روز ۲۳ آبان ۱۴۰۰ در سالگرد قیام آبان ۹۸ گردهمایی ۱۰۰۰ زندانی سیاسی از بند رسته در اشرف ۳ در آلبانی برگزار شد. بسیاری از این زندانیان شاهدان اعدام های دهه ۶۰ و قتل عام ۶۷ هستند.
حدود ۲۰ خبرنگار و عکاس و فیلمبردار از ساعت ۱۰ صبح به وقت آلبانی به تهیه گزارش و عکس و فیلم از موزه شهیدان قتل عام و نماد خاوران در اشرف ۳ پرداختند. خبرنگاران همچنین با زندانیان سیاسی مجاهد خلق درباره مشاهدات خود در زندان به گفتگو پرداختند. شماری از خبرنگاران تا ساعت ۱۶۰۰ مشغول تهیه گزارش و عکس و فیلم و مصاحبه بودند و در گردهمایی ۱۰۰۰ زندانی سیاسی از بند رسته حضور داشتند.
این جلسه با سخنان خانم معصومه ملک محمدی از همردیفان مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران و از زندانیان از بند رسته در رژیم آخوندی آغاز شد.
وی گفت: در جلسه امروز در همین جان هزار زندانی سیاسی مجاهد را با خودمان داریم که در مجموع هزاران سال در زندان ها و سیاه چال های شاه و شیخ به سر برده اند. بیش از ۲۰۰ تن از ما زنان مجاهد هستند. هم چنین عده ای از شاهدان قتل عام در زندان های مختلف در این اجتماع حضور دارند. خواهران و برادرانی در این جا هستند که ۱۰ سال یا ۱۵ و بعضاً ۱۷ سال را در زندان به سر برده اند. ما رنج زندان های طولانی را به جان خریده ایم تا رنج مردممان به پایان برسد.
انتقال دادگاه سوئد به آلبانی برای شنیدن شهادتهای مجاهدین در اشرف ۳، یک جزء ضروری برای کشف حقیقت است و همان طور که قاضی دادگاه تأکید کرد برای اثبات جرم دژخیمی که محاکمه می شود تعیین کننده است.
قتل عام محدود به گذشته نیست و هنوز هم ادامه دارد و هنوز هم مجاهدین به جرم سرموضع بودن و پایداری برای آرمان آزادی مردم ایران شکنجه و اعدام می شوند.
از ۵ اتاق در بسته فقط یک نفر باقی مانده بود
خانم پروین فیروزان از زندانیان سیاسی که بیش از ۹ سال را در زندان اوین به سر برده گفت: «یک ماه بعد از شروع قتل عام دیدیم از ۵ اتاق دربسته به جز یک نفر کسی باقی نمانده و همه زنان مجاهد را اعدام کرده اند.»
خانم مهین لطیف با ۶ سال سابقه زندان در زندان های رژیم آخوندی خاطرات خود را از مقاومت قهرمانانه زنان مجاهد در دهه ۶۰ بازگو کرد. علی اکبر و فرزانه لطیف برادر و خواهر خانم لطیف در سال های ۶۰ و ۶۷ به شهادت رسیدند.
خانم هما جابری که قریب به ۶ سال در زندان های اوین، گوهر دشت و قزلحصار زندانی بوده و شکنجه شده است از مقاومت زنان مجاهد در زندان در برابر شکنجه های وحشیانه به ویژه در واحدهای مسکونی در زندان قزلحصار سخن گفت.
از ۲۷۰ زن زندانی فقط ۷۰ نفر زنده ماندند
حسن ظریف یکی دیگر از سخنرانان این جلسه با ۱۲ سال سابقه زندان در مورد قتل عام ۶۷ از جمله گفت: «از ۱۴ بند عمومی زندان اوین که هر کدام نزدیک به ۲۰۰ زندانی داشت حدود ۶۰ نفر باقی ماندیم. از بند خواهران با حدود ۲۷۰ زندانی، تنها ۷۰ نفر باقی مانده بودند.»
خانم دکتر خدیجه آشتیانی که بیش از ۵ سال را در زندانهای رژیم در اسارت بوده در مورد برادرش مهدی آشتیانی گفت که او در جریان قتل عام ۶۷ به دار آویخته شد. یک خواهر دیگر خانم آشتیانی به نام مریم نیز توسط همین رژیم دستگیر و اعدام شد. وی سپس اسامی شماری از پزشکان و کادر درمانی مجاهد را که در دهه ۶۰ یا قتل عام ۶۷ به شهادت رسیدند اعلام کرد و به آنها درود فرستاد.
در انتهای گردهمایی ۱۰۰۰ زندانی سیاسی خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران به جمع این زندانیان پیوست.
خانم رجوی طی سخنرانی کوتاه خود در گردهمایی ۱۰۰۰ زندانی سیاسی از جمله گفت: «در گردهمایی امروز شما هزار زندانی سیاسی در رژیم های شاه و شیخ، بزرگداشت قیام آبان پیام ویژه ای دارد. پیام شما این است که دادخواهی شهیدان ۶۷، برپایی قیام برای سرنگونی آخوندهاست. از راهروهای مرگ تا خیابان های تهران و تبریز و اصفهان و اهواز تا آزادی تمام مردم ایران، مجاهدین از این هدف دست برنمی دارند.»
مشروح سخنان زندانیان سیاسی از بند رسته را متعاقباً منتشر خواهیم کرد.