زندانی سیاسی زینب جلالیان از روز سوم دی ۹۷ از ملاقات هفتگی با خانواده اش محروم شده است. مسئولین زندان درادامه فشارها و محرومیت از درمان، به تازگی با معالجه وی در خارج از زندان مخالفت کرده اند.
زندانی سیاسی زینب جلالیان، زندانی زن کرد محکوم به حبس ابد که در زندان خوی محبوس می باشد، هفته گذشته به دلیل درد شدید کلیه به بهداری زندان منتقل شدو پزشکان بهداری به دلیل کمبود امکانات پزشکی خواستار معالجه پزشکی زینب در خارج از زندان شدند اما با مخالفت مسئولین زندان خوی روبه رو شد.
زندانی سیاسی زینب جلالیان یک سال است که در اعتراض به عدم رسیدگی های پزشکی در زندان دست به اعتصاب دارویی زده است و در وضعیت وخیمی به سر می برد.
زینب جلالیان در مرداد ماه سال جاری طی نامه سرگشاده ای از محرومیت خود از دسترسی به امکانات درمانی و پزشکی نوشت، «اول از همه‌چشم‌هایم بیمار شدند و بعد از آن کلیه‌ها، ریه‌هایم و فشار خونم بعد از آن دهانم برفک زد و نهایتا دندان‌هایم خراب شدند و مجبورم درد زیادی را تحمل کنم. من به عنوان یک زندانی سیاسی از هیچ حق و حقوقی برخوردار نیستم…
چون به خوبی می‌دانستم اگر تقاضای درمان کنم مثل الان جوابی نخواهم گرفت. هیچ‌کس و هیچ چیزی آن‌قدر قوی نیست که بتواند مرا از رسیدن به اهدافم بازدارد. به تنهایی از همه قوی‌ترم و به راهم ادامه خواهم داد»
زندانی سیاسی زینب جلالیان هم چنین به طور مستمر مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. در آذر ماه ۹۷ مأموران زندان به بند زنان مراجعه کردند و بدون هیچ توضیحی اقدام به بازرسی تخت این زندانی سیاسی کردند و سپس کلیه وسایل شخصی او از جمله پتو، لباس، کتاب و دست نوشته هایش را ضبط کردند.
عفو بین الملل در یک فراخوان اقدام فوری مورخ ۲۵ خرداد97 اعلام کرد زینب جلالیان از طریق محروم کردن از دسترسی به مراقبت های پزشکی در معرض شکنجه قرار دارد.