زنان کارگر در مجتمع گلخانه ای سنندج در شرایط کاری وحشتناکی به سر می برند.
این مجتمع گلخانه ای فارغ التحصیلان کشاورزی کردستان – سنندج وابسته به جهاد کشاورزی است. در گلخانه های این مجتمع زنان کار می کنند. در هر گلخانه ۷ زن کارگر مشغول به کار هستند. ساعت کار این زنان کارگر از ۷ صبح تا ۷ شب است. فضای کار آنها با توجه به اینکه زیر نایلون گلخانه است گرمای غیر قابل تحملی دارد. زنان روزانه ۱۲ ساعت در گرمای ۵۶ درجه در این مجتمع گلخانه ای کار می کنند. این در حالی است که روزانه ۳۷۵۰۰ تومان حقوق می گیرند. هیچ کدام از این زنان بیمه نیستند. فشار و سختی کار و گرمای بیش از حد گلخانه باعث بیماری های زیادی در این زنان شده و چند نفر از آنها در بیمارستان بستری هستند.
وضعیت زنان کارگر در ایران رقت انگیز است چرا که زنان به طور سیستماتیک در همه پهنه ها اعم از قانون، اشتغال و بازار کار مورد تبعیض و ستم مضاعف قرار می گیرند.
زنان کارگر ناگزیر از تن دادن به هر شغل کم درآمد و شرایط سخت کار در کارگاه های کوچک می شوند که شامل حقوق کار نیستند و کارگران در آنها از هیچ حمایت قانونی، مزایا، بیمه و ایمنی برخوردار نیستند. برخی کارشناسان شرایط سخت و طاقت فرسای کار برای زنان کارگر را به «برده داری نوین» تشبیه کرده اند.
رژیم ایران که یکی از اعضای کمیسیون مقام زن ملل متحد می باشد، نه تنها هیچیک از اقدامات توصیه شده برای بهبود و محقق کردن توانمندسازی اقتصادی زنان را اتخاذ نکرده، بلکه در جهت عکس آن حرکت می کند.
رژیم ایران به جای رفع «موانع ساختاری و قوانین تبعیض آمیز» و ایجاد »فرصتهای اقتصادی برابر»، به تبعیض هر چه بیشتر علیه زنان و به حاشیه راندن فزاینده آنان دامن می زند.