از سال ۲۰۱۸ روز سوم ژوئن بعنوان روز جهانی دوچرخه سواری در جهان معرفی شده است. دوچرخه سواری یک منبع برای منافع اجتماعی، اقتصادی و محیط زیست است که مردم را با هم متحد میکند. زنان در ایران از این امکان سالم و اجتماعی محروم هستند. در قوانین قضایی رژیم قانونی به عنوان ممنوعیت دوچرخه سواری زنان وجود ندارد. اما علیرغم آن مراجع تقلید در نظام ولایت فقیه هر بار بر این ممنوعیت تأکید کرده و مانع استفاده زنان از دوچرخه در اماکن عمومی شهرها شدند.
سابقه امر در استان خراسان
نمونه های متعددی از این ممنوعیت ها در سال های گذشته اتفاق افتاده است. آخرین نمونه مربوط به سال ۱۴۰۰ است. دادستان طرقبه و شاندیز گفت: بر اساس مصوبه ستاد امر به معروف و نهی از منکر این شهرستان و طبق فتوای برخی از مراجع که دوچرخه سواری بانوان را در انظار عمومی حرام دانسته اند دوچرخه سواری بانوان در این شهرستان ممنوع اعلام شد. (خبرگزاری رسمی ایرنا – ۱۰ خرداد ۱۴۰۰)
در تیرماه ۹۹ نیز دادستان شهر طرقبه و شاندیز در خراسان رضوی، دوچرخه سواری زنان در این شهرها را ممنوع اعلام کردند.
رئیس هیأت دوچرخه سواری خراسان رضوی، از ممنوعیت دوچرخه سواری زنان در مکان های عمومی استان خبر داده و ستاد امر به معروف و نهی از منکر را عامل این امر معرفی کرده است. (سایت حکومتی عصر ایران – ۱۴ مرداد ۱۳۹۹)
نمونه دیگر مربوط به شهر مشهد بود. دوچرخه سواری زنان در مکان های عمومی مشهد با تلاش ستاد امر به معروف و نهی از منکر قدغن است. پیشتر در پارک ها و اماکن سبزوار نیز تابلوی ممنوعیت دوچرخه سواری نصب کرده بودند. خراسان و اصفهان کانون مخالفت با این ورزش زنان هستند. (سایت حکومتی عصر ایران – ۱۴ مرداد ۱۳۹۹)
ممنوعیت دوچرخه سواری در اصفهان
یک نمونه دیگر مربوط به دوچرخه سواری زنان در اصفهان بود. در اردیبهشت سال ۱۳۹۸ طبق حکم صادر شده از طرف دادستانی اصفهان، نیروی انتظامی موظف شد تا با دوچرخه سواران زن برخورد کرده و مدارک شناسایی آنها را جلب کند. نیروی انتظامی دستور داشت تا در صورت نداشتن مدارک شناسایی، دوچرخه زنان را توقیف کند. از نظر دادستانی اصفهان، دلیل این موضوع اعتراض نمایندگان ولی فقیه، علی خامنه ای نسبت به دوچرخه سواری زنان در اماکن عمومی است. (سایت حکومتی عصر ایران- ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸)
یک سال بعد یوسف طباطبایی نژاد امام جمعه اصفهان در نخستین نماز جمعه پس از محدودیت های کرونا به همین مسئله پرداخت و از رسانه ها خواست دوچرخه سواری زنان را ترویج نکنند. او گفت: «این اقدام نوعی بی دینی است و علما می گویند جایز نیست.» (سایت حکومتی انتخاب – ۲۰ تیر۱۳۹۹)
در سال ۹۹ اداره اماکن استان اصفهان دو ایستگاه تحویل دوچرخه در این شهر را تعطیل کرد. این دو ایستگاه دوچرخه در خیابان های دروازه دولت و انقلاب اصفهان به دلیل اجاره دادن دوچرخه به زنان پلمب شدند. (خبرگزاری حکومتی فارس- ۷ تیر ۱۳۹۹)
سال ۹۸ نیز رسانه های اجتماعی از پلمب شدن ایستگاه دوچرخه سواری شهرداری اصفهان واقع در پل مارنان خبر داده بودند.
دوچرخه سواری به طور خاص در شهرهای گردشگری ایران از جمله در استان های اصفهان و خراسان بیش از هر جای دیگر همواره مورد بحث و سختگیری های بیش از حد نمایندگان خامنه ای بوده است.
آخوند علم الهدی که یکی از زن ستیزترین امام جمعه های خامنه ای است مکرراً به تهدید زنان دوچرخه سوار پرداخته است. وی در آخرین نمونه گفت: «دوچرخه سواری دختران در برابر چشم پسرها در دانشگاه، دانشگاه را به کانون فساد تبدیل خواهد کرد!» (سایت حکومتی انتخاب -۳۰ خرداد ۱۳۹۹)
یکی دیگر از نمایندگان ولی فقیه، محسن محمودی، امام جمعه ورامین با بیرون ریختن افکار زن ستیزانه آخوندی گفت: «دوچرخه سواری یک زن با لباس های نامناسب با کدام ارزش اخلاقی سازگار است.» (سایت حکومتی انتخاب – ۳۰ خرداد ۱۳۹۹)
ورزش زنان ایرانی با موانع و محدودیت های بسیار
ورزش زنان در ایران طی سال های حکومت دیکتاتوری زن ستیز ملایان همواره با محدودیت ها و موانع بسیاری همراه بوده است.
آخوندها با سیاسی و امنیتی کردن این موضوعات همواره زنان را با افکار زن ستیزانه خود از این امکانات سالم اجتماعی محروم کرده اند. این موضوع تا حدی فرا رفته است که حتی مسئله نشستن زنان بر ترک موتور از سوی نیروی انتظامی ممنوع اعلام شد. (سایت حکومتی عصر ایران – ۲۵ خرداد ۱۳۹۹)
یکی از مشکلات زنان در ایران علاوه بر حجاب اجباری، مسئله ورزش است. محدودیت های جدی که مانع از رسیدن زنان ایرانی به درجات بالای موفقیت شده است.
یکی از این نمونه ها آتوسا عباسی دوچرخه سوار ایرانی، اولین مدال آور انفرادی بانوان در مسابقات آسیایی و رکورد دار سرعت ایران از سال ۹۳ تا کنون است. او به دلیل فقر مالی و نداشتن هزینه های زندگی به دستفروشی روی آورد.