مریم اکبری در حالی از ملاقات محروم می شود که از این پیش تر با محدودیت در تماس های تلفنی مواجه بوده است
زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد به دلیل اعتراض به وارد آوردن فشار به دخترانش برای پوشیدن چادر در هنگام ملاقات، به مدت سه ماه از ملاقات محروم شد.
روز ۲ شهریور ۱۴۰۱ یکی از مسئولین زندان سمنان مریم اکبری منفرد را مورد ضرب و شتم قرار داد.
کردی، معاون رئیس زندان سمنان، همراه با بی احترامی با ملاقات دو دختر زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد به دلیل نپوشیدن چادر مخالفت کرد. او همچنین قصد داشت مریم اکبری را به بند بازگرداند.
حسینی پور رئیس سالن ملاقات زندان سمنان به خانم اکبری حمله کرد و گلوی او را گرفت و تا سرحد خفگی فشار داد. در نتیجه این ضرب و شتم، خانم اکبری از ناحیه دست و گردن دچار کبودی شد. در نهایت با مقاومت خانم اکبری منفرد و دخالت رئیس زندان، ملاقات او با دو دخترش انجام شد.
روز سه شنبه ۸ شهریور ۱۴۰۱ حکم سه ماه ممنوعیت از ملاقات در زندان سمنان به خانم اکبری ابلاغ شد. در این حکم به وقایع چهارشنبه ۲ شهریور اشاره شده است که طی آن خانم اکبری منفرد در پی مخالفت دخترانش با پوشیدن چادر جهت ملاقات با مادرشان مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
یک منبع مطلع گفت مریم اکبری از ملاقات محروم شد بدون اینکه شورای انضباطی برای این زندانی سیاسی تشکیل شود و بدون اینکه مشخص شود ایشان چه تخلفی کرده است. پیش از اینکه زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد از ملاقات محروم شود، از تماس تلفنی معمولی با خانواده اش مثل سایر زندانیان محروم بود و تماس های تلفنی وی با خانواده اش باید در حضور مأموران حراست زندان صورت بگیرد.
زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد همچنین پس از ۱۳سال زندان با یک پرونده سازی دیگر روبروست. دادگاه انقلاب سمنان روز ۲۷شهریور ۱۴۰۱ به نیابت از تهران به این پرونده رسیدگی خواهد کرد. خانواده و وکیل مریم اکبری منفرد هنوز از مفاد این پرونده بی اطلاع هستند.
مریم اکبری تحت فشارهای گوناگون در زندان از ملاقات محروم می شود
مریم اکبری منفرد در زندان سمنان با فشارهای مختلفی رو به رو است. در تیرماه ۱۴۰۱ دادسرای زندان اوین با درخواست انتقال وی از زندان سمنان به زندان اوین مخالفت کرد. خانم اکبری منفرد بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان سمنان به سر می برد.
بیش از ۱۵ ماه است که زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد از بیماری کبد رنج می برد. اما به دستور وزارت اطلاعات به وی مجوز مراجعه به پزشک خارج از زندان داده نمی شود.
پزشک زندان غذای خاص بیماران کبدی را برای این زندانی سیاسی تجویز کرده است اما از ۱۵ ماه پیش تا کنون به درخواست های خانم اکبری برای تهیه غذای مناسب و مراجعه به پزشک متخصص پاسخی داده نشده است.
وضعیت جسمی زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد به دلیل نبود غذای مناسب و عدم دسترسی به درمان بیش از حد حاد شده و با دردهای جانبی بیشتری درگیر می باشد.
مریم اکبری منفرد روز ۱۹ اسفند ۱۳۹۹ به طورناگهانی از بند زنان زندان ایون به زندان سمنان منتقل گردید. هیچ یک از ارگانهای قضایی مسئولیت این تبعید را نمی پذیرند و از توضیح علت تبعید تا کنون سر باز زده و پاسخگو نیستند.
شرایط او در زندان سمنان مناسب نیست. مریم اکبری منفردا و خ انواده اش با محدودیت های بیشتری نسبت به گذشته مواجه هستند و هیچ توجیه قانونی در رابطه با این وضعیت وجود ندارد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران با هشدار نسبت به وضعیت جسمی زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد مسئولان زندان سمنان و سازمان زندان ها را مسئول وضعیت سلامتی این زن زندانی سیاسی می داند.
مریم اکبری منفرد کیست؟
مریم اکبری منفرد متولد ۱۳۵۴ و مادر سه دختر می باشد. او در نهم دی ماه سال ۱۳۸۸ در نیمه های شب در خانه هنگامی که دختر ۴ ساله اش به نام سارا را می خواباند، بازداشت شد.
در خرداد ۱۳۸۹، دادگاه انقلاب تهران به اتهام «عضویت در سازمان مجاهدین خلق» و محاربه او را به ۱۵ سال زندان محکوم کرد. اتهامی که خانم اکبری منفرد هرگز آن را نپذیرفت. او از روز بازداشت بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در زندان به سر می برد. او از اختلال در کارکرد غده تیروئید و روماتیسم مفصلی رنج می برد.
او یک زندانی سیاسی مقاوم بوده و بر سر آرمان آزادی مردم ایران پایدار ایستاده است. وی در نامه ای از زندان اوین نوشت، «ما بوی بهار را در اوین حس می کنیم و مطمئن هستیم که این بهار زیبا روزی می روید و همه میهن ما را در بر می گیرد. بهار آزادی در راه است… بهار خواهد آمد. از سیم های خاردار می گذرد و در میهن ما فرود می آید.»
آتنا فرقدانی، زندانی سیاسی سابق، او را زنی توصیف می کند که مقاومتش «رنگین کمان امید برای همه زندانیان» بود.
خواهر و برادر مریم اکبری منفرد، رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد، در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شدند. دو برادر دیگر او در جریان اعدام های دسته جمعی در سال ۱۳۶۰ و ۱۳۶۳ اعدام شدند.