنایت هایی که رخ داده است آن هم بعد از یک فتوا که همه ما می دانیم آنها را به مرگ محکوم می کرد به این خاطر که حاضر نبودند به خواسته حکومت و به جنون سیاسی رژیم آخوندی تن بدهند. بعد آنها را در گورهای جمعی دفن کردند… ابراهیم رئیسی خودش عضو این هیأتهای مرگ بوده است و اکنون رئیس جمهور رطیم است و این خودش نشان می دهد که فقدان برخورد مناسب از سوی جامعه جهانی صورت نگرفته است. رژیم نمی خواهد هیچگونه آثار از این جنایت باقی بماند.»
الکساندرا انسترل
نماینده پارلمان سوئد، خانم الکساندرا انسترل، در سخنان خود خطاب به تظاهر کنندگان گفت: «تاریخچه رژیم ایران در نقض حقوق بشر وحشتناک است. دولت سوئد تلاش می کند ناقضین حقوق بشر را به محاکمه بکشد. ما از مبارزه شما حمایت می کنیم. نه کتمان جنایت نه پوشاندن آن را اجازه نمی دهیم. ما فراموش نمی کنیم که این جنایتکاران مثل رئیسی در مشاغل این رژیم جای گرفته اند ما از قضائیه سوئد می خواهیم که حکم جلب رئیسی را تدارک ببیند. ما می خواهیم که دست مزدوران این رژیم را از این پرونده کوتاه کنند. ما می خواهیم ترتیبی اتخاذ بشود که پرونده ۶۷ به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع بشود.»
گیسو شاکری
خانم گیسو شاکری از هنرمندان مقاومت ایران، در سخنرانی خود در این تظاهرات از جمله گفت: «ما اینجاییم که یکبار دیگر تأکید کنیم که خامنه‌ای و رئیسی و دیگر جلادان قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ مجرم هستند و باید پشت میز محاکمه نشانده شوند. خانواده‌های جان‌باختگان و خون همیشه جوشان آن عزیزان سربدار در انتظار چنین روزی روزشماری می‌کنند. ما اینجاییم که بگوییم که نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم نه تنها بازماندگان آن عزیزان و نه تنها بازماندگان جان بدر برده از آن فاجعه ملی بلکه ما نیز ما تک به تک شاهدان زنده تاریخ هستیم، شاهدان آنهمه رعب و وحشت، شاهدان آنهمه جنایت و شاهدان مرگ نسلی زنده و هشیار نسلی که می‌توانست تبلور خواسته‌ها و آرزوهای یک ملت باشد.»
غزاله رنجی
غزاله رنجی، عضو انجمن جوانان سوئد، در بخشی از سخنرانی خود به تظاهرکنندگان گفت: «امروز یکی از این گزمه‌ها دژخیم حمید نوری در اینجا محاکمه می‌شود. اما سر مار در ایران تحت حاکمیت آخوندهاست. جایی که به‌دلیل بی‌عملی جامعه جهانی ابراهیم رئیسی جلاد رئیس‌جمهور می‌شود و صفی از قاتلان بر جان و مال مردم مسلط شدند. آنها که در تابستان تبدار ۶۷ جوانان مجاهد و مبارز را بر دار کشیدند در روزهای سرد آبان و در سایه سکوت سنگین سی ساله جهانی بر نسل قیام و شورش آتش گشودند. خمینی و رژیمش فکر کردند که با قتل‌عام زندانیان سیاسی دفتر مقاومت را برای همیشه خواهند بست اما اعتراض دانشجویان در سال۷۸ و تا دی۹۶ و آبان ۹۸ و قیام خوزستان تشنه، نمای تمام قد شکست رژیم آخوندی و پیروزی مقاومت بهر قیمت و ایستادگی بر سر موضع بود.»
جنبش دادخواهی از خون سربداران سال ۶۷ خواستار محاکمه جلادانی مانند رئیسی و شخص خامنه ای در دادگاه های بین المللی می باشد. این خواست ملت مظلوم ایران و به ویژه مادران و همسران و خواهران شهیدان است. جامعه بین المللی باید به خواسته های جنبش دادخواهی مردم ایران گوش کنند. دولت های غربی باید به مذاکره با رژیم اعدام، سرکوب و زن ستیز آخوندی پایان دهند.
