فرنگیس مظلوم در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ تحت فشار وزارت اطلاعات جهت اجرای حکم به زندان اوین مراجعه کرد. به دلیل شرایط وخیم جسمی مسئولان زندان اوین حاضر به پذیرش وی نشدند.
بر این اساس به اجرا گذاشته شدن وثیقه به مدت یک ماه به تعویق افتاد تا دوباره پزشکی قانونی شرایط عدم تحمل حبس خانم مظلوم را بررسی کند.
فرنگیس مظلوم از ناحیه پا، چشم، قلب و فشار خون مشکل جدی دارد. او حتی توان راه رفتن هم ندارد. اما وزارت اطلاعات او را تحت فشار گذاشته است که جهت اجرای حکم به زندان اوین برود.
همچنین روز ۲۷ دی ۱۴۰۰ وزارت اطلاعات به وثیقه گذار خانم فرنگیس مظلوم فشار آورده بود که اگر تا آخر هفته خودش را به زندان اوین معرفی نکند، وثیقه (سند خانه) را به اجرا خواهند گذاشت.
سهیل عربی، زندانی سیاسی سابق و پسر خانم فرنگیس مظلوم در صفحه شخصی خود در این باره نوشت:
«از یک سو به وثیقه گذار فشار می آورند، از یک سو خودشان می بینند که شرایط تحمل زندان را ندارد. مردیم و زنده شدیم تا او را با این اوضاع به زندان تحویل بدهیم.»
وی همچنین در مورد پزشکی قانونی نوشت: «پزشکی قانونی یک ماه پیش پرونده را دید اوضاع مادر را هم از نزدیک دید با لحن بد گفت: (زانو درد و چشم درد که چیزی نیست. از تو بدترش حبس می کشه) و به وثیقه گذار فشار آوردند و مادر تصمیم گرفت ادامه درمان را متوقف کند و به زندان برود که شرمنده وثیقه گذار نشویم …»
سهیل عربی در مورد مادرش این چنین گفت گناه فرنگیس مظلوم دادخواهی از فرزند دادخواهش است.
حکم فرنگیس مظلوم به دلیل دفاع از پسرش
خانم فرنگیس مظلوم در یک دادگاه غیابی به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت و تبلیغ علیه نظام به ۶ سال زندان محکوم شده بود. پس از درخواست واخواهی ایشان، در تاریخ ۷ مهر ماه ۱۳۹۹ جلسه واخواهی در دادگاه انقلاب برگزار شد. در این دادگاه خانم مظلوم به یک سال و شش ماه زندان محکوم شد.
فرنگیس مظلوم در ۳۱تیرماه ۱۳۹۸ دستگیر و به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ اوین برده شد. او در اعتراض به محرومیت از ملاقات خانوادگی دست به اعتصاب غذا زد.