چه افتخاری که به جهت مخالفت با اعدام به زندان محکوم شوم – آتنا دائمی

زندانی سیاسی آتنا دائمی در سالگرد اعدام سه زندانی سیاسی کرد زانیار مرادی و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی در ۱۷ شهریور ۹۷،[1] نامه ای به بیرون از زندان فرستاد و بر مخالفت با اعدام تأکید کرد.

آتنا دائمی به دلیل اعتراض به اعدام سه زندانی سیاسی کرد، در یک پرونده جدید مجدداً به سه سال و هفت ماه حبس محکوم شد. وی

در بخشی از نامه خود درباره حکم جدیدی که برای او صادر شده نوشت، «چه افتخاری بالاتر از این که باز هم به جهت مخالفت با اعدام و دفاع از انسانی زیستن به زندان محکوم شوم». ذیلاً بخشهایی از این نامه درج شده است:

 

از ایستاده مردن زانیار و لقمان و رامین یک سال گذشت. در حالی اولین سالگرد اعدام آنها سر رسید که در کمتر از یک سال مسئولی قتل کرد و بخشیده شد و آزاد شد،[2] ولی در این یک سال برای فعالان سیاسی و مدنی و عقیدتی صدها سال حکم زندان صادر شد.‌

چه تلخ است تبعیض! در حالی اولین سال خاموش شدن این ستارگان سر رسید که قاتلان و جانیان آزادند و بسیاری از فعالان مدنی در زندان، و من به اتهام حمایت از زانیار و لقمان و رامین و به دلیل برگزاری مراسم یادبودشان حکم دوباره زندانم تأیید شد. چه افتخاری بالاتر از این که باز هم به جهت مخالفت با اعدام و دفاع از انسانی زیستن به زندان محکوم شوم؟!

خوب می دانم که در بخشی از تاریخی هستم که جواب انسانیت و آزادی خواهی، شلاق و زندان و تبعید و اعدام است؛ اما با وجود همه این ها، باز هم با افتخار آنچه را که شایسته آنیم فریاد می ‌زنم.

مخالف اعدامم، به خاطر این مخالفت در زندانم و به دلیل تأکید بر این مطالبه از داخل زندان، باز هم به زندان محکوم شدم و باکی نیست…

بسیاری از ما جوانان، دهه۶۰ و جنایت هایشان را ندیدیم و شاید باور آنچه می‌شنیدیم برایمان دشوار بود. اما در طول عمر خود دیدیم که فجیعانه مثل آب خوردن انسان‌ها را به خاطر باور و عقیده و تفکرشان نابود می‌کنند. ولی یقیناً روزی خواهد رسید که باید پاسخگو باشند چرا که ما دادخواه قتل این عزیزان هستیم، خواهان لغو اعدام و قصاص و قتل‌های حکومتی، خواهان عدالت و خواهان محاکمه آنانی که آزادی، عدالت، برابری و انسانیت را با اعدام‌های دسته جمعی نازی وارشان و سرکوب و خفقان و غارت اموال مردم، به تباهی کشیدند.

زانیار و لقمان و رامین چون بسیاری دیگر توسط عمال حکومت کشته شدند اما همچون سایر کشته شدگان در دل ‌های ما زنده‌اند، در تاریخ ما زنده‌ اند و یادشان را همیشه زنده نگه خواهیم داشت چرا که بر خلاف آنچه که قاتلان آنها می‌خواستند نامشان با نام آزادی و انسانیت گره خورد و ما زنده‌ایم به امید آزادی انسانیت.

آتنا دائمی

زندان اوین

شهریور ۹۸

 

[1] در تاریخ ۱۷ شهریورماه سال گذشته، حکم اعدام سه زندانی سیاسی کرد به نامهای زانیار مرادی و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی در محل نامعلومی به اجرا در آمد. این اعدام در شرایطی انجام شد که اجرای حکم به وکیل آنان اطلاع داده نشده بود. همین‌طور برخلاف قانون پیکر اعدام شدگان به خانواده‌های آنان تحویل داده نشد. خانواده‌های این افراد نیز برای پرهیز از اعتراض و خبررسانی تهدید شده بودند.

[2] اشاره به شهردار سابق تهران محمدعلی نجفی که بعد از قتل همسر دومش میترا استاد به ضرب گلوله، توسط اولیای دم «بخشوده»! و از زندان آزاد شد.

خروج از نسخه موبایل