عصر به‌خیر برلین و خیلی ممنون که من را دعوت کردید. خیلی افتخار می‌کنم که از دوستان ایران آزاد هستم. در روز جهانی زن ما تلاشهای استثنایی خواهرانمان را در سراسر جهان برای آرمان حقوق زنان گرامی می‌داریم.
بیش از 100سال بعد از این‌که یک زن مدافع حق رأی زنان در کشور من، خود را زیر پاهای اسب پادشاه انداخت، در یک نافرمانی مدنی علیه نابرابری اجتماعی، و در نهایت به‌دلیل جراحات وحشتناکش جان سپرد، زنان در بسیاری از کشورها هم‌چنان به برابری در فرصتها دست نیافته‌اند. در واقع، در برخی کشورها به‌نظر می‌رسد جهان رو به‌عقب حرکت می‌کند. با رژیمهای سرکوبگر و قوانین کهنه‌شان که زنان و دختران را از آزادیهایی که فکر می‌کردند محقق کرده‌اند محروم می‌کنند، با خشونتهای هر چه بیشتر علیه زنان و دختران، هم فیزیکی و هم روانی. آنها از بنیادگرایی مذهبی به‌عنوان یک منطق انحرافی، برای نگه‌داشتن ما در موقعیت خودمان استفاده می‌کنند.
به‌عنوان عضوی از کمیته حقوق زنان و برابری جنسی در پارلمان اروپا، من برای حقوق برابر زنان در همه‌جا می‌جنگم و برای از بین بردن خشونتها بر پایه جنسیت که هم‌چنان لکه ننگی بر روی جامعه است. از زمانی که با کمیته زنان شورای ملی مقاومت ایران آشنا شدم، این افتخار را داشته‌ام که نسبت به نقش کلیدی زنان و مبارزه برای تحقق ایرانی برپایه عدالت و آزاد تحت رهبری مریم رجوی. متشکرم. تحت رهبری زنان، اما در همکاری با مردان منصف برای منافع همه شهروندان، برای ایرانی که به اختلاف‌نظر و تنوع فرهنگی احترام می‌گذارد و از برابری زنان حمایت می‌کند و آنها را تشویق می‌کند در موقعیت برحق خود در جامعه قرار بگیرند، تا به دور از ترس زندگی کنند و از حق آزادی اجتماع برخوردار باشند که بسیاری از زنان در سراسر جهان از آن برخوردارند.
در یک مورد مسخره در سال گذشته یک خانم جوان ایرانی – انگلیسی تنها به‌دلیل تماشای یک مسابقه والیبال دستگیر، محاکمه و روانه زندان گردید. چه نوع سیستمی زنان جوان را تنها برای این‌که ورزش تماشا می‌کنند مجازات می‌کند؟
پرونده تراژیک ریحانه جباری که سال گذشته حاضر نشد به اتهامات ساختگی علیه خود تن بدهد، بعد از مرگ یک مأمور حکومتی که وی در یک اقدام دفاع از خود به‌ضرب چاقو کشته بود، در حالی‌که او تلاش داشت به وی تعرض کند، این یکی از لحظات نمادین در جنبش جهانی زنان باقی خواهد ماند. بسیاری از ما در کارزار برای آزادی او شرکت کردیم. او هرگز فراموش نخواهد شد، زیرا ما باید به یاد او، نبرد برای یک ایران آزاد و عادلانه را ادامه بدهیم.
علاوه بر عضویت در کمیته زنان، عضو کمیته فرهنگ و آموزش و پرورش پارلمان اروپا هم هستم و به‌عنوان یک شاعر و نویسنده تئاتر نسبت به نقش فرهنگ و هنر در یک جامعه متمدن حساس هستم. در حالی‌که سال گذشته نسبت به کمپ اشرف مطلع می‌شدم، خیلی خوشحال بودم که ساکنان آن یک زندگی کاملاً خلاق و فرهنگی داشته‌اند که در آن ارکستر زنان و فعالیتهای ورزشی در برنامه‌های روزمره نقش مهمی داشت. اما بدون دوستی مداوم باکمیته زنان شورای ملی مقاومت با این مسائل آشنا نمی‌شدم.
به گفته گزارشگران بدون مرز، (رژیم) ایران در دوران روحانی، به بزرگ‌ترین زندان خبرنگاران و کاربران اینترنت زن تبدیل شده است، با حداقل 65 خبرنگار و ارائه‌دهنده اخبار در زندان. و اکنون یکی از سرکوبگرترین حکومتهای جهان در زمینه آزادی اطلاعات محسوب می‌شود. ولی ما این‌جا هستیم تا حقیقت را بگوییم و نوری در تاریکی‌ها روشن کنیم. امروز در همسبتگی با زنان شورای ملی مقاومت هستم، چه در گذشته، حال و آینده، در همبستگی با خانم مریم رجوی هستم و همچنین با شعله، مادر ریحانه جباری و همه مادرانی که درد از دست‌دادن دخترشان را به‌دست اراذل و اوباش قاتل تجربه کرده‌اند که از چشم‌پوشی یک حکومت فاسد سود می‌برند. آنها در حالی کشته شدند که از هر جرمی مبرا بودند، به غیر از جرم داشتن صداقت و حقیقت، زکاوت و درستی، زنانی مملو از حیات. با تشکر.