فرنگیس مظلومی مادر زندانی سیاسی سهیل عربی اعلام کرد به دلیل زندانی بودن پسرش به طور مستمر تحت فشارهای شدید قرار دارد. او می گوید هر روز و هر شب شکنجه می شوم.
در ادامه کارزار گسترده من هم شکنجه شدم، بر علیه شکنجه و سرکوب زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان های رژیم ملایان، خانم فرنگیس مظلومی حکایت شکنجه های روزانه خود را در اثر در بند بودن پسرش در زندان تهران بزرگ بازگو کرد.
خانم فرنگیس مظلومی روز چهارشنبه ۲۶ دی ۹۷ بعد از ملاقات پسرش زندانی سیاسی سهیل عربی که در زندان تهران بزرگ محبوس می باشد، شرح حال خود و پسرش را این گونه توصیف می کند، «سهیل باز هم نحیف تر از قبل بود. خونریزی و درد بینی عذابش می دهد. دندان درد و سرماخوردگی هم اضافه شده بود. هنوز از دکتر و بیمارستان خبری نیست. پرونده پزشکی مربوط به بینی اش به کل نابود شده تا هیچ مدرکی دال بر شکستگی وجود نداشته باشد ولی از ظاهرش که معلوم است.
«هر چهارشنبه من هم شکنجه می شوم و اصلاً طول هفته را شکنجه می شوم. از تلفن محروم هستیم. تا روز ملاقات که هر بار با ترس و لرز می روم که مبادا باز هم ملاقات ممنوع باشد.
«هر روز و هر شب شکنجه می شوم. آیا من تا ۱۱ سال دیگر زنده ام؟ چطور این رنج را تحمل کنم؟ آیا قلب من تحمل این همه شکنجه را دارد؟ آیا عمر و جوانی بچه های ما اینقدر بی ارزش است؟ هر بار به دادگاه مراجعه کردم جواب سر بالا به من دادند. حتی آقایان رستمی و وزیری، حاضر به دیدار من هم نیستند. پس من دادم را از که بستانم؟ چه کسی به فریاد من می رسد از این همه ظلم و ستم؟»
سهیل عربی، ۳۲ ساله، متأهل و صاحب یک دختر، به خاطر گذاشتن پست های فیسبوک که حاوی اهانت به علی خامنه ای رهبر ملایان بود و حاکمیت آنها را به انتقاد می کشید، چهار سال و نیم را در اوین گذرانده و از بهمن ۹۶ به زندان تهران بزرگ (فشافویه) منتقل شده است.