ممنوعیت ورود زنان به استادیوم بار دیگر در ماه ژوئن بالا گرفت
ممنوعیت ورود زنان به استادیوم برای تماشای مسابقات ورزشی بار دیگر در ماه ژوئن بالا گرفت و توجهات را به استمرار تبعیض علیه زنان در ایران جلب کرد.
در جريان بازی های ليگ جهاني واليبال در تهران، در ساعات اولیه فروش در شانزدهم خرداد، بلیط های زنان بر روی وب سایت فروش بلیط، «تمام شده» اعلام گردید.
خریدارانی که از لحظات اولیه شروع فروش بلیط، به سایت مراجعه کردند با این پیام مواجه شدند: «متاسفانه سهمیه خانمها به اتمام رسیده».
سایت خرید بلیط در عين حال، هشدارهایی را قبل از خرید بلیط به اطلاع متقاضی می رساند که یکی از آنها این پيام بود «سهمیه خانمها و آقایان به طور کامل از هم جدا است و به هیچ وجه امکان جابه‌جایی سهمیه‌ها وجود ندارد. از حضور تماشاگرانی که از سهمیه‌ی مقابل خرید کرده باشند در ورزشگاه جلوگیری می‌شود».
یک خبرنگار ورزشی زن گفت، «ما خبردار شدیم که مثل دوره گذشته به تعدادی از زنان به صورت نمایشی اجازه ورود به استادیوم داده شده تا بتوانند ادعا کنند مانع حضور زنان در ورزشگاه نیستند در حالی که سامانه خرید بلیط از همان دقایق اولیه شروع فروش بلیط در صورت انتخاب جنسیت، پیغام تمام شدن سهمیه زنان را نمایش می‌داد».
زنان ایرانی مخالفت خود را به شیوه های گوناگون نشان دادند.
شماري از زنان معترض به ممنوعيت حضور در ورزشگاه آزادی در تهران، با در دست گرفتن بنري خواست خود را بيان كردند. بر روي بنر آنها نوشته شده بود: «ورود به ورزشگاه آزادي حق من است».
کاربران توییتر و به خصوص زنان ایرانی، از هشتگ #حق۴۹درصدی استفاده کردند تا اعتراض خود را نسبت به ممنوعیت حضور آنان در استادیوم‌های ورزشی ابراز کنند.
این اعتراضات اما با تهديد انصار حزب الله روبرو شد.
شورای هماهنگی انصار حزب‌الله در ايران نسبت به حضور زنان در ورزشگاهها هشدار داد و گفت که برای مقابله با آن به فرمان «آتش‌به‌اختیار» خامنه ای عمل خواهد کرد. (خبرگزاري حكومتي ايلنا – 27خرداد 1396)
حسین الله‌کرم، رئیس شورای هماهنگی حزب‌الله، بیانیه این شورا را در صفحه اینستاگرامی خود منتشر کرد و نوشت: «این تشکل شکایت از وزارت ورزش وجوانان دارد که صدها تماشگر دختر و زن را بطور غیرقانونی وغیرشرعی به مسابقات اخیروالیبال مردان کشانده است».
دانشجویان حزب‌الله همچنين در جريان نماز جمعه ۲۶ خرداد در اعلامیه‌ای خطاب به لاریجانی، رییس مجلس خواستار ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاهها برای تماشای مسابقات لیگ جهانی والیبال در تهران شدند. آنها در این اعلامیه خواهان ممانعت از ورود زنان به استادیوم جهت مشاهده بازیهای لیگ والیبال در تهران شدند. در بخشی از این اعلامیه آمده بود: «لطفاً دستور رسیدگی بدهید والا مجبوریم بر اساس… آتش به اختیار (خامنه‌ای) جلوگیری کنیم».[1]
انصار حزب‌الله در حالی نسبت به ورود زنان به ورزشگاهها اعتراض می‌کند که این امر هنوز برای همه زنان میسر نشده است. تنها تعداد محدودی از زنان توانستند در بازی اول تیم ملی والیبال ایران حضور پیدا کنند.
شقایق یزدانی، همسر پزشک تیم ملی والیبال ایران در پست اینستاگرامی خود در این باره نوشت، «متأسفانه ورود به استادیوم هنوز برای عموم بانوان آزاد نشده و فقط همسران و خانواده اعضای تیم ملی که اسم شان در فدراسیون نوشته شده با ارائه کارت شناسایی حق ورود دارند».
علم الهدي، نماينده خامنه اي در مشهد روز ۲۱خرداد نسبت به حضور زنان در ورزشگاه ها واكنش نشان داد. وی گفت: «اگر بنا شد در كنار اجراي برنامه ورزش قهرماني، يك عده دختر و پسر جمع بشوند، يك عده دختر و زن، هيجان پيدا كنند، كف بزنند، سوت بكشند، به هوا بپرند، اين مي شود ابتذال! كه ابتذال، مظهر گناه است…». (وبسايت حكومتي آپارات – ۲۱خرداد ۱۳۹۶)
زنان اجازه پیدا نکردند بازی والیبال پاکستان – ایران را یازدهم اردیبهشت در استادیوم رضازاده اردبیل در استان آذربایجان شرقی تماشا کنند. آنها اعتراض خود را نسبت به چنین تبعیضی بیان کردند. ملغی شدن امکان حضور زنان به رغم آن صورت گرفت که پیش از این در جریان یک نامه رسمی امکان حضور آنها در استادیوم بلامانع اعلام شده بود.
روز ۲۴بهمن ۹۵، هشت دختر جوان كه در تلاش براي ورود به استاديوم آزادي برای دیدن بازی بین تیم های فوتبال پرسپولیس و استقلال در تهران بودند، در حین بازرسي قبل از گيت ورودي، بازداشت شدند. (خبرگزاري حكومتي ايسنا – 26بهمن 1395)
خبرنگاران زن امکان نیافتند برای گرفتن عکس از بازی فوتسال بین زنان ایران و روسیه به استادیوم وارد شوند. خبرگزاری حکومتی ایسنا با عنوان «خبرنگاران خانم وارد نشوید، روس‌ها بی‌حجابند!» نوشت: تیم ملی فوتسال زنان ایران در حالی میزبان نایب قهرمان جهان بود که فدراسیون فوتبال در اتفاقی البته عجیب، ورود خبرنگاران و عکاسان خانم به این رقابت را نیز ممنوع کرده بود. (خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۲۶مهر ۱۳۹۵)
در شهریور ۹۵، شهیندخت مولاوردی، معاون روحانی در امور زنان و خانواده، در یک نشست خبری مساله زنان را یک «مساله سیاسی» دانست.
وی همچنین از ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه های ایران دفاع کرد و گفت: «ما هیچ وقت نخواسته‌ایم که بی در و پیکر، درب همه ورزشگاهها به سوی زنان باز شود! بلکه معتقدیم که حضور زنان در ورزشگاهها باید با رعایت اصول مذهبی، شرعی و قانونی در برخی رشته‌ها فراهم شود!»
سابقه امر
حضور زنان ایرانی در ورزشگاههای ایران در سالهای بعد از انقلاب ۵۷ و در راستای سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی مبنی بر جداسازی زن و مرد و دیدگاه های مراجع تقلید در این باره محدود شد.
با این وجود زنان و دختران ایرانی به تلاش های خود برای دستیابی به حقوق برابر ادامه دادند. آنها بر این باورند که امکان حضور در استادیوم های ورزشی گامی در جهت دستیابی به حقوق برابر در جهت رفع نابرابری و تبعیض جنسی است که آنها تصمیم به ادامه تلاش در جهت رفع آن دارند.
در دهه های ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ زنان خواهان تماشای بازیهای ورزشی شدند و کنفدراسیونهای ورزشی آسیایی و جهانی برای پایان دادن به ممنوعیت حضور آنها به رژیم فشار وارد آوردند.
زنان برای ورود به مسابقه فوتبال ایران آلمان در سال ۱۳۸۳ تلاش کردند.
در شهریور ۹۱ نيروي انتظامي از ورود ۱۰۰۰ تماشاگر زن براي تماشاي مسابقه والیبال ایران و ژاپن جلوگیری کرد.
در خرداد ۱۳۹۳ در حاشیه بازی تیم ملی والیبال ایران و ایتالیا ماموران امنیتی و انتظامی از ورود خانمها به ورزشگاه آزادی جلوگیری کردند. بر پایه این گزارش «همچنین از ورود خبرنگاران زن که دارای کارت خبرنگاری هم بودند به داخل ورزشگاه جلوگیری شد». (روزنامه حكومتي اعتماد – 30خرداد93 )
در تيرماه 1395 در جريان بازي هاي واليبال، با اینکه فدراسیون والیبال ایران اعلام کرده بود که ۴۶۶ بلیت به زنان فروخته است، وقتی خریداران بلیط در اولین دقایق شروع فروشی بلیط به سایت خرید اینترنتی بلیط‌های مسابقه مراجعه کردند با این پیام مواجه شدند: «به دلیل محدود بودن بخش‌های مربوط به خانمها، تا اطلاع ثانوی خرید بلیت خانمها به دلیل تکمیل ظرفیت، انجام نخواهد شد».
متعاقباً تلویزیون حكومتي نيز پس از آن تصاویری از زنان در بازی ایران و صربستان را پخش کرد. نکته مشترک زنان حاضر در استادیوم این بود که اغلب آنها مقنعه و مانتوی مشکی بر تن داشتند و در تصاویر پخش شده هیجان چندانی در آنها دیده نمی‌شد.
گزارش ها حاكي از آن بود كه زنان حاضر در ورزشگاه از خانواده‌های بازیکنان و کارمندان وزارت ورزش و جوانان بودند و به آنها تأکید شده بود که «به صورت متعارف و در چارچوب» بازیکنان را تشویق کنند. تعداد آنها هم بسیار کمتر از تعداد اعلام شده و حدود ۲۰۰ نفر بود.
در پي اين اقدام، در 22 مهر 95 سازمان دیدبان حقوق بشر در نامه اي خطاب به اری گارسیا، رئیس فدراسیون ورزشی تصريح كرد، مادامی که ایران حضور آزاد بانوان تماشاچی برای تماشای مسابقات والیبال در این کشور را تضمین نکند، فدراسیون بین‌المللی والیبال باید ایران را از میزبانی تورنمنتهای این فدراسیون منع نماید.
[1] خامنه‌ای، اصطلاح «آتش‌به‌اختیار» را در روز حمله به مجلس و قبر خميني خطاب به جواناني كه آن ها را افسران جنگ نرم مي ناميد به كار برد و گفت كه برای انتقاد از سیاست‌های فرهنگی دولت «آتش‌به‌اختیار» هستند. (خبرگزاري حكومتي ايلنا – ۲۷خرداد ۱۳۹۶)