کارزارهای تحمیل حجاب اجباری در جنگ ملایان علیه زنان ایران تعیین کننده است

کارزارهای تحمیل حجاب اجباری در جنگ ملایان علیه زنان ایران تعیین کننده است

رایج ترین نوع خشونت علیه زنان ایران

هرچند که ایران در زمینه خشونت خانگی علیه زنان ایران حائز بالاترین رتبه جهان است، اما رایج ترین نوع خشونت علیه زنان ایرانی از سوی رژیم حاکم و در کارزارهای تحمیل حجاب اجباری صورت می گیرد.

حداقل ۶۶درصد زنان ایرانی در خانه هایشان متحمل خشونت خانگی می شوند. اما باید گفت که تقریباً صد درصد زنان ایران خشونت تحت حمایت حکومت برای تحمیل حجاب اجباری را در همه جا، هر روز و در تمام طول شبانه روز در شهرهای سراسر کشور تجربه می کنند.

فرمانده نیروی انتظامی، حسین اشتری، یک بار با افتخار گفت که نیروهایش هر روز حداقل ۲هزار زن ایرانی را در شهرهای سراسر میهن به خاطر تخطی از رعایت حجاب اجباری دستگیر و بازداشت می کنند. (خبرگزاری حکومتی تسنیم – ۸ مهرماه ۱۳۹۵)

این دستگیری ها همراه با خشونت هستند و ۲۷ وزارتخانه و نهاد حکومتی موظف به تحمیل حجاب اجباری به زنان ایران هستند.

به ندرت اتفاق می افتد که یک عابر بتواند از برخورد نیروی انتظامی یا گشت های ارشاد با زنان در خیابانها فیلم بگیرد. اما همین معدود کلیپ های ویدئویی دردناک و دلخراش برای ملموس کردن درد و وحشت زنان ایرانی که به طور سیستماتیک از آزادی انتخاب پوشش خویش محروم هستند، کفایت می کنند.

یکی از نمایندگان زن مجلس رژیم اذعان داشت که پیامدهای روانی خشونت گشت ارشاد علیه زنان تا سالها باقی است.

پروانه سلحشوری در یک جلسه پارلمانی گفت:‌ «اضطراب و ترس گشت ارشاد بر روی برخی دختران و زنان ما تا سالها باقی است و پیامدهای خشونت روانی نامطلوبی برجا می گذارد. به عنوان نماینده مجلس گاهی اوقات نمونه هایی را دیده ام که حجاب دختری زیاد نامناسب هم نبوده اما یک برخورد غیراصولی موجب مشکلات روانی برای فرد شده که آسیب های دیگری را موجب می شود.» (خبرگزاری مهر، ۷ آذر ۱۳۹۶)

مجازات تخطی از حجاب اجباری

در تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی، قانونگذار به طور واضح عنوان کرده زنانی که بدون حجاب در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ۱۰ روز تا ۲ ماه و یا از ۵۰ هزار تا ۵۰۰ هزار ریال جزای نقدی محکوم می شوند… بر اساس این تبصره بیرون بودن مو نیز اشکال دارد و برای دختران ۹ سال و بیشتر هم باید اجرا شود.» (خبرگزاری حکومتی رکنا، ۱۱ خرداد ۱۳۹۸)

پلیس تهران در یک بیانیه به تاریخ ۴ اسفند ۱۳۹۶ اعلام کرد:‌ «تشویق مردم به نداشتن حجاب مشمول بند دوم ماده ۶۳۹ خواهد بود که یک تا ده سال حبس دارد و قابل تبدیل به مجازات جایگزین حبس نیست.»

در عمل اما مجازات ها حتی از این هم شدیدتر است.

سه فعال زن معترض به حجاب اجباری به نام های منیره عربشاهی، یاسمن آریانی و مژگان کشاورز جمعاً به ۵۵سال زندان محکوم شدند. جرم آنها برداشت روسری شان در حین گرامیداشت روز جهانی زن در واگن مترو زنان بوده است.

یک معترض دیگر به حجاب اجباری، صبا کرد افشاری نیز به خاطر برداشتن حجاب خود به ۲۴ سال زندان محکوم شده است.

اختصاص بودجه عظیم به کارزارهای تحمیل حجاب اجباری به جای مبارزه با پاندمی

رژیم آخوندی مبالغ و منابع هنگفتی به کارزارهای تحمیل حجاب اجباری اختصاص می دهد.

در عین حال که قضائیه رژیم هنوز یک لایحه منع خشونت علیه زنان به تصویب نرسانده و خشونت علیه زنان در ایران را جرم انگاری نمی کند، اما زنانی را که حتی در خارج از ساعات اداری لباسشان منطبق بر استانداردهای پوشش حکومتی نباشد، مجرم می شناسد. رژیم ادارات دولتی و خصوصی و بیمارستان ها را بازرسی می کند تا وضعیت رعایت حجاب زنان را رصد کند.

مجمع امر به معروف و نهی از منکر در ۲۶استان کشور ۳۰هزار عضو دارد که هر ۶ماه یک بار هر کدام رأساً به خود ولی وفقیه گزارش می دهند. (خبرگزاری رسمی ایرنا – ۸ مهر ۱۳۹۸)

بنا به منابع مقاومت ایران آمار فوت بر اثر ابتلا به ویروس کرونا در ایران از ۱۶۶هزار نفر گذشته است. با این همه رژیم از پرداخت بودجه مورد نیاز وزارت بهداشت برای مقابله با ویروس و پرداخت حقوق کارکنان بهداشت خودداری می کند.

در حالی که رژیم آخوندی مبالغ هنگفت صرف نیروها و کارزارهای تحمیل حجاب اجباری می کند، این رژیم هیچ کمکی به خانواده های مستمند برای حفاظت در مقابل ویروس نمی کند، خانواده هایی که با بیکاری، فقر و بی خانمانی چنگ در چنگ هستند.

نیروی انتظامی در همه استانها، قوای خود را با استخدام صدها مأمور جدید و طیف گسترده ای از مأمورین حوزه ها، بسیج و پلیس افتخاری و با خرید صدها دستگاه خودرو و سواری تقویت می کند تا اماکن عمومی و حتی اماکن ورزشی را رصد کنند.

رژیم آخوندی طی سال جاری برای افزایش سرکوب زنانی که به زعم آنها بدحجاب هستند و یا متهورانه آنها از سر برمی دارند، چهار کارزار به راه انداخته است. آنها همچنین تولیدی های پوشاک، مغازه ها و بوتیک ها را بازرسی و به منظور تنبیه آنها را مهر و موم و یا جریمه می کنند.

حسین رحیمی، فرمانده نیروی انتظامی تهران، گفت:‌ «برخورد با تولیدکنندگان و فروشندگان لباسهای غیرمتعارف در صدر دستور کار پلیس قرار دارد و آنها هرکس را که آشکارا قوانین حجاب را نقض کند هدف قرار می دهند.»‌(۳۰ مهر ۱۳۹۹)

کارزارهای تحمیل حجاب اجباری – ناظر ۱ تا ۴

کارزارهای تحمیل حجاب اجباری تحت عنوان «ناظر» هزاران مأمور انتظامی و امنیتی را تحت عنوان «امنیت اخلاقی»! به خیابان ها گسیل می دارد و برای زنان و دختران ایرانی به بهانه آخوندساخته «بدحجابی» مزاحمت ایجاد کرده یا آنها را دستگیر می کنند.

قاسم رضایی، جانشین فرمانده نیروی انتظامی، از برنامه ریزی و اجرای ۴ طرح ناظر خبر داد.

رضایی گفت نیروی انتظامی برای اجرای «مأموریت های محوله خود شبانه روز نمی شناسد.» او در توضیح این چهار طرح سرکوبگرانه افزود: «نیروی انتظامی در رابطه با عفاف و حجاب، چهار طرح را برنامه ریزی و اجرا می کند که در طرح ناظر ۱ با افرادی که در خودرو حجاب را رعایت نکرده، در طرح ناظر ۲ با افراد بدحجاب و بی حجاب و در پاساژها و فروشگاه های بزرگ و همچنین در طرح ناظر ۳ و ۴ با افرادی که در تفرجگاه ها و پیاده روها و نیز فضای مجازی حجاب را رعایت نمی کنند، برخورد می شود.» (خبرگزاری حکومتی رکنا – ۳۰ شهریور ۹۹)

طرح ناظر ۴ که اخیرترین مورد کارزارهای تحمیل حجاب اجباری است، دامنه اعمال کنترل از سوی پلیس فتا را گسترش داده است. آنها همه صفحات و حسابهای مدلینگ، عکاسی و هنر در رسانه های اجتماعی و در فضای مجازی را رصد می کنند. اتهام کاربران متخلف شامل انتشار محتوای «خلاف عفت عمومی»، «غیر اخلاقی» و «مبتذل» می باشد.

رژیم ملایان همچنین شرط شرکت در کلاس های آنلاین برای دانش آموزان دختر را داشتن عکس باحجاب در پروفایل قرار داده است. والدین برای تغییر عکس پروفایل دختران شان قبل از شرکت در کلاس های آنلاین در دوران پاندمی تحت فشار و تهدید قرار گرفتند.

نیروی انتظامی در جدیدترین اقدام خود کارت شناسایی ملی زنان و دخترانی که آنها را «بدحجاب» تشخیص بدهد مصادره می کند. افراد بدون کارت ملی از هر نوع امکان اجتماعی محروم می‌شوند. (۱۷ آبان ۹۹)

اما در یک اقدام دیگر برای افزایش فشار بر زنان ایران، رژیم آخوندی یک قرارگاه در قم برپا کرده است که همه اعضای نیروی بسیج را که در «امر به معروف و نهی از منکر» شرکت دارند، سازماندهی و هماهنگ می کند. (سایت حکومتی باشگاه خبرنگاران جوان – ۲۷ آبان ۹۹)

۷۰درصد زنان ایران مخالف حجاب اجباری هستند

بعد از چهار دهه محدودیت و فشار و تبعیض خارق العاده علیه زنان، و به رغم به کارگیری حداقل ۲۷ ارگان فرهنگی، مذهبی، نظامی، ا نتظامی، قانونگذاری، قضائی و اجرایی، ناتوانی رژیم ملایان در مهار زنان و دختران مقاوم ایران تبدیل به یک آبروریزی سیاسی و یک تهدید برای بقای رژیم شده است.

بنا بر یک گزارش که در تابستان ۹۷ از طرف مرکز پژوهش مجلس ملایان منتشر شد، حدود ۷۰درصد زنان ایرانی به حجاب اجباری و چادر اعتقادی ندارند.

این گزارش تأیید می کند که زنان ایرانی از روی اجبار و به دلیل محدودیت های خشن حجاب را رعایت می کنند. این تحقیق حاکی است که زنان جوان و تحصیلکرده که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند، بیشترین مقاومت را علیه حجاب اجباری دارند.

این موضوع اخیراً هم مورد تأیید یکی از کارشناسان رژیم در این زمینه قرار گرفت.

مهدی نصیری، مدیر سابق روزنامه حکومتی کیهان، در یک برنامه تلویزیونی به تاریخ ۲۶ شهریور ۹۹ اعلام کرد: «۷۰درصد مردم در ایران با حجاب اجباری مخالفند و سالانه حدود ۵درصد از شمار کسانی که ملتزم به حجاب هستند کاسته می شود.» 

نصیری که در جریان نظرسنجی های ۱۵ سال گذشته شورای فرهنگ عمومی کشور قرار دارد گفت نتایج آخرین نظرسنجی که وزارت ارشاد انجام داده نشان می‌دهد حتی در شهرهای مذهبی مانند قم نیز اکثریت مردم با حجاب اجباری مخالفند.

نصیری علناً اعتراف کرد که «جمهوری اسلامی نتوانسته با اجباری کردن حجاب به اهداف خود دست یابد… نه ‌تنها این قانون سبب گسترش حجاب در ایران نشده است، بلکه به دلیل برخورد قهری با پوشش مردم و ایجاد مزاحمت مستمر برای آنها، تنفری از حجاب ایجاد شده که می‌تواند به گسترش بی‌دینی در جامعه منجر شود.» (شبکه ۴ تلویزیون رژیم، ۲۷ شهریور ۱۳۹۹)

 «واقعاً چه اصراری به حجاب اجباری است وقتی نتیجه منفی ۴۰ساله آن را می‌ بینند؟ جالب آنکه در دیگر کشورها، زنان باحجاب درحال افزایش‌ اند و در ایران بی‌ حجابی در حال گسترش است.»

این سوال در یک مطلب توسط مصطفی تاج زاده معاون سیاسی سابق وزیر کشور و معاون سابق امور بین الملل وزارت ارشاد، مطرح شد. (سایت حکومتی تی نیوز – ۳۰مهر ۱۳۹۹)

فراخوان به ناامن کردن جامعه برای مخالفان حجاب اجباری

نمایندگان علی خامنه‌ای، ولی فقیه رژیم، موج جدیدی از زن ستیزی به بهانه حجاب را تحت عنوان «امنیت اجتماعی» در اولویت اهداف انتظامی نیروهای سرکوبگر حکومتی قرار می دهند. (خبرگزاری حکومتی مهر – ۴آبان ۱۳۹۹)

حبیب‌الله شعبانی، نماینده خامنه‌ای در استان همدان و امام جمعه این شهر اعلام کرد: «نیروی انتظامی و آمران به معروف نباید اجازه دهند مجرمان در جامعه احساس امنیت کنند.» (خبرگزاری حکومتی فارس – ۱آبان ۱۳۹۹)

امام جمعه اصفهان خواستار تشکیل شعبه های مخصوص رسیدگی به ناهنجاری های اخلاقی در دادگاه ها شد.

یوسف طباطبایی نژاد، در دیدار با جانشین معاونت اطلاعات و امنیت ستاد کل نیروهای مسلح و فرمانده انتظامی استان اصفهان، خواستار اعطای اختیارات بیشتر برای نیروی انتظامی برای برخورد با هنجارشکنان شد. منظور او از هنجارشکنان زنانی هستند که مخالف حجاب اجباری می باشند و این مخالفت را به اشکال مختلف ابراز می کنند.

طباطبایی نژاد گفت:‌ «باید فضای جامعه را برای این عده که تعداد آنها هم کم است ناامن کرد و نباید اجازه داد به راحتی در خیابان ها و پارک ها هنجارشکنی کنند.» (خبرگزاری حکومتی مهر – ۱۱ مهر ۱۳۹۹)

وی طی این دیدار همچنین خواستار حمایت دادگاه ها از آمران به معروف و ناهیان از منکر گردید.

چرا تحمیل حجاب اجباری این قدر برای رژیم حیاتی است؟

در حالی که اختلاس های نجومی، اقتصاد در هم ریخته، فقر فراگیر، بیکاری و سایر آسیب های اجتماعی بنیادهای جامعه ایران را نابود کرده اند، رهبران رژیم مدعی هستند که «دشمنان نظام» در صدد سرنگونی رژیم از طریق ترویج «بدحجابی» و «بی حجابی» هستند.

ملایان زن ستیز فکر می کنند که اگر زنان را در انتخاب لباس و پوشش خودشان آزاد بگذارند، آنها بیشتر پیشروی خواهند کرد تا حقوق بیشتری به دست بیاورند و محدودیت هایی که رژیم برآنها تحمیل کرده است را کنار بزنند، چیزی که به نوبه خود منجر به یک خیزش اجتماعی و یک تهدید برای موجودیت رژیم می شود.

بنابراین، آنها تحت پوش حفاظت از حجاب و عفاف، اوباش خود را روانه خیابانها می کنند تا زنان را مورد تحقیر و توهین قرار دهند و آنها را سرکوب کنند.

تئوریسین های رژیم اعتراف می کنند که با توجه به سالها کشتار و خونریزی، تقلب، اختلاس و اقتصاد ورشکسته و مردم به شدت ناراضی، تنها نشانه ای که از «اسلامیت» رژیم باقی مانده است همانا چادر زنان است. اگر آنها این یکی را نیز از دست بدهند، دیگر چیزی باقی نمی ماند که رژیم بر اساس آن ادعای اسلام کند و فلسفه وجودی خود برای ماندن در قدرت تحت حاکمیت مطلقه یک آخوند را از دست خواهد داد.

علاوه بر این، ملایان بهانه اصلی خود برای سرکوب جامعه را از دست خواهند داد. آنها دیگر دلیلی نخواهند داشت که پاسداران، بسیج و مأموران امنیتی و مزدوران لباس شخصی را برای ارعاب مردم به خیابانها گسیل کنند.

به این دلیل است که حجاب زنان ایرانی تبدیل به یک مسئله حساس امنیت ملی شده است. به همین دلیل است که زنانی که حجاب را رعایت نمی کنند به عنوان مأمورین دشمن انگاشته می شوند.

رژیم بنیادگرای تهران، ناتوان از پاسخگویی به نیازهای یک جامعه مترقی و آزادیخواه که بندهای اسارت دیکتاتوری شاهنشاهی را از هم گسسته بود، چاره بقای حاکمیت خود را در تحمیل حجاب اجباری به زنان یافت.

به همین دلیل زن ستیزی و سرکوب زنان به عنوان جزء لاینفک بقای رژیم به یکی از ارکان حاکمیت ملایان (با همان اهمیت جنگ افروزی و صدور تروریسم و بمب اتمی) تبدیل شد.

و به این دلیل است که تلاش برای حذف خشونت علیه زنان در ایران  واحقاق حقوق زنان ایرانی با جنبش سراسر برای تغییر رژیم گره خورده است. به همین ترتیب، دفاع از حقوق زنان و برابری برای مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران واجب و ضروری است.

خروج از نسخه موبایل