روز جمعه ۲۸ آبان ۱۴۰۰، در دوازدهمین روز تحصن کشاورزان اصفهان، دهها هزار تن از مردم این شهر به آنها پیوستند. کشاورزان خواستار حق آب خود از رژیم آخوندی هستند.
سوءمدیریت رودخانه ها و آب ایران از سوی رژیم منجر به نابودی کشاورزی و دامپروری در کشور شده است. وضعیت به طور خاص در اصفهان وخیم است، جایی که زاینده روز به کلی خشک شده است.
زاینده رود بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران بود.
جمعیت تظاهرکنندگان به حدی بود که بخش وسیعی از بستر زاینده رود را پوشانده بودند. هزاران زن در میان معترضین حضور داشتند. آنها با صدای بلند از جمله شعار می دادند:«توپ، تانک، فشفشه، آخوند باید گم بشه»، «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران»، «اگر آب باز نشه، اصفهان قیامت میشه»، «دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست»، «وای اگر کشاورز حکم جهادم دهد.»
رژیم آخوندی در وحشت از گسترش اعتراض به سایر بخشهای اصفهان و ایران، اینترنت را مختل کرد تا مانع از پخش تصاویر این تظاهرات گسترده در حمایت از کشاورزان شود.
خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، به مردم و کشاورزان اصفهان درود فرستاد. وی از همه کارگران، کشاورزان، زحمتکشان و عموم جوانان در سراسر ایران خواست به حمایت از مردم و کشاورزان اصفهان قیام کنند و افزود: «حق گرفتنی است. باید با ایستادگی و همبستگی آن را به دست آورد.»