قاچاق زنان و دختران در ایران یکی از مواردی است که در آن حقوق اساسی زنان نادیده گرفته شده و زنان به این شیوه نیز مورد ستم واقع می شوند. در خبرهای قاچاق انسان در ایران، بیشترین قربانیان قاچاق زنان از طریق سه استان هرمزگان، سیستان و بلوچستان و خوزستان به کشورهای دیگر قاچاق شده اند.
حسین کمیلی، وکیل دادگستری در مورد قاچاق زنان در ایران با اشاره به این سه استان اضافه کرد: به عنوان نمونه در سیستان و بلوچستان که ازدواج اجباری زیاد است زنان به مردان افغانستان و پاکستان داده می شوند.
کمیلی با اشاره به «قاچاق سازمان یافته» در ایران تأکید کرد که «وجود فساد در دستگاه های اداری» و »همکاری بین «قاچاقچیان و پلیس» در ایران باعث افزایش هر چه بیشتر این موضوع شده است.
به دلیل عدم شفافیت رژیم در رابطه با قاچاق انسان و به ویژه قاچاق زنان و دختران در ایران، آماری ارائه نمی شود.
«زنان را به بهانه هایی مانند پیدا کردن کار و … قاچاق می کنند. وقتی به کشورهای ترانزیت مانند امارات متحده عربی وارد می شوند امکان رفتن به کشورهایی مانند کانادا و کشورهای اروپایی نیست و وارد بحث فحشا می شوند.» (خبرگزاری حکومتی رکنا – ۱۴ فروردین ۱۴۰۰)
رتبه رژیم در میان کشورهای دنیا
وزارت امور خارجه آمریکا سالیانه گزارشی از قاچاق انسان منتشر می کند. در این گزارش رژیم ایران نه تنها استانداردهای لازم برای مقابله با قاچاق انسان را رعایت نمی کند، بلکه تلاش قابل توجهی برای جبران چنین معضلی را هم انجام نداده است. وزارت امور خارجه آمریکا در جدیدترین گزارش خود که در تیرماه سال ۱۳۹۹ منتشر شد رژیم ایران را در گروه سوم طبقه بندی کرده است.
سطح سوم شامل کشورهایی است که رفتارشان با استانداردهای حداقلی برای مبارزه با قاچاق انسان مغایرت دارد و اقدامی هم برای بهبود وضعیت نمی کنند. وزارت امور خارجه آمریکا تأکید کرده است که شبکه های قاچاق انسان و شبکه قاچاق جنسی در ایران مصونیت دارند.
شیوه های قاچاق زنان و دختران در ایران
ممکن است قربانیان در ابتدا به عنوان مهاجر به کشور دیگری قاچاق شوند و از آن راه وارد قاچاق شوند. اما شروع اصلی قاچاق انسان از همان ابتدا است. خروج ممکن است قانونی یا غیرقانونی باشد. بعد از اینکه زنان ایرانی وارد کشور ترکیه، امارات و … می شوند ممکن است مقدمات سفرشان برای کشورهای توسعه یافته فراهم شود. با هویت خود وارد کشورهای توسعه یافته می شوند و از آنجا فعالیت ها ادامه می یابد. در ابتدای سفر تمام مدارک آنها گرفته شده و فروخته می شوند.
قاچاق دختران و زنان به خارج از ایران به خصوص به کشورهای عربی خلیج فارس، امری سازمان یافته است که بنا به اخبار منتشر شده، نهادهای مختلف حکومتی ایران از جمله سپاه پاسداران در آن دست دارند؛ تا آنجا که حسن عباسی، یکی از تئوریسین های اصولگرا در سال ۱۳۸۷، در یک سخنرانی علنی به قاچاق دختران و زنان ایرانی به کشورهای عربی خلیج فارس اعتراف کرد و همه مسئولان و ارگان های ذیربط را، اعم از رئیس جمهور، وزیر اطلاعات، مجمع تشخیص مصلحت نظام، سپاه پاسداران، بسیج، رئیس قوه قضائیه، فرمانده نیروی انتظامی و شهردار تهران به دلیل عدم مقابله، پاسخگو نبودن، بی توجهی و جلوگیری نکردن از فاجعه قاچاق دختران و زنان ایرانی به کشورهای عربی محکوم کرد. وی گفت: «وضعیت نظام اسلامی ما به جایی رسیده که دختران شیعه را می‌برند در کشور امارات به حراج می‌گذارند.»
فقر یکی از دلایل اصلی گسترش قاچاق زنان
یکی از دلایل اصلی گسترش قاچاق زنان و دختران در ایران فقر است. «زمانی که مردم در فقر باشند قاچاق انسان به ویژه در مناطق پایین شهر به شدت رخ می دهد.»
حسین کمیلی، وکیل دادگستری در این مورد گفت: «دانشگاه تهران در منطقه عودلاجان تهران کلینیک حقوقی تأسیس کرد. خانمی به این کلینیک مراجعه کرد و گفت: «دختر من دو هفته است که گم شده و نیست! دوستانش گفته اند که رفته خارج.» پرسیدیم: در این دو هفته چه اقدامی انجام دادید؟ گفت: «هیچ کاری نکردم، گفتم برود خارج برای ما پول در بیاورد برای ما بفرستد.»
«بنابراین مهم ترین دلیل قاچاق انسان فقر است و قربانیان برای جستجوی کار به دام قاچاقچیان می افتند. قوانین باید عوض شود و قربانی نباید به دیده یک مجرم نگریسته شود.»
قاچاق اعضای بدن
یکی دیگر از زیر مجموعه های قاچاق انسان، قاچاق اعضای بدن است. وقتی قربانیان به ویژه کودکان را به کشورهای ترانزیت یا مقصد نهایی می فرستند، باندهای قاچاق این کودکان را مدتی نگه می دارند و بعد شروع به در آوردن اعضای بدن و فروختن آن می کنند. حتی قاچاق خون هم بسیار اتفاق می افتد. به این معنی که خون بدن این کودکان را برای فروش می گیرند.
رژیم ایران هیچ اقدام قابل توجه یا مؤثری برای مقابله با قاچاق انسان انجام نمی دهد. این رژیم عملیات باندهای قاچاق انسان را تسهیل می کند زیرا از بردگی جنسی هم در داخل و هم در خارج کشور سودهای کلان به جیب می زند.