زهرا صفائی و گلرخ ایرایی با حمله طراحی شده در قرچک تهدید به مرگ شدند

زندانیان سیاسی زهرا صفائی و گلرخ ایرایی توسط یک زندانی اجیر شده در زندان قرچک ورامین به قتل تهدید شدند. آنها مورد فحاشی و حمله قرار گرفتند.

شب ۱۲ آبان ۹۹، یکی از زنان اجیر شده توسط رئیس زندان به محل نگهداری زندانیان سیاسی حمله ور شد. این حمله طراحی شده در حالی بود که رفت و آمد سایر زندانیان به شدت محدود و کنترل شده است. این فرد پس از حمله به بند زندانیان سیاسی شروع به فحاشی به خانم ها زهرا صفائی و گلرخ ایرایی کرد. در ادامه آنها را تهدید به قتل کرد. درگیری فرد مزبور با این دو زندانی سیاسی مقاوم با دخالت سایر زندانیان خاتمه پیدا کرد.

در تاریخ ۶ آبان ۹۹ آزار و اذیت مسئولان زندان قرچک باعث حمله قلبی زهرا صفائی شد. معاون رئیس زندان میرزایی و عسگری رئیس کارگاه، از ۱۳ تن از زندانیان عادی نامه ای علیه زنان زندانی سیاسی و به طور خاص زهرا صفائی گرفتند. رئیس زندان با استناد به این نامه مانع رفتن زندانیان سیاسی به کارگاه زندان شد. وی همچنین درب را به روی آنان بست.

همچنین در شهریورماه ۹۹، دو زن اجیر شده (زینب قنبرنژاد و نرگس امیرعلی) در بند ۶ زندان قرچک با فلاسک های آب جوش به دو زندانی سیاسی فروغ تقی پور و پرستو معینی حمله ور شدند. سایر زندانیان مانع این حمله شدند که باعث سوختگی آنها نیز شد.

زمینه سازی رژیم برای قتل زنان زندانی سیاسی

هدف رژیم ملایان از انتقال زندانیان سیاسی در میان زندانیان عادی و مجرمان خطرناک زمینه سازی برای قتل آنها به دست مجرمان عادی می باشد. زندانیان سیاسی زن در زندان قرچک امنیتی ندارند و جانشان به دلیل اقدامات تحریک آمیز رئیس زندان، در خطر است.

کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت خواستار اقدام عاجل ملل متحد و دیگر مراجع مدافع حقوق بشر جهت آزادی و نجات جان زنان زندانی سیاسی در ایران می باشد. تشکیل یک هیأت تحقیق بین المللی برای بازدید از زندان های ایران و دیدار با زندانیان سیاسی به ویژه زنان یک امر ضروری است.