مری می نارد دیلی (۱۶آوریل 192۱ – 28 اکتبر 2003) اولین زن سیاهپوست در ایالات متحده بود که در سال 1947 در رشته شیمی از دانشگاه کلمبیا مدرک دکترا دریافت نمود.
وی در سال 1942 در رشته شیمی از کوئینز کالج نیویورک فارغ التحصیل شد. وی به عنوان دانشجوی ممتاز موفق شد از بورس تحصیلی کوئینز کالج که فقط به 2.5 درصد از بهترین فارغ التحصیلان این دانشگاه اعطا می شد، برخوردار شود و این امکان به او داده شد که بتواند در دانشگاه نیویورک تا درجه استادی ادامه تحصیل بدهد و در سال 1945 به این درجه نائل شود. وی در سال 1947 درجه دکترای خود را از دانشگاه کلمبیا دریافت نمود.
دیلی از سال 1947 تا 1948به عنوان استاد در دانشگاه هاوارد شروع به تدریس کرد و همزمان به تحقیق پرداخت. او برای ادامه تحقیقات دوره فوق دکترای خود موفق شد از یک جامعه بیماران سرطانی آمریکا پشتیبانی دریافت کند، و سپس به انستیتو راکفلر رفت و در آنجا به مطالعه هسته سلول پرداخت. در سال 1953 پس از اینکه واتسون و کریک ساختار DNA را تعریف کردند، کار دیلی نیز در فضای جدید مورد توجه قرار گرفت.
دیلی در سال 1955 شروع به کار در دانشکده پزشکی و جراحی در دانشگاه کلمبیا نمود. او در آنجا به تحقیق درباره آثار کهولت، فشار خون و تسلب شریان بر متابولیسم دیواره سرخرگ پرداخت. وی سپس در سال 1960 کار خود را بعنوان استادیار در رشته بیوشیمی و پزشکی در دانشکده پزشکی آلبرت انیشتن در دانشگاه یاشیوا ادامه داد.
او از تدریس به دانشجویان پزشکی لذت می برد و خود را وقف افزایش دانشجویان اقلیت در این رشته نمود. در سال 1971 وی در زمینه استادی ارتقاء درجه یافت.
او همچنین به عنوان محقق انجمن قلب آمریکا کار کرد و به مدت ۲ سال عضو شورای مدیران در آکادمی علوم نیویورک بود. دیلی همچنین از جامعه بیماران سرطانی آمریکا، انجمن علوم پیشرفته آمریکا، آکادمی علوم نیویورک و انجمن قلب آمریکا بورسیه دریافت کرد. شورای تحقیق درباره سلامتی شهر نیویورک وی را دانشمند حرفه ای نامید.
دیلی در سال 1986 از دانشکده آلبرت انیشتن بازنشسته شد و در سال 1988 به یاد پدرش، برای دانشجویان سیاهپوست کوئینز کالج که در رشته شیمی و فیزیک درس میخواندند یک بورسیه ایجاد کرد.
ماری توسو در استراسبورگ فرانسه بدنیا آمد. پدرش ۲ ماه پیش از تولد او کشته شد. مادرش از سال 1741 تا 1794 بعنوان خدمتکار در خانه دکتر فیلیپ کورتیس کار کرد. کورتیس که پزشک و سازنده مجسمه های مومی بود هنر شکل دادن به موم را به توسو آموخت. او در این کار از خود استعداد نشان داد و بعنوان یک هنرمند شروع به کار برای کورتیس نمود. در سال 1777، او چهره ولتر را از موم آفرید. از سال 1780 تا انقلاب فرانسه در سال 1789، توسو معروف ترین تندیس های خود از افراد مشهور مانند ولتر و بنجامین فرانکلین را ساخت.
انقلاب فرانسه
توسو در انقلاب فرانسه درگیر شد و با چهره های مهمی مانند ناپلئون و روبسپیر ملاقات نمود.
او در دوران حکومت ترور دستگیر و محکوم به اعدام با گیوتین گردید. اما به یومن حمایت کولو دربوا از کورتیس و خانواده اش آزاد شد.
ماری در سال 1795 با فرانسوا توسو ازدواج نمود. حاصل این ازدواج ۲ پسر به نامهای ژوزف و فرانسوا بود.
انگلستان
توسو در سال 1802 به همراه پسرش ژوزف که ۴ساله بود، به لندن رفت تا کلکسیون خود را به نمایش بگذارد. او بخاطر جنگهای ناپلئون نتوانست به فرانسه بازگردد لذا بهمراه کلکسیون خود به سراسر جزایر انگلستان سفر نمود. در سال 1835 اولین نمایشگاه دائمی خود را در خیابان بیکر بنیان نهاد.
در سال 1842، او یک تندیس از خودش ساخت که هم اکنون در ورودی موزه او دیده می شود. بسیاری از مجسمه ها که توسط شخص توسو ساخته شده کماکان وجود دارند.
او در 16 آوریل 1850 در ۸۸ سالگی بدرود حیات گفت.
موزه آثار مومی خانم توسو اکنون گسترش یافته و به یکی از بزرگترین جذبه های توریستی لندن مبدل شده است. این موزه همچنین در آمستردام، بانکوک، سیدنی، هنگ کنگ، لاس وگاس، شانگهای، برلین، واشینگتن، نیویورک، اورلاندو، هالیوود و سنگاپور شعبه ایجاد نموده است.