سخنرانی مارگاریتا دوران وادل، نایب رئیس انجمن حقوق بشری INCO و سناتور سابق (۲۰۱۱-۲۰۱۵) از اسپانیا، در كنفرانس بينالمللي زنان در اشرف3- آلباني – 14ژوئيه، 2019
دو سال پیش، من این فرصت را داشتم که با زنانی که اکنون در اشرف۳ هستند، دیدار کنم. زمان زیادی از آمدن آنها به آلبانی نگذشته بود… این واقعاً برای من هیجان انگیز بود که شخصاً با برخی از زنانی دیدار کنم که از سال ۲۰۱۳ از آنها دفاع می کردیم.
ما از داستانهای آنها، از مقاومت شان، از اعتقادشان به آزادی ایران، و عزم جزمشان برای ادامه مبارزه و تحقق آزادی به وجد آمدیم.
دو روز پیش، هنگامی که مجدداً با آنها دیدار داشتم، همان احساس را داشتم ولی علاوه بر آن تحسین شان می کردم از اینکه می دیدم که در این دو سال چه ساخته اند.
شما واقعاً قابل ستایش هستید. با این حال شاید هیچ چیز از این موارد را در بیرون مرزهای آلبانی نمی دانند.
حرفم را باور کنید وقتی می گویم توضیح دادن حقیقت این جنبش به رهبری یک زن خارق العاده برای افکار عمومی بسیار دشوار است.
این نبرد شما برای آزادی، و قیمتی که شما دادید، سازمانی که شما بخشی از آن هستید داد و همه مخالفان رژیم دادند یعنی زندان، شکنجه، اعدام و تبعید.
با این همه این برای افکار عمومی جالب است که بداند این جنبش بر اساس ارزشهای مطلقاً دمکراتیک بنا شده است، بر اساس برنامه ۱۰ ماده ای. و اینکه جایگزین این رژیم هرج و مرج یا دخالت خارجی نیست. این که این جنبشی نیست که به دست کشورهای دیگر اداره شود و هدفش فقط سرنگونی رژیم باشد. این جنبش واقعاً معتبر و قابل اعتماد است، این نبردی واقعاً معتبر و قابل اعتماد است و سه و شاید هم چهار نسل از رزم آوران آزادی در اینجا آنرا اثبات می کنند.
ولی من گفتم که خیلی دشوار است افکار عمومی همه اینها را بداند زیرا که قدرت تبلیغات رژیم (ایران) بسیار بسیار قوی است. تبلیغاتی که تلاش می کند و اغلب موفق می شود جنایات خود را بپوشاند و صدای اپوزیسیون را خاموش کند و یا حتی آنها را مجرم نشان بدهد.
این کاری است که این رژیم در دهه های اخیر انجام داده، دروغگویی، تهدید، دستگیری، و حتی خشونت برای ساکت کردن صدای شما. زیرا که این رژیم نیاز دارد جنایتهایش را ندانند. کسی حمایت آنها از تروریسم بین المللی را نداند؛ کسی نداند که آنها چه خطری نه فقط برای امنیت منطقه، بلکه برای امنیت اروپا، آفریقا و آمریکا دارند.
آنها می خواهند سایر کشورها به ویژه قدرتهای بزرگ و اروپایی فکر کنند که وقتی آنها توافقی با روحانی امضا می کنند، این توافقی است با رهبری که مانند آنها دمکراتیک است. این رژیم می خواهد طوری با آن رفتار شود که گویا جنایاتی که مرتکب شده اند، وجود خارجی ندارند. اگر این کشورها به این کار تن ندهند رژیم چکار می کند؟ همین کاری که هم اکنون مشغول به آن است. باج خواهی و تهدید به ساختن سلاحهای هسته ای در صورتی که نتوانند تحریم ها را بردارند.
و در مقابل این، رژیم چه امتیازی می دهد؟ چه تضمینی می دهد؟ واقعیت نشان داده است که آنها نمی خواهند در مقابل هیچ چیزی بدهند. در حالی که توافق حفظ شده است، اعدامها افزایش پیدا کرده اند و آزادی مخالفان رژیم بسیار بیشتر از گذشته تحت تعقیب قانونی قرار گرفته است.
بنابراین این توافق برای چه بود؟ چه انگیزه ای برای حفظ آن وجود دارد؟
مبارزه زنان به ویژه دشوار بوده است. قیمتی که شما پرداختید، سه نسل از زنان، بسیار بسیار زیاد بوده است.
پس به نام خدا، به نام شما، و به نام زنانی که هیچگاه تسلیم نشدند، و تمامی ما که معتقد هستیم که آزادی خدادادی است، ما نمی توانیم اجازه بدهیم مبارزه شما پیروز نشود.
متشکرم.