سکینه پروانه در زندان وکیل آباد محروم از ملاقات با خانواده

زندانی مقاوم کرد سکینه پروانه در زندان وکیل آباد محروم از ملاقات با خانواده

سکینه پروانه

سکینه پروانه در زندان وکیل آباد به دلیل دوری از محل سکونت خانواده اش از ملاقات با آنها محروم است. گزارش زیر خلاصه ای از وضعیت زندانی سیاسی سکینه پروانه در زندان مرکزی مشهد می باشد.

این زندانی سیاسی که از آذر ماه سال ۹۹ به بند زنان زندان وکیل آباد مشهد منتقل شده به مدت ۸ ماه از برقراری تماس تلفنی با خانواده خود محروم بود.

وی تقریبا ماهانه یک بار توسط مأموران اطلاعات سپاه به دفتر ریاست زندان منتقل شده و در عدم حضور رئیس زندان، توسط مأموران مورد بازجویی قرار می گرفت. اغلب این بازجویی برای گرفتن اعترافات اجباری از سکینه پروانه در زندان وکیل آباد صورت می گرفت.

پس از مدتی با امتناع خانم پروانه از اعترافات اجباری وی با محرومیت هایی از قبیل اعزام به مرخصی و آزادی مشروط رو به رو شد.

مأموران اطلاعات سپاه پیش از این نیز برای گرفتن اعتراف اجباری از زندانی سیاسی سکینه پروانه وی را تحت فشار قرار داده بودند. در این رابطه حتی وی را مورد ضرب و شتم قرار دادند تا جایی که آثار جراحت بر روی صورت و انگشتان پا و ناخن های پایش کاملاً مشهود بود.

یک منبع مطلع در مورد وضعیت سکینه پروانه در زندان وکیل آباد گفت: «به خانم پروانه گفته شده که در صورت امکان برخورداری از ملاقات با خانواده، این دیدار صرفاً با حضور مأموران اطلاعات سپاه برای وی امکان پذیر است.»

سکینه پروانه در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۹۹، از زندان قوچان به دادسرای عمومی و انقلاب مشهد و صبح روز ۲۴ آذر ۹۹ به قرنطینه زندان مرکزی مشهد منتقل گردید.

این زندانی سیاسی در طول مدت حبس خود در زندان قوچان که نزدیک به محل سکونت خانواده اش بود نیز از ملاقات با آنها محروم بود.

سکینه پروانه در زندان وکیل آباد با حکم ۵ سال حبس تعزیری

سکینه پروانه متولد سال ۱۳۶۷، در اوایل پائیز ۹۸ توسط مأموران امنیتی به بهانه ملاقات با خانواده اش در شهر سلیمانیه کردستان عراق بازداشت شد. وی پس از انتقال به مرز ایران و عراق، به مدت ۱۰ روز در بازداشتگاههای مریوان و سنندج محبوس بود و سپس به زندان اوین منتقل شد. وی در بند دو الف، بند ۲۰۹ و بند زنان زندان اوین تحت سخت ترین شرایط بازجویی همراه با شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت. وی در تمام این مدت از حق ملاقات با خانواده اش محروم بود.

در فروردین ۱۳۹۹، سکینه پروانه در پی شعارنویسی روی دیوارهای زندان اوین به زندان قرچک منتقل شد. او را به مدت چهار روز با دستبند و پابند در سلول انفرادی نگه داشتند و سپس به بیمارستان روان درمانی امین آباد در شهرری منتقل کردند. وی ۲۵ روز در شرایط سخت این تیمارستان نگهداری شد و سپس به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین بازگردانده شد.

سکینه پروانه در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۹۹ در اعتراض به صدور ۵سال حبس تعزیری و ۲سال محرومیت از عضویت در گروههای سیاسی و همچنین حبس در شرایط عدم تفکیک جرائم، در زندان قرچک دست به اعتصاب غذا زد.

وی در تاریخ ۱۴ تیرماه ۱۳۹۹ در حالی که آثار کبودی و ضرب و شتم روی بدنش وجود داشت مجدداً به زندان اوین منتقل گردید و در مردادماه به اتهام «اغتشاش در زندان» به دو سال حبس محکوم شد.

زندانی سیاسی کرد سکینه پروانه در زندان اوین چند بار دست به اعتصاب غذا زد. سپس در تاریخ ۶‌ آبان ۹۹ از بند زنان اوین به زندان قوچان منتقل شد. ماه گذشته، سکینه پروانه بعد از اطلاع از احتمال تبعید به زندان اصفهان، به مدت ۲۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و لب های خود را دوخت. ولی مأموران زندان در همین وضعیت او را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

خروج از نسخه موبایل