نگاهی به نقش زنان در اعتراضات ضدحکومتی در سالگرد قیام های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۶
زنان نیروی تغییر – نگاهی به نقش زنان در اعتراضات ضدحکومتی در سالگرد قیام های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۶
رژیم ملایان هر موقع در مشکلات وا می ماند حمله به زنان را شدت می بخشد. تئوری رژیم از روز اول روی کار آمدن این بود که از طریق اعمال حجاب اجباری و انواع محدودیت ها بر اشتغال و فعالیت های اجتماعی زنان، کل جامعه را به بند بکشد و سرکوب کند.
اما زنان آگاه و آزادیخواه ایران که در مبارزه با رژیم ملایان و قوانین زن ستیز آن الگوهای درخشانی از زنان مجاهد پیش روی خود داشتند، می دانستند که محدودیت هایی که رژیم اعمال می کند هیچ ربطی به اسلام ندارد. به همین دلیل طی بیش از ۴ دهه گذشته با پرداخت سنگین ترین بها، هرگز در مقابل فشارها و محدودیت های رژیم سر خم نکرده اند.
به مناسبت فرا رسیدن سالگرد قیام ۶ دی ۸۸ و ۷ دی ۹۶، نگاهی داریم به نقش زنان در مبارزه آزادیخواهانه با رژیم حاکم بر ایران و اینکه چرا زنان نیروی تغییر و برای رژیم وحشت آفرین هستند.
زنان برای بقای رژیم خطر آفرین اند
روز ۱۸ آذر در نخستین نشست سراسری مدیران کل امور زنان و خانواده استانداری های سراسر کشور، وزیر کشور رژیم، احمد وحیدی با اشاره به اینکه نقش زنان مهم تر از مردان است گفت:«اگر انقلاب (بخوانید رژيم) بخواهد ضربه بخورد از ناحیه زنان است.» (سایت حکومتی انتخاب – ۱۸ آذر ۱۴۰۰)
وی خطاب به مدیران کل امور زنان و خانواده استانداری ها گفت: «هیچ کاری مهم تر از پرداختن به موضوع زنان و خانواده در جامعه اسلامی نیست. در جایگاهی که هستید، مجموعه استانداری باید در خدمت شما باشد و شما باید جهت کار را نشان دهید… ترکیبی از کار سخت و نرم، اجبار و اختیار، و الزام و تمایل باید کنار هم باشند.»
در همین راستا، کلیه رسانه ها و ارگان های حکومتی حول طرحی که در آبان ماه برای جوانی جمعیت به تصویب مجلس رسید بسیج شده اند تا فرزندآوری و مادری را به عنوان کار اصلی زن مورد تأکید قرار دهند. آنها می خواهند خانواده ها را مجبور کنند که بین سه تا ۵ فرزند بیاورند بدون اینکه زیرساخت های واقعی و ظرفیت زیست محیطی را در نظر گرفته باشند.
در همین رابطه رژیم یارانه وسائل پیشگیری از بارداری را حذف کرده است. به این ترتیب در بحران اقتصادی که اکثریت مردم ایران با آن مواجه هستند، هزینه خریدن وسایل کنترل خانواده گران تر نیز بر گرده زنان و خانواده ها سنگینی می کند. کسانی که از پس این هزینه ها برنیایند با بارداری ناخواسته مواجه می شوند و این پیامدهای اجتماعی و انسانی و زیست محیطی در درازمدت خواهد داشت که جبران ناپذیر است.
چرا رژیم ایران از سوی زنان احساس خطر می کند؟
چرا وزیر کشور رژیم به صراحت از سوی زنان احساس خطر می کند؟
نگاهی به اعتراضات دو ماه اخیر در اصفهان و شهرکرد و همچنین اعتراضات و اعتصاب سراسری معلمین و حضور فعال و برجسته زنان در این تظاهرات پاسخ به سوال فوق است.
اما این نقش خلق الساعه نیست. گذری بر تاریخچه اعتراضات در دهه اخیر به خوبی نشان می دهد که زنان از سال ۱۳۸۸ تا دی ماه ۱۳۹۶ تا آبان ۱۳۹۸ نقش جلودار و پیشتاز و الهامبخش در همه تظاهرات ضدحکومتی ایفا کرده اند.
در آبان ۱۳۹۸ روزنامه های رژیم با چاپ تصاویری از حضور زنان در کانون های شورشی و هدایت اعتراضات به وضوح نوشتند که در بسیاری از شهرها زنان در هسته های ۴ یا ۵ نفره نقش رهبری را بر عهده داشتند و مردم را به اعتراض تشویق می کردند.
روزنامه حکومتی مشرق ۲۹آبان ۱۳۹۸: «در شرارتهای اخیر میدان داری زنان چشمگیر بوده و در صحنه های مختلف نقش ویژه ای در واداشتن مردم به اعمال ساختارشکنانه دارند.»
خبرگزاری حکومتی فارس ۲۹ آبان ۹۸ گزارش داد: «در نقاط متعدد به ویژه حومه تهران، زنان ظاهراً ۳۰ تا ۳۵سال، نقش ویژه‌ای در لیدری اغتشاشات به عهده دارند… این زنان متحدالپوشش، هریک وظیفه‌ای جداگانه دارند؛ یکی از شورش‌ها فیلم می‌گیرد، دیگری جلوی خودروها را می‌گیرد و دیگری با تحریک مردم، آنها را به پیوستن به صف اغتشاش‌ها مجاب می‌کند.»
مقامات وزارت کشور رژیم در مصاحبه ای به رویتر گفتند از ۱۵۰۰ تن کشته شده در جریان قیام، ۴۰۰ تن از آنها زن بودند. این چندصد شهید زن حاکی از حضور و مشارکت بسیار گسترده زنان در این قیام می باشد.
چرا زنان نیروی تغییر رژیم هستند؟
زنان ایران یك نقش بی همتا در این قیام ها بازی كرده اند كه تصادفی نیست.
زنان نیروی تغییر هستند چرا که در طی بیش از ۴ دهه گذشته سرکوب شده ترین قشر جامعه ایران بوده اند. لبه تیز سرکوب ملایان آنان را در همه پهنه های زندگی اجتماعی و خصوصی هدف قرار داده است. آنها به مثابه فنر فشرده ای هستند که مترصد فرصت برای جهش و باز شدن هستند.
زنان ایرانی نقش اثرگذار و بالنده خود را در مبارزه علیه استبداد مذهبی نشان داده‌اند، در مقاومت‌های بی نظیر در اتاق‌های شکنجه و زندان‌های رژیم، در صف اول تظاهرات و قیام‌ها، در سازمان دادن اعتراض‌های معلمان و کارگران و سایر اعتراض‌کنندگان، در سازمان دادن و رهبری یك جنبش اجتماعی و سیاسی بین‌المللی علیه فاشیسم دینی حاكم بر ایران، و همچنین در مسئولیت‌پذیری فعال در جنبش سازمان‌یافته مقاومت ایران.
زنان ایرانی هر روز هرچه بیشتر به کانون های شورشی مجاهدین می پیوندند. چرا که آنها دریافته اند تنها راه حل برخورداری از حقوق و آزادی هایشان، سرنگونی و تغییر رژیم زن ستیز آخوندی است.
آنها الگوهای خود را در میان زنان مجاهد یافته اند که از روز اول با تحمل زندان و شکنجه و به قیمت جان در مقابل دیکتاتوری مذهبی آخوندی کوتاه نیامدند. این مبارزه خونبار در مسیر تکاملی خود به ورود زنان در رهبری جنبش اپوزیسیون بالغ شد.
با ورود مریم رجوی به رهبری سازمان مجاهدین و جنبش مقاومت ایران، راه برای هدایت جنبش توسط زنان ذیصلاح مجاهد باز شد. بیش از ۳ دهه است که این جنبش توسط زنان هدایت می شود. امری که برای زنان آزادیخواه و برابری طلب در ایران بسیار انگیزاننده و الهامبخش است.
به همین دلیل وزیر کشور رژیم به خطر از ناحیه زنان اذعان می کند و همه دستگاه رژیم در بحبوحه بحران های متعدد اقتصادی و سیاسی، بسیج خانه نشین کردن زنان شده است.