ژوليت ناديا بولانگر(16 سپتامبر 1887- 22 اكتبر 1979) يك آهنگساز، رهبر اركستر و يك معلم فرانسوی بود. او به دليل اينكه بسياري از آهنگسازان و نوازندگان برجسته قرن بيستم را آموزش داده است شهرت بسیار دارد. بعضي اوقات نیز او به عنوان نوازنده پیانو و ارگ برنامه اجرا می کرد.
او که به يك خانواده موسیقیدان تعلق داشت، خيلي زود موفق شد به عنوان يك دانشجو از كنسرواتوار پاريس نشان افتخار بگیرد، اما با این اعتقاد كه برای آهنگسازي استعداد خاصي ندارد، او نوشتن آهنگ را رها کرد و به تدریش پرداخت. وی در این موضع مسئولیت بر نسلهای مختلفی از آهنگسازان جوان تأثیر گذاشت به طور خاص کسانی که اهل آمریکا یا سایر کشورهای انگلیسی زبان بودند.
آهنگسازان، سوليست ها، تنظیم کنندگان آهنگ و رهبران ارکستر به نامی در ميان شاگردان او بودند از جمله آرون کاپلند، روي هريس، كوينسي جونز، جان اليوت گاردينر، اليوت كارتر، دينو ليپاتي، ايگور ماركوويچ، ويرجيل تامسون، ديويد داياموند، ايدیل بيره، دانيل بارنوبيم، فيليپ گلاس و آستور پياتزولا بودند.
بولانگر در ايالات متحده و انگلستان تحصيل كرد و با آكادمي موسيقي دانشكده جوليارد، مدرسه یهودی منوهین، مدرسه لانگی، كالج سلطنتي موسيقي و آكادمي موسيقي سلطنتي، کار کرد. اما پایگاه اصلی او برای بخش عمده زندگي اش یک آپارتمان خانوادگی در پاریس بود، جایی که او بخش اعظم ۷ دهه از آغاز زندگی حرفه ای تا زمان مرگ در سن ۹۲سالگی را در آنجا گذراند.
بولانگر اولين زني بود كه بسیاری از اركسترهاي بزرگ در آمريكا و اروپا را رهبری کرد از جمله ارکستر سمفوني های بي بي سي، بوستون، هاله، فيلارمونيك نیویورک و اركستر فيلادلفيا و نيويورك. او رهبری اجرای چندين اثر بزرگ دنیا از جمله آثار استراوینسکی و کاپلند را نیز به عهده داشت.