دختربچه های زباله گرد در ایران، قربانیان فقر مطلق، در چنگال مافیای زباله در تهران برای تهیه قوت لایموت تلاش می کنند.
حسین مقصودی، عضو مجلس رژیم، در مورد این فاجعه تلخ گفت، «باندهای زباله دزد، از کودکان و زنان بی سرپرست و معتادان در جهت جمع آوری زباله ها استفاده می کنند. امروز کودکان زباله گرد قربانیان این طلای کثیف هستند و حدود ۱۵هزار زباله گرد در پایتخت داریم که از این میزان ۵هزار نفر آنها کودکان هستند که ۴۰درصد آنان تنها نان آور خانه هستند و بین ۱۰ تا ۱۵ سال سن دارند.» (خبرگزاری حکومتی خانه ملت (ایکانا) – ۲۶ مهر ۱۳۹۸)
رسانه های حکومتی در مورد دختربچه های زباله گرد نوشته اند، دختران کار و زباله گرد آسیب پذیرتر از پسرانند. آنها در معرض بیماری های بیشتری قرار می گیرند. موهایشان بلند است و شپش دست از سرشان بر نمی دارد. آنها آب به اندازه کافی برای شستشو ندارند، آبی هم که هست آلوده است. (خبرگزاری حکومتی خانه ملت (ایکانا) – ۲۸ مهر ۱۳۹۸)
فقر آهن، شپش، عفونت های پوستی، عفونت های گوش، سوء تغذیه شدید، هپاتیت آ و ایدز تنها بخشی از بیماری های کودکان کار است.
الهام فخاری یکی از اعضای شورای شهر تهران پیشتر گفته بود، «اغلب این کودکان بیماری دارند، اما مسئله بیماری نسبت به سایر مشکلات این کودکان در اولویت نیست، چرا که از اغلب این کودکان سوءاستفاده های جنسی می شود.» (خبرگزاری حکومتی ایلنا- ۲۲ خرداد ۱۳۹۸)
بنا به گفته یکی از زنان زباله گرد به نام زینب «خفت گیری و تجاوز مشکل زنان کارگری است که زباله جمع کن هستند.»
یک فعال اجتماعی همچنین گفت، «کودکان زباله گرد به طور میانگین روزانه بیش از ۱۰ ساعت کار می کنند. کودکانی بودند که ۲۰ ساعت در روز نیز مشغول کار بودند، این یک نوع برده داری نوین است.» (سایت حکومتی تحلیل ایران – ۱۸ دی ۱۳۹۶)
کودکان ۴ تا ۱۲ساله در میان زباله گردها وجود دارند و زندگی در آلونک های ساخته شده از آشغال، نبود دستشویی و حمام برای این کودکان، شیوع بیماری و درگیری با جانوران موذی، تنها بخشی از معضلاتی است که این کودکان با آن روبرو هستند.