«براساس تحقیقات وزارت کشور در سال ٨٣، حدود ٦٦ درصد زنان ایرانی در طول زندگی مشترک، حداقل یک بار مورد خشونت واقع شدند و ٥٦ درصد کودکان آزار دیده، دختر هستند که ٤٤ درصد آنان از سوی پدر آزار میبینند». این آمار توسط مریم کیان ارثی، یک وکیل دادگستری رژیم روز سه شنبه12بهمن در یک جلسه ارائه شد.
کیان ارثی ادامه داد: «بر اساس این آمارها، 70 درصد آزارهای جنسی به دختران اختصاص دارد که 50 درصد توسط اعضای خانواده انجام میشود». (خبرگزاري حكومتي تسنيم – 12بهمن 1395)
این آمار که با ۱۳ سال تأخیر از سوی رژیم ایران منتشر می شود نباید دقیق محسوب شوند بلکه تلاشی است برای کمرنگ کردن وضعیت رقت انگیز زنان و دختران در ایران که در خانه به شدت به آنها ستم می شود و از هرگونه حمایت دولتی محرومند. به دلیل وضعیت وحشتناک اقتصادی و همچنین فرهنگ خشونت بار مردسالارانه که از سوی رژیم آخوندی ترویج می شود، تعداد قابل توجهی از زنان ایرانی از سوی همسر و یا پدرشان مجبور به تن فروشی، قاچاق مواد مخدر و گدایی و … می شوند. به همین دلیل واژه «حداقل یک بار مورد خشونت واقع شدن» یک طنز تلخ است که چون دشنه به قلب زنان ستمدیده ایران فرو می رود.