شايسته اكرام الله (22 ژوييه 1915 – 11 دسامبر 2000) يك سياستمدار برجسته پاكستاني، ديپلمات و يك نويسنده بود.
اكرام الله به عنوان تنها دختر سرهنگ دوم دكتر حسن سهروردی بود كه در كلكته به دنيا آمد . وي از دانشگاه لورتو هاوس در كلكته با مدرك كارشناسي ارشد فارغ التحصيل شد. وي پس از ازدواج، براي تحصيل در دانشكده مطالعات شرقي و آفريقايي كلكته را ترك كرد جايي كه توانست به عنوان اولين زن مسلمان از آسيا مدرك دكترا از دانشگاه لندن را دريافت كند. وي پايان نامه اش را به اسم «توسعه رمان و داستان هاي كوتاه اردو» نوشت، كه بررسي منتقدانه اي از ادبيات اردو بود.
خانواده وي همواره در سياست نقش داشتند. پسر عموي او حسين شهيد سهروردی نخست وزير بنگال بود. وي اولين نطق خود را در جلسه عمومي در سال 1931 ايراد كرد. در طي مدتي كه شوهرش به دهلي منتقل شد او با محمد علي جناح تماس برقرار كرد و به ليگ مسلمانان هند پيوست. او به همراه فاطمه جناح فدراسيون زنان دانشجوي مسلمان را تاسيس كرد و دختران را به فعاليتهای لیگ مسلمان جذب نمود.
او يكي از دو نماينده زن در اولين مجلس مؤسسان پاكستان در سال 1947 بود. وي يكی از مدافعان فعال حقوق بنیادین در مجلس و آگاه از فقدان تعادل میان دو نیمه پاكستان بود. نخستين سخنراني او در حمايت از قطعنامه اي بود كه مجلس مؤسسان را موظف به برگزاری جلسه هم در داکا، مرکز بخش پرجمعیت تر پاكستان شرقي، و هم در كراچي می نمود.
اواز سال 1964 تا 1967 سفير پاكستان در مراكش بود. وي چندين بار در هيئت اعزامي پاكستان به سازمان ملل عضويت داشت و عضو كميته اي بود كه روي اعلاميه جهاني حقوق بشر 1948 و كنوانسيون علیه نسل كشي كار كرد.
وي روز 11 دسامبر 2000 در كراچي در سن 85 سالگي درگذشت. دولت پاكستان پس از مرگ او در سال 2002 بزرگترين جايزه مدني خود را كه «نشان – امتياز» نام داشت به او اعطا كرد.