لیندا چاوز – مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
سخنرانی لیندا چاوز مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید در گردهمایی جهانی ایران آزاد ۲۰۲۰ در همبستگی با قیام مردم ایران و کانون های شورشی – ۲۷ تیر ۱۳۹۹
و من بسیار افتخار می کنم که در اینجا با دیگران هستم که از مریم رجوی حمایت کرده اند تا به رژیم بگوییم، ما مدت طولانی منتظر مانده ایم، اما روزهای شما به شماره افتاده است.
از شما بسیار سپاسگزارم و سلام بر شما خانم رجوی و همه دهها هزار نفر که جمع شده اند.
این یک قدردانی از مهارتهای سازمانی شورای ملی مقاومت است که در میان یک همه گیر جهانی ، در این نوع گردهمایی ما می توانیم دوستان قدیمی و دوستان جدید را در حمایت از آزادی برای مردم ایران گرد هم آوریم. می دانید که ما در طول یک دهه گذشته زیاد با هم بوده ایم.
هنگامی که من برای اولین بار در اولین جلسه این سازمان در پاریس آمدم، هنوز اعضای مجاهدین خلق در کمپ اشرف در عراق حضور داشتند.
به زودی ما در تلاش بودیم تا شرایط زندگی را در کمپ لیبرتی بهبود دهیم. نام کمپ لیبرتی اشتباه بود زیرا هیچ آزادی برای اعضای مجاهدین خلق در آنجا وجود نداشت و خوشبختانه بخاطر کار بسیاری از افرادی که بخشی از این جنبش بودند، و به لطف کار بسیاری از هواداران برجسته ما در نهایت این افراد به آلبانی رفتند.
و اکنون ما می توانیم تمام تلاش خود را بر روی مبارزه واقعی متمرکز کنیم. مبارزه برای آزادی برای مردم ایران. ما در طی چند سال اخیر دوباره شاهد قیام در شهرهای بزرگ و کوچک در سراسر ایران هستیم. قیام توسط افرادی که به دنبال معیشت بهتر، شغل و اقتصاد بهتر هستند.
آنها مهمتر از همه به دنبال آزادی برای داشتن حق انتخاب رهبران خود هستند و برای اینکه قادر به زندگی در کشوری باشند که به آزادی های مدنی احترام می گذارد.
ما در سال گذشته شاهد آمار مرگ و میر بر اثر کرونا بودیم و خانم رجوی در مورد هفتاد هزار نفری صحبت کرد که در اثر کرونا در این پاندمی وحشتناک جان باختند. واقعیت این است که ما نمی دانیم چند نفر جان خود را از دست داده اند. این واقعاً تخمین کسانی است که می توانند ببینند.
بسیاری از مردم در ایران روزانه به دلیل سقوط نظام پزشکی، بی تفاوتی رژیم نسبت به گرفتاری های آنان، جان خود را از دست می دهند.
رژیم طی سالهای گذشته فقط به یک چیز علاقه مند بوده است و آن ساختن سلاح هسته ای است. این جایی است که رژیم تمام انرژی اصلی و هزینه، در تلاش برای ساختن یک سلاح مخرب صرف کرده است.
اما با این حال همانطور که ما در انفجار اخیر نطنز و سایر انفجارهای اسرارآمیز در سراسر کشور می بینیم به نظر می رسد که رژیم در حال فروپاشی است.
اما سوال واقعی این است که چه چیزی جای آن را خواهد گرفت؟ و چه کسی جای آیت الله ها را خواهد گرفت؟ و چه کسی تصمیم خواهد گرفت چه کسی جای آن را بگیرد؟
ما یک چیز را می دانیم. می دانیم که رژیم از چه کسی می ترسد که جایش را بگیرد. و بهترین مدرک بمب گذاری در تجمع شورای ملی مقاومت در ویلپنت پاریس در سال ۲۰۱۸ ا ست.
این تلاش برای از میان برداشتن خانم رجوی و کشتن بسیاری از هواداران و ترساندن کسانی بود که جرات ایستادگی در برابر رژیم را داشتند. همانطور که لویی فری و دیگران امروزدر مورد آن صحبت کردند. خوشبختانه ما دیدیم که این طرح نه تنها خنثی شد بلکه افرادی که در این امر دخیل هستند مجازات میشوند.
این هفته آنها به دادگاه احضار شده اند و امیدواریم که آنها تا آخر عمر در پشت میله های زندان بمانند.
چرا رژیم از خانم مریم رجوی می ترسد؟ آیا دلیل این است که او تانک دارد؟ چون اسلحه دارد؟ چون او سربازانی دارد که قصد حمله به رژیم را دارند؟ نه، به خاطر هیچ کدام از این دلایل نیست. تنها به این دلیل است که وی روی مواضع خود برای آزادی می ایستد.
اینکه برنامه ده ماده ای او بهترین امید برای آزادی مردم ایران است. او چراغی در بیابان است تا افرادی را که از ایران آزاد حمایت می کنند جمع کند. کشوری که در آن مردم بتوانند از آزادی های برابر، و حقوق برابر در برابر دادگاه ها برخوردار شوند و قدرت جمع شدن و حق ابراز نظر و انتخاب آزادانه دین خود را داشته باشند.
بنابراین این چیزی است که رژیم ایران بیش از هر چیزی از آن می ترسد. و من بسیار افتخار می کنم که در اینجا با دیگران هستم که از مریم رجوی حمایت کرده اند تا به رژیم بگوییم، زمان شما به سر آمده است، ما مدت طولانی منتظر مانده ایم، اما روزهای شما به شماره افتاده و کسانی که جایگزین شما میشوند نه با لوله سلاح بلکه با قدرت اندیشه هایشان عمل میکنند.
و من به همه شما می گویم حاضر، حاضر، حاضر بسیار از شما متشکرم.