مقدمه
در اولين هفته ماه مارس شاهد جلسه عظيمي بوديم كه توسط مقاومت ايران به مناسب روز زن برزگزار شد
و سخنرانان برجسته اي از 5 قاره جهان براي جمعيت انبوه شركت كننده سخنراني كردند. خبرگزاري فرانسه نوشت:
در شب روز جهاني حقوق زنان، در يك كنفرانس كه هزاران نفر شركت كردند، رئيس جمهور شوراي ملي مقاومت ايران تاكيد نمود كه حكومت ايران بنيانگزار اغلب بيرحمي هايي است كه گروههاي بنايدگرا مرتكب شده و كماكان مشغول به آن هستند.
رهبر مقاومت ايران همچنين طبيعت زن ستيز رژيم حاكم بر ايران را محكوم كرد.
سخنرانان اين جلسه از جمله وزير خارجه سابق فرانسه، برنارد كوشنر و شهردار سابق جمهوريخواه نيويورك رادولف جولياني بودند.
روزنامه آلماني هانوفرشه آلگماينه در مورد اين كنفرانس نوشت: آنچه در حضور شگفت مریم رجوی در کنگره ایرانیان در تبعید تحت عنوان «بردباری و برابری» در آخر هفته در ولودروم برلین شگفت‌انگیز می‌نماید، فقط صرف حضور وی و حتی سخنرانی‌اش و ارج‌گذاری شایسته‌ای که نثارش میشود نیست. بلکه در واقع سیاستمداران زن و مرد از آلمان و (سایر نقاط) جهان که در کنار پرزیدنت در تبعید ایران قرار می‌گیرند و از او و جنبش حمایت می‌کنند، قابل توجهند. مریم رجوی برای رژیم ترور آخوندهای (حاکم بر) تهران به‌عنوان دشمن شماره یک محسوب میشود.
روز جهانی زن کار پرزیدنت در تبعید ایران را سهل‌تر کرد تا سخنرانی‌اش را که به‌شدت مورد تشویق قرار گرفت بر روی آن متمرکز کند. او حکومت آخوندها (که نزدیک به) چهل سال ادامه دارد و سرکوب زنان را دو رکن بنیادگرایی اسلامی می‌نامد. او خواهان آزادی ادیان، یک اسلام شفاف و برابری زن و مرد است؛ (برای او) پاسخ بنیادگرایی مذهبی رد کردن مذهب نیست، بلکه بردباری است. از نظر حکام کنونی تهران اینها دلایل کافی برای تهدید او است. اما قبل از هر چیز از آنجایی که او یک زن است، (آخوندهای) شب‌پرست، تاب تحمل وی را ندارند.
در اولين روزهاي ماه مارس، دبير كل ملل متحد در گزارش خود بصورت روشن به وضعيت نگران كننده زنان تحت حكومت آخوندها اشاره نمود. ملل متحد روز سهشنبه در گزارش سالانه خود پيرامون پرونده حقوق بشري تهران گفت سال گذشته ايران آمار «عميقاً نگرانكنندهيي» از اعدامها داشته است.
اين گزارش از دفتر دبير كل بانكي مون به شوراي حقوق بشر ملل متحد نگرانيهاي ملل متحد را در مورد نقض حقوق بشر در ايران عليه زنان، اقليتهاي مذهبي، روزنامهنگاران و فعالان رديف كرده است.
اين گزارش افزود گفته ميشود دو سوم زنان از خشونتهاي خانوادگي رنج ميبرند. در اين گزارش آمده است دختران در سنين جواني مجبور به ازدواج ميشوند. در سال 2011 حدود 48450 تن از آنها در سنين 10 الي 14 سالگي ازدواج كردند. در سال 2012 حداقل 1537 تن زير سن 10 سالگي ازدواج كردند. (رويترز- 12/12/93)
نقض سيستماتيك بر امر حق زيستن
اعدام و محكوم به اعدام
اعدام
اعدامهاي بي رحمانه رژيم آخوندي عليرغم ايام نوروز و سال نو ايراني ادامه داشت.
روز ۱۶ اسفند ماه ۱۲ زندانی در زندان قزل حصار کرج به دار آویخته شدند. 2 زن زنداني از زندان قرچك در ميان آنان بودند. در مورد هويت اين زنان هيچ اطلاعي در دست نيست و رسانه هاي حكوميت اعدام آنها را اعلام نكرده اند.
اعمال ضد بشري و مجازاتهاي بيرحمانه
قطع عضو, شلاق, شكنجه, تحقير و توهين
رژيم زن ستيز آخوند ها هر طور كه بتواند به تحقير و نقض حقوق زنان مي پردازد.
کمیته صلاحیت عمومی دانشگاه «خواجه نصیر طوسی» صلاحیت یکی از استادان فیزیک این دانشگاه را به خاطر داشتن صدای «زنانه» تائید نکرد. این کمیته اعلام كرد كه اکسیری‌فرد به خاطر صدایش توانایی انتقال مفاهیم علم و دانش را به دانشجویان ندارد. اين در حالي است كه اکسیری‌فرد در فیزیک نخبه و داراي مدرك دکترای در رشته ذرات بنیادین مي باشد.
دستگيريهاي خودسرانه
یک زن جوان در خیابان فرحزاد تهران مورد تعرض مزدوران نیروی انتظامی قرار گرفته و به بهانه آخوند‌ساخته بدحجابی دستگیر شد. اين تصاوير كه توسط يك رهگذر گرفته شده نشان مي دهد كه او چگونه بصورت خشن توسط ماموران امنيتي مرد دستگير شد. در حال حاضر اطلاعاتي از موقعيت اين زن جوان در دست نيست.
در ادامه حملات شبانه نيروهاي به اصطلاح امنيتي رژيم به خانه هاي مردم به بهانه عدم رعايت حجاب و اختلاط زنان و مردان، ۱۴زن و ۶مرد ديگر در يك پارتي شبانه در استان خراسان دستگير شدند. مأموران پليس امنيت مشهد در پي يك دستور قضايي به يک پارتي شبانه در يکي از باغ هاي اين شهر هجوم برده و 20 شركت كننده اين پارتي را دستگير کردند. براي همه اين افراد پرونده قضايي تشكيل شد. ( روزنامه خراسان – 10/12/93)
روند حذف زنان از صحنه هاي هنري توسط رژيم زن ستيز به دست به دستگيري يكي از اين زنان انجاميد. پليس امنيتي تهران يك شكايت از مهديه محمدخاني به ثبت رساند كه تصاوير خود را در حال تك خواني روي اينترنت گذاشته است.
زندان
شرايط زندان
زنان زنداني آسيب پذير هدف براي كينه كشي آخوندها عيه زنان هستند.
زنداني سياسي خانم ريحانه حاج ابراهيم از بستگان مجاهدان اشرفي محبوس در زندان اوين بند زنان مدتهاست كه از ازدردهاي عصبي از ناحيه كمر وپا رنج مي برد. وي همچنين از خونريزي معده نيز دچار دردشديد مي باشد. ماموران جنايتكاراداره اطلاعات كماكان مانع ازدرمان اين زنداني سياسي هستند.
آتنا فرقدانی فعال حقوق کودکان كه روز 11اسفند بدنبال دريافت حكم رسمي انتقال به اوين به 21 روزاعتصاب غذاي خود پایان داده بود روز 8 مارس به زندان اوین منتقل شد.
دژخيمان او را به بند اطلاعات سپاه منتقل كرده اند كه در اختیار اطلاعات سپاه بوده و شرایط فوق امنیتی شديد دارد. سلولهاي اين بند اساسا انفرادي و در بهترين حالت 2-3 نفره است. اين شرايط نگراني هاي جديدي را درباره وضعيت اين زنداني دامن مي زند.
طي ماه گذشته تعدادي از زندانيان سابق زندان مخوف زنان در قرچك ورامين دست به افشاگري شجاعانه در مورد شرايط اين زندان زده اند. بخش هايي از اين گزارشات را در زير مي آوريم.
زندان قرچک ورامين يك مرغداری متروكه است كه از 10 سوله تشكيل شد و ازسال 1390 محل نگهداري زنان زنداني است.
تعداد زندانیان سوله 4 اين مجموع، نزدیک به 270 نفر است، در حاليكه تنها 90 تخت د محل وجود دارد. جا آنقدر تنگ است كه فضايي براي نشستن و غذا خوردن وجود ندارد.
سالن یک، مربوط به زندانیان محکوم به اعدام است. تعداد اين محكومين 63 نفر است. زندانيان زير حكم اعدام نوعي قرص مصرف می‌کنند كه به سگ ها داده مي شود. آنها هميشه بي حالند و بیشتر ساعات روز را درخواب سر مي كنند. این سالن به سالن مرده‌ها مشهور است.
زندانيان از وسايل گرمايشي و سرمايشي محرومند. این زندان آب لوله‌کشی ندارد. كلر آبي كه با تانكر آورده ميشود به حدي است كه رنگ لباس ها را کاملاً از بین میبرد. آب شور و تلخ است در حاليكه90 درصد زندانیان بدليل ناتواني مالي مجبورند از همين آب برای شرب استفاده می‌کنند.
آب گرم در بيشتر ساعات روز موجود نيست. تمام سالن‌ها در مجموع 12 سرویس بهداشتی دارند. كه بسیار کثیف و غیربهداشتی هستند.
ارتباط بیشتر زندانیان را با دنیای بیرون قطع است. آوردن لباس از طریق خانواده، براي زندانیان ممنوع است. در اين زندان بیماری‌های ایدز و هپاتیت بیداد می‌کند. انواع مواد مخدر، به وفور یافت شده و به فروش مي رسد. در حاليكه زندانيان در بدو ورود ، به شدت مورد بازرسی بدنی قرار می‌گیرد و به مدت چهار شب قرنطینه میشود.
الهام فردوسی دانشجوی نخبه کارشناسی ارشد اقتصاد، دوسال را در زندان قرچک ورامین گذرانده است. او ميگويد: سه روز قرنطینه بودم. تنها يك روز بعد از ورد به سالن 3 مرا به انفرادي بردند. در آن محل بوي خیلی بدی می‌آمد، همه‌جا کثیف بود. سه اتاق با کف سیمانی ، بدون سرویس بهداشتی و حتی پتو . فکر کردم کف راهرو رنگ ریخته‌اند اما فهمیدم خون بود. وحشتناک بود . 24روز در انفرادی ماندم بدون اینکه حتی یک‌بار استحمام کنم. بعد از از 24 روز، ديگر از موشها نمي ترسيدم.
مریم ربیعی كه 17 سال است در زندان بسر مي برد مي گويد: نمی‌دانم اسم اینجا را چه بگذارم؟ سیاهچال؟ خرابه؟ گاوداری؟ مرغداری؟ ايجا جای آدم نیست، جهنم است…
۱۸ ساله بودم و یک سال از ازدواجم می‌گذشت که به همراه همسرم به جرم نگهداری عتیقه زنداني شديم. همسرم ۵ سال بعد وقتی به مرخصی رفته بود تصادف کرد و مرد. درتمام این 4 سال به یاد ندارم حتي ۱۰ گرم گوشت خورده باشیم، یا یک قاشق برنج بدون کافور! نیمرو! یا چای تازه‌دم!
کف سرویس بهداشتي، همیشه چند میلی‌متر آب ایستاده که كه از داخل توالت‌ها و دستشویی‌ها نشت مي كند، همه دمپايي ها هم پاره است.
اينجا شپش غوغا مي كند و چون هیچ دارویی نیست زنان بايد باید سر خود را بتراشند.
سیمین روبرویم نشسته،۴۳ سال دارد و۶ تا بچه. از ۱۴ سال پیش در زندان است. چشمانش از گریه قرمز و پف‌کرده است. دیشب با صدای بلند داد می‌زد و گریه می‌کرد. می‌گفت: منم نون سنگک و کره می‌خوام!!!….
نقض حقوق پايه اي
زنان در ايران حتي از برگزاري روز جهاني زن نيز محرومند. تعدادي از فعالين زنان در داخل ايران بمناسبت روز جهاني زن، دو برنامه مختلف تدارک دیده بودند. هر دوي اين برنامه ها بدليل كارشكني هاي زن ستيزانه حكومتي لغو گرديدند. تعدادي از اين زنان كه نمي خواستند به اين سركوب رژيم تن دهند، از صبح شامگاه روز17 اسفند، روز جهانی زن را در فضای های عمومی گرامي داشتند. آنها از اتوبوس و مترو و خیابان تا دانشگاه و سینما، با پخش شیرینی و اين روز را به هموطنان تبريك گفتند.
البته از نظر آخوندهاي مرتجع اين حكومت، همين ميزان حضور اجتماعي نيز حق زنان نيست.
آخوند ضیاءآبادی در يك كلاس به اصلطلاح ”اخلاق” مي گويد: ولی پرمسئولیت‌ترین وظیفه زن، شوهرداری و فرزندپروری است. زن بايد همسری آرام‌بخش برای شوهرش بشود و از طریق تنظیم امور «خانه» موجبات آسایش جسمی و خشنودی خاطر او را به وجود آورد. مشاغل دیگر نه تنها نیازي به «زن» ندارد بلکه با دور بودن زنان، از مراکز این امور، کارها به وضع سالم‌تر و کامل‌تری انجام می‌پذیرد!
یک خانم مشتغل، به ویژه وارد شده در صحنه مبارزات «سیاسی» و «اجتماعی»، نه می‌تواند یک همسر شایسته برای شوهرش باشد نه یک مادر لایق برازی فرزندانش. (فارس – 10/12/93)
همين نظريات كثيف است كه دختران خردسال را پيش از اينكه از زندگي چيزي بفهمند عملا از خصوصيات انساني و اجتماعي خود خارج مي كند.
در روستایی که چند کیلومتر با مشهد فاصله دارد ازدواج دختران ١٢، ١٣ساله سنتی جا افتاده است. گاه دختران ١٠ساله‌ای که چهره زيبايي دارند نيز مادر مي شوند.
یکی از زنان اين روستا كه 36 ساله است اما چروک‌های ریز و درشت صورتش را پر كرده می‌گوید: اینجا دختر بالای ١٥سال را کسی نمیبرد. میگویند دختری که درس بخواند، زن زندگی نیست. مردها دوست ندارند زنشان از آنها بالاتر باشد.
زن ديگري مي گويد: در ١٤، ١٥سالگی موهایمان سفید مي شود. اینجا نظر دختر را برای ازدواج نمی‌پرسند. وقتی پدر جواب بدهد یعنی تمام است. خانواده‌های پسردار، دخترهای کم‌سن را می‌گیرند تا اخلاق عروس به خواسته خانواده شوهر درآید. در عقدنامه، حق طلاق، مسکن، کار و تحصیل برای زن وجود ندارد.
علی باقرزاده معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نهضت سواد آموزی رژيم گفت: ۳۰ درصد زنان كشور بی‌سواداند.
با اين وجود زنان بايد بهاي فعاليت هاي همسران خود را نيز بپردازند. شیوا داداش‌زاده همسر زندانی سیاسی علی رضایی به دلیل مصاحبه با رسانه ها و خبر رسانی در خصوص وضعیت همسرش، از محل کارش در دانشگاه پيام نور اخراج شد.
تحت اين حاكميت زن ستيز خشونت عليه زنان به يك نرم عادي تبديل مي شود چرا كه در قوانين ارتجاعي آخوندها مرد صاحب خون زن و دختر خود است.
یک زن ٣٨ سالە بە نام “فرح” توسط همسرش در شهر بوكان بە قتل رسید.
این زن و شوهر بە دلیل اختلافات خانوادگی دچار مشاجرە شدە بودند كه همسر فرح با کوبیدن گلدان بە سر او موجب مرگ فروح شد.
طي ماه هاي فروردين تا آذر 93، ١٩ زن و دختر کُرد در اين مناطق توسط وابستگان نزدیک خود بە قتل رسیدەاند.
نقض حقوق اقليت هاي مذهبي و قومي
سركوب و دستگيري اقليت هاي مذهبي طبيعت ديكتاتوري مذهبي است. اين رژيم تا آخرين روز حكومتش بسياري از خانواده هاي ايراني را بخاطر اعتقاداتشان از هم خواهد پاشيد.
اعظم مطهری شهروند بهایی ساکن یزد جهت اجرای حکم یک سال حبس تعزیری از طرف دایره اجرای احکام دادسرای یزد، احضار شد. او یکی از بیست شهروند بهایی است که در ابتداي سال جاری از توسط دادگاه یزد به زندان محکوم شده اند. (كميسيون زنان شوراي ملي مقاومت – 13/12/93)
طی روزهای گذشتە نیروهای اطلاعات حکومت ایران بە منزل یکی از شهروندان بهایی در يزد یورش بردند و فائزە باقری را همراه با پدرش ناصر باقری بازداشت نمودند.
روز چهارشنبه ۲۷ اسفند، یک زوج بهایی به نام های ایمان رشیدی و شبنم متحد جهت اجرای حکم، بازداشت و به زندان مرکزی شهر یزد منتقل شدند.
تبعيض عليه زنان
تلاش رژيم براي جداسازي زنان و مردان در دانشگاهها و راه ندادن زنان به استاديوم هاي ورزشي آنقدر گزنده است كه حتي فدراسيون بين المللي فوتبال نيز مجبور به دخالت شده است.
سپ بلاتر، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال در آستانه روز جهانی زن در خبرنامه هفتگی این فدراسیون، از تبعیض جنسیتی در فوتبال انتقاد کرد و خطاب به مقامات ایرانی نوشت ”ورزشگاه‌ها را به روی زنان باز کنید.”
اعتراضات زنان
در اولين روزهاي اسفند، معلمان آزاده در تهران و 20 شهر ديگر دست به تجمع اعتراضي زدند. خواست تجمع كنندگان «رفع تبعیض از معلمان و دریافت حداقل حقوق برابر با خط فقر و افزایش حقوق سالیانه برابر با افزایش تورم و برخورداری از بیمه کارآمد بود.
اين اعتراضات در روز 10 اسفند بصورت گسترده تري شكل گرفت. معلمان در تجمعات خود پلاکاردهایی را به همراه داشتند که بر روی آنها نوشته شده:
«نه زندان، نه تهدید، نه اخراج، معلم زندانی آزاد باید گردد، ”امنیت معلم تأمین باید گردد»، «تشکل حق مسلم ماست»، «منزلت، معیشت حق مسلم ماست»، « ما خواهان حقوق بالاتر از خط فقر هستیم»، «آقای روحانی در عدالت شک کن”، «معلم بیدار است از تبعیض بیزار است»، «آموزش کیفی برابر و رایگان می‌خواهیم»، «ما خواهان آموزش مدرن و مبتنی بر نیازهای جامعه هستیم”.
رژيم با وارد كردن خیل گله‌های لباس‌شخصی و موتور سوارها در همه شهر ها مجددا تلاش کرد رعب وحشت ايجاد كند. مزدوران امنیتی در برخي شهرها برای ترساندن معلمان رسما از آنها فیلم‌برداری می‌کردند. معلمان آزاده كه از ظلم اين حكومت به تنگ آمده اند با تمسخر می‌گفتند ”ما را هم بگیر اینجا هستیم”.
آخوندها تلاش كردند با گسيل خيل نيروهاي لباس شخصي و موتور سيكلت جمعيت را در همه شهرها متفرق كنند.
گروه ديگري از زنان كه عليرغم همه فشارهاي اين رژيم ضد بشري در هر موقعيتي جو ترور رژيم را به چالش مي كشند خانواده زندانيان سياسي هستند.
ساعت ۴ صبح روز ۱۳ اسفند، 6 زنداني كرد سني مذهب در زندان رجایی شهرکرج به دار آويخته شدند.
خانواده اين زندانيان به محض اطلاع، در مقابل زندان تجمع كردند. وكيل حقوق بشر، نرگس محمدی كه همراه تجمع كنندگان بود در حاليكه دختر حامد احمدي، يكي از اعدامي ها را در بغل گرفته بود نوشت: اين دختر 5 ساله برای نجات جان پدر راه طولانی آمده است. ساعت 12 شب است و او در وحشت از دست دادن پدر خواب ندارد. از سرما میلرزد و با بهت به دیوار زندان نگاه می کند.
پدر و مادر پير و بقيه و خانواده اين شش زنداني همگي در هواي سرد و روي زمين يخ كرده نشسته و درحال گريه و زاري براي فرزندان خود هستند.
مهنا احمدي نقاشي اي از پدر خود كشيده بود كه از طناب آويزان است و روي چهارپايه اي كه قرار است از زير پايش كشيده شود ايستاده در حالي كه خودش و مادرش در حال تماشاي اين صحنه وحشتناك هستند.
به خانواده ها اخطار داده شده كه حق ندارند براي فرزندان خود مراسم يادبود برگزار كنند. خانه كه اين خانواده ها در مسير خود در سنندج در آن مستقر بودند شبانه مورد هجوم نيروهاي امنيتي قرار گرفت. آنها اين خانواده ها را از خانه بيرون كرده و به آنها گفتند بايد بلافاصله به شهر خود بازگردند. طي همين شب فعاليني كه از اين خانواده ها حمايت كرده بودند مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستگير شدند.
پريا دختر زنداني سياسي صالح كندل در نامهاي خطاب به پدرش از تنهايي خود بخاطر نبود پدر مي نويسد: اين بهار نهمين عيدي است كه پريا از پدرش دور است.
پدرم بهار نزدیک است!….بهاری پوشالی که سالی یک بار از خواب بیدار میشود! بهاری تکراری که تنها جلوه اش چند گل تکراری و حرفا و سنت های فراموش شده است!
پدرم بهار نزدیک است…بهار تنهایی.
خانواده هاي زندانيان سياسي سال سال تحويل را در مقابل زندان گذاراندند. در این تصویر خانواده آتنا دائمی را در در مقابل زندان اوین مشاهده می کنید. آتنا يك فعال حقوق كودكان است كه تاكنون 6 ماه را در اسارت گذرانده است.
در تصوير دوم خانواده حکیمه شکری را می بینید که سفره هفت سین خود را در مقابل زندان قرچک ورامین پهن کرده اند و لحظه تحویل سال نو را به یاد او در مقابل زندان مي گذرانند.