روز پنجشنبه اول خرداد ماه ۱۳۹۹ پرستاران در اعتراض به عدم اجرای قوانین پرستاری از جمله قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در مقابل ساختمان دادستانی شهر اصفهان، دست به یک تجمع اعتراضی زدند.
قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری بیش از ۱۳سال است که در مجلس رژیم به تصویب رسیده اما هنوز به اجرا گذاشته نشده است.
روز ۳۱ اردیبهشت ماه ۹۹ نیز جمعی از پرستاران در گیلان که پس از شیوع کرونا با قراردادهای ۸۹روزه به کار گرفته شده اند، به نمایندگی از همکاران خود تجمع اعتراضی برگزار کردند. این پرستاران پلاکارد و بنرهایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود: «سه ماه بدون حقوق، بدون بیمه و بدون قرارداد خدمت کرده ایم…»
مسئول روابط بین الملل سازمان نظام پرستاری، ابراهیم محمدی، در سال ۹۷ در مورد اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری گفته بود: «با گذشت یازده سال از تصویب آن در مجلس همچنان خاک می خورد و اجرا نشده است. این قانون بیش از آنکه به نفع پرستاران باشد، به نفع جامعه و مردم است، چرا که پرستاران با انگیزه بیشتر کار کرده و کیفیت خدمات ارائه شده به مردم بیشتر می شود.» (خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۲۴دی ۱۳۹۷)
با اجرای این لایحه در ازای خدماتی که پرستاران به بیمار ارائه می دهند پرداخت بیماران با مهر پرستاران میسر خواهد شد.
حدود ۱۰۰خدمت پزشکی را پرستاران انجام می دهند اما مهر آنها را پزشکان می زنند. با اجرای این لایحه ۷۰درصد درآمد حاصل از خدمات اضافی به خود پرستاران تعلق می گیرد.
همچنین دریافتی پرستاران به دو برابر افزایش خواهد یافت و بازدهی خدمت آنها سه برابر خواهد شد.
به طور مثال اگر دست فردی در تصادفی زخمی شد و به بیمارستان مراجعه کرد و پرستار کار پانسمان را انجام داد، بیمار تعرفه کمتری بابت درمان خود می پردازد.
همچنین بیمه ها نیز پول کمتری برای اینگونه درمان ها به بیمارستان ها می پردازند و کارانه پرستاران افزایش می یابد. (خبرگزاری رسمی ایرنا – ۱دی ۱۳۹۲)