افسانه بایزیدی روز 5 اردیبهشت 1395 توسط ماموران امنیتی وزارت اطلاعات بدون ارائه هیچ حکمی دستگیر شد. علی‌رغم گذشت بیش از یک‌‌ماه از بازداشت افسانه بایزیدی، هنوز هیچ ارگانی مسئولیت بازداشت وی را نپذیرفته است
.
مادر افسانه، خانم درویشی ضمن اظهار نگرانی از وضعیت دخترش گفت:
ماموران اطلاعاتی هیچ حکم قانونی نداشتند وارد خانه‌ام شدند. افسانه مقابل آنها ایستاد و نمی خواست با آنها برود اما دو نفر از آنها با خشم و عصبانیت و زور دخترم را با خودشان بردند. یکی از آنها را به اسم می شناختم.
همه خانه ام را بهم زدند. با صدای بلند فریاد زدم. گریه کردم. التماس کردم. آن لحظه به علت فشاری که بهم وارد شد دچار ناراحتی قلبی شدم. گفتم دخترم مریض است. آنها به من یک مادر پیر۶۲ساله بی احترامی کردند.
طی این مدت روزو شب سراغش را می‌گیرم از بوکان تا مهاباد و ارومیه و حتی تهران رفتم به دنبال ناپدید شدن دخترم. هیچ مسئولی نمی خواهد به من جواب راست بدهد. فقط می گویند دخترت پیش ما نیست. ما از او اطلاعی نداریم و او را بازداشت نکردیم. اگر او در بازداشت نیست چرا آمدند خانه ام او را با زور بردند؟
حالا نمی‌دانم افسانه من زنده است یا مرده. شب و روز اشک می ریزم دارم چشمهایم را از دست میدهم. کار من گریه و زاریست برای تنها دخترم که فقط نشانه ای از او بدست بیاورم.
افسانه را در سال ۹۲ و ۹۳ و ۹۴ هر بار دستگیر کردند و هر بار به جرم ارتباط با احزاب کُرد. و دو ماه در سلول انفرادی بود. او را کتک زدند. اذیتش کردند. یک بار هم سال گذشته به مدت ۲۶ روز در بازداشتگاه اطلاعات مهاباد اعتصاب غذا کرد. حدود هفت ماه پیش در تماسی تلفنی ماموران اطلاعات به افسانه گفتند ما به این راحتی دست از سرت برنمی‌داریم.
دخترم چند روز قبل از اینکه دستگیر بشود با چند نفر از دانشجویان جلسه داشته و از حقوق دانشجویان و معلمان همیشه دفاع کرده. مگر کجای این گناه است ؟
می خواهم بگویم دخترم را آزاد کنید. او نه علیه این دولت اسلحه به دست گرفته و نه کسی را کشته است.