مادر مجاهد عزت نوری (مادر خادمی)، مادر مجاهد شهید حمید خادمی پس از ۴۵ سال هواداری و پشتیبانی و همراهی با مجاهدین در تهران دعوت حق را لبیک گفت و به رحمت ایزدی پیوست.
مادر از سال ۱۳۵۴ وقتی فرزند برومندش مجاهد قهرمان حمید خادمی توسط ساواک دستگیر شد به جمع مادران مجاهد و شجاعی پیوست که در آن زمان با تجمع و تظاهرات در مناطق مختلف مثل بازار یا حسینیه ارشاد در دادخواهی از فرزندان اسیرشان فریاد بر می آوردند و ساواک هم در مقابل آنها ناتوان بود و نمی توانست جلوی آنها را بگیرد.
مادر عزت نوری در جریان انقلاب ضدسلطنتی در تظاهرات شرکت می کرد و از جمله در تحصن مادران زندانیان سیاسی در محل کانون وکلا برای آزادی زندانیان سیاسی شرکت داشت.
پس از انقلاب خانه مادر در تهران پارس یکی از محل های تجمع و فعالیت مجاهدین بود. از آن زمان پشتیبانی و فعالیت های مادر خادمی در حمایت از مجاهدین تا آخرین روزهای حیاتش ادامه داشت.
وی از جمله مادران و زنان شجاعی بود که پس از حمله ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ به مقر مقاومت ایران در اورسوراواز- پاریس، تحت حاکمیت اختناق آخوندی در مقابل سفارت فرانسه در تهران دست به اعتراض زدند.
پس از شهادت فرزند و عروسش، حمید خادمی و فرشته ازهدی، در جریان حمله به یکی از پایگاه های اصلی مجاهدین در تهران در روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۱، مادر بیش از پیش در معرض فشارها و اذیت و آزار مأموران اطلاعات آخوندی قرار گرفت. وی یک بار هم دستگیر شد اما هرگز مرعوب نگردید.
مادر خادمی به حمایتهایش از تمامی فرزندان مجاهدش در اشرف ادامه داد. او در سال های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ برای دیدار با مجاهدین به اشرف سفر کرد. در سال ۱۳۸۴ پس از بازگشت توسط وزارت اطلاعات دستگیر و تحت فشار و شکنجه قرار گرفت و ۱۰ روز را در زندان به سر برد.
مادر عزت نوری مجدداً در تاریخ ۲۷ دیماه ۱۳۸۷ همراه با دهها تن از خانواده های مجاهدین اشرف که عازم دیدار فرزندانشان در عراق بودند در یورش وحشیانه اطلاعات آخوندها در فرودگاه تهران با ضرب و شتم بسیار دستگیر شد.
به رغم تمامی فشارها و داغ و فراغ عزیزان، مادر با ایمانی راسخ به حقانیت راه و آرمان مجاهدین به حمایت و همراهی ادامه داد و تا پایان زندگی افتخار آمیز ۹۳ ساله اش استوار و ثابت قدم بود.
مادر خادمی با شور و ایمانش نمونه ای از مادران شورشگر و صبور ایران زمین است. مادری که از دوران اسارت فرزندش در زندان های شاه به جمع مادران پیشتاز مجاهد پیوست و در دوران استبداد دینی با شور مضاعف به مبارزه ادامه داد و دست از مبارزه بر نداشت.
مادر تا آخرین روزهای حیاتش همواره می گفت، از صبح تا شب برای مجاهدین و مسعود و مریم دعا می کنم.
روح پرفتوح مادر شاد و در کنار شهیدان قرین رحمت پروردگار است.