شورای تأمین شهر آمل از برگزاری مراسم یادبود غزاله چلابی جلوگیری کرد.
در ایام نوروز مردم ایران بر سر مزار شهیدان راه آزادی حاضر شدند، یاد آنها را گرامی داشتند، به آنها ادای احترام کرده و تجدید پیمان کردند که راهشان را ادامه بدهند. در عین حال، نیروهای امنیتی با اعمال فشار و تهدید در صدد وادار کردن خانواده های جان باختگان قیام سراسری ۱۴۰۱ به سکوت بوده اند و از برگزاری مراسم یادبود بسیاری از آنها، از جمله غزاله چلابی (چلاوی)، جلوگیری کردند.
غزاله چلابی در ۳۰ شهریور در جریان قیام سراسری ۱۴۰۱ در شهر آمل کشته شد.
خانواده غزاله چلابی می خواستند مراسم یادبود نوروزی برای این شهید راه آزادی برگزار کنند که شورای تأمین شهر آمل مانع برگزاری مراسم شد.
فاطمه مجتبایی، مادر غزاله چلابی، روز شنبه ۵ فروردین با انتشار یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود خطاب به دختر شهیدش نوشت:
«اول فروردین۱۴۰۲ مراسم یادبودی را که قرار بود در سالن امامزاده قاسم (مزار تو) بگذاریم در آخرین لحظات به وسیله شورای تأمین شهر آمل لغو شد و ما در زمان کوتاهی که داشتیم مجبور شدیم مراسم را در خانه برگزار کنیم. اما کوردلان بدانند مردم شهرم با استقبال بی نظیری خانواده ما را تنها نگذاشتند و من مدیون این مهربانان هستم.»
فاطمه مجتبایی در این یادداشت که با «هشتگ نه به جمهوری اسلامی»، «نترسید نترسید، ما همه باهم هستیم» و « نه می بخشیم، نه فراموش می کنیم» منتشرکرد خطاب به دخترش نوشت: «جمعیت زیادی در همین روز مزارت را گلباران کردند. دختر زیبا و قهرمانم تو در دل همه انسان های آزاده جا داری و در تاریخ ایران ثبت شده ای.»
غزاله چلابی، ورزشکار، کوهنورد ۳۳ساله که دانش آموخته مدیریت امور بانکی و حسابدار یک شرکت خصوصی بود در ۳۰ شهریور۱۴۰۱ حین حضور در تظاهرات مردم شهر آمل هنگامی که با گوشی خود از جمعیت حاضر فیلمبرداری می کرد با شلیک مستقیم از داخل فرمانداری آمل مورد اصابت گلوله کالیبر بالا قرارگرفت و کشته شد.
در تصاویر ضبط شده گوشی او که یک ماه بعد منتشر شد، صدای غزاله شنیده می شود که شعار «نترسید نترسید، ما با همه هستیم» سر می دهد.
دوربین گوشی غزاله چلابی تصویر لحظه اصابت گلوله به او را نیز ثبت کرده و هنگامی که غزاله بر زمین می افتد تصاویر مردمی را نشان می دهد که بر بالای سر غزاله جمع شده اند و فریاد می زنند: «یکی را کشتند.»
غزاله چلابی پیش از شهادت دو بار کارت اهدای اعضای بدن را پرکرده و خواهان این بود که پس از مرگش اعضای پیکر او به نیازمندان اهدا شود.
خانواده غزاله چلابی اعلام کردند که اعضای پیکر او را اهدا خواهند کرد، اما ماموران امنیتی از این کار ممانعت کردند و به گفته خاله غزاله ماموران حکومتی گفتند «با این کار از غزاله اسطوره سازی می شود.»
شهر آمل و دیگر شهرهای استان مازندران در جریان قیام سراسری۱۴۰۱ در شمار استان هایی است که بیشترین تعداد کشته شدگان را داراست.